Belarus Müslümanları - Diyanet İşleri Başkanlığı

32
Hz. Peygamber (s.a.s.) “Çocuğu olan onunla çocuklaşsın.”
buyurarak çocukları bizzat eğlendirmeyi de teşvik etmiştir.
“Bunu niye böyle yaptın?”, yapmadığım
bir emri için de: “Onu
niye yapmadın!” diye hesaba çekmedi.
Hanımlarından biri “Keşke
şöyle yapsaydın!” diye müdâhale
edecek olsa: “Bırakın çocuğu, o
Allah’ın murad ettiği şeyi yapmıştır.”
derdi. (Müslim, Fedâil, 51)
Hz. Peygamber (s.a.s.) çocuklara
azamî sevgi, müsamaha ve güler
yüz göstermekle birlikte onları
uzaktan murakabe etmeyi, eve
giriş ve çıkışlarını belli bir programa
bağlamayı da ihmal etmemiş,
kendilerine verilen emirlerin
yapılıp yapılmadığını takip etmiştir.
Yine rivayetlerden Enes
b. Malik’in belli vakitlerde eve
döndüğü anlaşılmakta, geciktiği
takdirde o, “Neredeydin?” sualiyle
karşılaşmaktadır. Rasûlüllah
(s.a.s.) çocukların öğle sıcağından
önce eve dönmelerini, güneş
batımından akşamın alaca karanlığı
kayboluncaya kadar evden
ayrılmamalarını emretmiştir.
Çocuklar arasında adalet
Hz. Peygamber (s.a.s.) zahire
akseden her hususta çocuklar
Haziran 2011 - 146
arasında eşit davranmayı emrederdi.
Bir defasında torunları Hz.
Hasan ve Hüseyin su istediklerinde
hemen kalkan Rasûlüllah
(s.a.s.) önce Hasan’a, sonra
da Hüseyin’e suyu verir. Bundan
Hasan’ı daha çok sevdiği
hükmüne varmak isteyen kızı
Fâtıma (r.anha)’ya “Hayır, suyu
ilk defa Hasan istedi.” cevabını
vermiştir. Allah Rasûlü (s.a.s.)
çocuklar arasında mutlaka bir
ayrım yapılacaksa bunun kızlar
lehine olmasını tavsiye etmiştir.
“Bağış ve ihsanlarda çocuklarınızın
arasını eşit tutun. Eğer ben
birini üstün tutacak olsaydım,
kızları üstün tutardım.” buyurur.
(Buhârî, Hibe, 12) Kız çocuklarının
ikinci sınıf muamele gördüğü ve
horlandığı bir ortamda bu sözler,
ezber bozan çok anlamlı sözlerdir.
Allah Rasûlü (s.a.s.)’nün bilhassa
giyim kuşam süslenme hususunda
kızlara ayrı bir itina gösterdiği
anlaşılmaktadır. Nitekim o, Habeş
kralı Necâşî’den gelen hediyeler
arasındaki altın yüzüğü torunu
Ümâme’ye vermiştir.
Evlendirme
Hz. Peygamber (s.a.s.) ailesine
mensup kimselerin evlenip
yuva kurmalarıyla yakından
ilgilenmiştir. Bu hususta yapılması
gereken iş ve teşebbüsleri
gerçekleştirmiştir. O ailesinden
kabul ettiği azatlısı Ebû Râfi ’yi
diğer azatlılarından Selmâ ile
yine Ümmü Eymen’i azatlısı Zeyd
b. Hârise ile evlendirmiştir. Aynı
şekilde Zeyd’in, yakın akrabası
Hz. Zeyneb binti Cahş’la evlenmesini
teşvik etmiştir. Daha sonra
Zeyd’in oğlu Üsâme’yi, Zeyneb
binti Hanzala adında bir kadınla
evlendirmiştir.
Rasûlüllah (s.a.s.) kızlarından
birini evlendireceği zaman, yüz
yüze olmaksızın -perde gerisinden-
“Kızım seni falanca istiyor,
istemiyorsan ‘hayır’ de, istiyorsan
sükût et. Sükûtun ikrardır.” diye
hitap etmiş, evlilik hususunda
kızlarının görüşünü almadan onları
kesinlikle nikâhlamamıştır. (Nesaî,
Nikâh 34) Nitekim Hz. Ali (r.a.) Hz.
Fâtıma (r.anha)’yla evlenmek istediğini
bildirince Rasûlüllah (s.a.s.)
durumu kızına iletmiş, Fâtıma’nın
sükûtu üzerine onu Hz. Ali (r.a.)
ile evlendirmiştir.
Yararlanılan kaynaklar
- Hökelekli, Hayati, “Hz. Peygamber’in Çocuklara
ve Gençlere Yaklaşımı”, Hz. Muhammed
ve Gençlik, Ankara 1995.
- Kula, Naci, “Gençlerimize Peygamberimizi
Nasıl Anlatalım”, Hz. Muhammed ve Gençlik,
Ankara, 1995, s. 67-73.
- Hz. Peygamber ve Aile Hayatı, İsav Tartışmalı
İlmi Toplantı Dizisi, İstanbul 2006.
- Afzalurrahman, Siret Ansiklopedisi, (çev.
Komisyon), I-VI, İstanbul 1996.
- Dodurgalı, Abdurrahman, Ailede Çocuğun
Din Eğitimi, İstanbul 1996, s. 133-284.
- Canan, İbrahim, “İslâm’da Aile Terbiyesi”,
İslam’da Aile ve Çocuk Terbiyesi Sempozyumu
2, İstanbul 1996, s. 19-37.
- Özbek, Abdullah, “Bir Eğitim Kurumu
Olarak Aile”, İslam’da Aile ve Çocuk Terbiyesi
Sempozyumu 2, İstanbul 1996, s. 49-69.
- Çamdibi, Mahmud, “Ailede Çocuğun Ahlâki
Terbiyesi”, İslam’da Aile ve Çocuk Terbiyesi
Sempozyumu 2, İstanbul 1996.
- Mahmud, Abdülhalim, Müslüman Gençliğin
Eğitimi, (çev. Bedrettin Çetiner), Konya 1997.