Belarus Müslümanları - Diyanet İşleri Başkanlığı

More documents

Recommendations

Info

30 O, çocukları “cennet kokusu”, “göz nuru” diye tarif ederdi. Nitekim torunları Hasan ve Hüseyin’i her karşılaşmasında kucaklamış ve sevmiştir. Doğumundan kısa süre sonra bir sütanneye verilen oğlu İbrahim’i sık sık görmeye gittiği, varınca çocuğu kucaklayıp öptüğü, kokladığı rivayet edilir. Sevgi Hz. Peygamber (s.a.s.)’in çocuklara karşı tavrında en dikkat çekici yönlerden biri, onlara karşı gösterdiği sevgisidir. O, çocukları “cennet kokusu”, “göz nuru” diye tarif ederdi. Nitekim torunları Hasan ve Hüseyin’i her karşılaşmasında kucaklamış ve sevmiştir. Doğumundan kısa süre sonra bir sütanneye verilen oğlu İbrahim’i sık sık görmeye gittiği, varınca çocuğu kucaklayıp öptüğü, kokladığı rivayet edilir. (Müslim, Fedâil, 63) Çocuklara karşı derin bir sevgi ve Haziran 2011 - 146 şefkat besleyen Hz. Peygamber (s.a.s.) onları ciddiye alıp seviyelerine inmek suretiyle onların problemleriyle ilgilenmiştir. Onun, çocukları kucağına alıp sevdiği ile ilgili pek çok rivayet bulunmaktadır. Nitekim bir defasında torunu Hasan’ı öperken yanında oturan bedevi kabile reislerinden Akra b. Hâbis onu görür ve “Siz çocukları öper misiniz? Benim on çocuğum var, hiçbirini öpmedim.” der. Gerçekten de katı, acımasız ve sert mizaçlı olan çöl Arapları, Peygamber (s.a.s.)’in çocuklara gösterdiği sevgi ve acımayı hiçbir zaman anlayamamışlar, onun çocuklara karşı tavırlarını tuhaf bir şey olarak karşılamışlardır. Bunun üzerine Rasûl-i Ekrem (s.a.s.) muhatabına “Merhamet etmeyene merhamet olunmaz.” buyurur. Yine “Siz çocukları öper misiniz? Biz öpmeyiz.” diyen bir kişiye “Allah senin kalbinden merhameti alıp çıkardıysa ben ne yapabilirim.” buyurmuştur. (Buhârî, Edeb, 18) Rivayetlere göre kız torunu Ümâme’yi omuzunda taşıyan Hz. Peygamber (s.a.s.) onu sırtından indirmeden namaz kılmasını sürdürmüş, rükû ve secdeye gittikçe yere bırakmış, kıyama kalkarken ise tekrar omuzuna almıştır. Aynı şekilde namazda, secde sırasında sırtına binen torunları kendiliğinden ininceye kadar secdeyi uzatmış, rükû sıralarında onlar bacaklarının arasından da geçmek isteyince ayaklarını aralamış, gerek namaz esnasında, gerekse daha sonra bu hususta çocuğa hiçbir müdâhalede bulunmamıştır. (Buhârî, Fedâilü’s-Sahâbe, 22, İlim, 18, Salât, 106; Tirmizî, Menâkıb, 9, Birr, 57; Ebû Dâvûd, Tereccül, 15; İbn Mâce, Edeb, 3) Hz. Peygamber (s.a.s.)’in çocuklarına sınırsız şefkat ve sevgisinin bir başka tezahürü, onların vefatları sırasında kendisinde görülen üzüntü halidir. Nitekim kızı Ümmü Gülsüm (r.anha) öldüğü zaman kabrinin başına oturup uzun süre ağlamıştır. Keza son çocuğu İbrahim’in vefatı üzerine gözyaşı dökerken dilinden şu sözcükler dökülmüştür: “Göz ağlar, kalb üzülür, fakat biz Allah’ın rızasına uymayan söz sarf etmeyiz. Vallahi ey İbrahim, ölümün sebebiyle hepimiz üzgünüz.” (Buhârî, Cenâiz, 32) Hz. Peygamber (s.a.s.) çocukların üzülmesine hiç tahammül edemezdi. Pek çok rivayet onun
gözyaşı döken çocuklara olağanüstü ilgi gösterdiğine işaret eder. Efendimiz bu konudaki hassasiyetini şu sözleriyle dile getirmiştir: “Vallahi, ben namazda iken çocuk ağlaması işitince, annesinin namazını fesada vereceğinden korkarım.” Nitekim bir sabah namazında ilk rekâtta atmış ayetlik kıraatta bulunan Rasûlullah (s.a.s.) kulağına çocuk ağlaması gelmesi üzerine, ikinci rekatı kısa bir sûre ile tamamlamıştır. (Buhârî, Ezan, 65) Çocukların oyununa ilgi Çocukların hayatında ve onların gerek bedenî ve gerekse aklî ve ruhî melekelerinin gelişmesinde oyun ehemmiyetli bir yer tutar. Ayrıca çocuk terbiyesinin mühim bir bölümü oyunla ilgilidir. Oyun; zamanı, çeşidi, oyun arkadaşları, oyun miktarı vs. pek çok meselesi olan bir konudur. Hz. Peygamber (s.a.s.)’in bu meseleyle yakînen ilgilendiği bilinmektedir. O, torunlarından Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin ile hizmetine bakan Hz. Enes (r.a.)’i arkadaşlarıyla oynaması için dışarı göndermiştir. Hz. Peygamber (s.a.s.) “Çocuğu olan onunla çocuklaşsın.” buyurarak çocukları bizzat eğlendirmeyi de teşvik etmiştir. Nitekim kendisinin torunları Hz. Hasan ve Hüseyin’i omuzlarına bindirdiği, hatta sırtına bindirip gezdirdiği, bazen ayağı üzerinde sallayarak, bazen göğsü üzerinde yürüterek onları güldürüp eğlendirdiği rivayet edilir. (Tirmizî, Menâkıb, 31) Hz. Peygamber (s.a.s.) çocuklara bizzat hizmet de etmiştir. Bir rivayette gece su isteyen torunları Hz. Hasan ve Hüseyin için anneleri Hz. Fâtıma’dan önce kalkıp su verdiği, bir başka rivayette kız torunu Ümâme’nin yüzündeki kir ve pası silip temizlediği anlatılır. Hz. Âişe (r.anha) anlatıyor: Hz. Peygamber (s.a.s.) çocukların üzülmesine hiç tahammül edemezdi. Pek çok rivayet onun gözyaşı döken çocuklara olağanüstü ilgi gösterdiğine işaret eder. Efendimiz bu konudaki hassasiyetini şu sözleriyle dile getirmiştir: “Vallahi, ben namazda iken çocuk ağlaması işitince, annesinin namazını fesada vereceğinden korkarım.” “Üsâme kapının eşiğine takılıp düşmüştü. Yüzünde yara açıldı ve kanadı. Rasûlullah (s.a.s.) hemen ilgilenip; Çocuğun şu yüzünü temizleyiver! dedi. Ben biraz iğrenme izhar etmiştim. Bunun üzerine kendisi atılıp kanı sildi ve yüzüne su atarak yıkadı. Sonra da şöyle buyurdu: Eğer Üsâme kız olsaydı, onu takılarla süsler (güzel) elbiseler giydirirdim.” Ahlâk eğitimi Çocuklara konuşmayı öğrendikleri andan itibaren ilk öğretilecek şeyin ‘’Lâilâhe illallah’’ olmasını da emreden Hz. Peygamber (s.a.s.), akıl ve muhakemeye dönük eğitimin temyiz yaşından itibaren başlatılmasını istemiştir. Âlimler ortalama olarak çocuk için altıncı ve yedinci yaşların temyiz çağı olduğunu bildirmişlerdir. Nitekim Hz. Peygamber (s.a.s.) yedi yaşına gelen çocuğa namazın emredilmesini istemiştir. (Ebû Dâvûd, Namaz, 26) Allah Rasûlü (s.a.s.) terbiyesinde olan çocuklara karşı davranışlarını sevgi ve müsamaha üzerine bina etmiştir. O çocukların vaki hatalarını tashihte de azar, tenkit, tahkir, surat ekşitme gibi yollara başvurmamıştır. Enes b. Mâlik’ten bu konuda yapılan muhtelif rivayetleri şöyle birleştirmek mümkün: “Hazarda ve seferde on yıl Rasûlüllah (s.a.s.)’a hizmet ettim. Yaptığım işler, her seferinde onun istediği şekilde gerçekleşmedi. Buna rağmen bana bir kerecik olsun ne vurdu, ne kötü söz söyledi, ne azarladı, ne surat yaptı, ne de ayıpladı. Bir kere olsun “of” dahi demedi. Yaptıklarımdan hoşuna gitmeyen için “Ne fena yaptın.” demedi. Yaptığım bir şey için: Haziran 2011 - 146 31
Page 1: Belarus HAZİRAN 2011 • SAYI 146
Page 4 and 5: 2 1 EDİTÖRDEN Dr. Yüksel Salman
Page 6 and 7: 4 başyazı Prof. Dr. Mehmet Görme
Page 8 and 9: 6 Belarus halkının İslam’a bak
Page 10 and 11: 8 lüman Tatarlar’ın temsilciler
Page 12 and 13: 10 gene sana heybe eyledum.’’ g
Page 14 and 15: 12 lerini unutmuşlar ancak, dinî
Page 16 and 17: 14 çerçevesinde 09-14 Nisan 2008
Page 18 and 19: 16 Son anlarında dahi ümmetini d
Page 20 and 21: 18 Kur’an’ı tebliğ sorumlulu
Page 22 and 23: 20 Allah’ın bir mucizesi olarak
Page 24 and 25: 22 Kur’an ve onun sevgisi her Mü
Page 26 and 27: 24 olduğu ilmen sabittir. Toprağa
Page 28 and 29: 26 rek gün ve geceler… Regâib K
Page 30 and 31: 28 Kadir Gecesi Maddi ve manevi pek
Page 34 and 35: 32 Hz. Peygamber (s.a.s.) “Çocu
Page 36 and 37: 34 Yurtdışında çocuklar zeka se
Page 38 and 39: 36 Diller arası alışveriş ve et
Page 40 and 41: 38 Kültüre, sanata ve eskiye mera
Page 42 and 43: 40 Asya ile Avrupa’yı birbirine
Page 44 and 45: 42 Bitki Örtüsü: Kıyısıyla da
Page 46 and 47: Hz. Osman bin Affan, (ö.35/656) Me
Page 48 and 49: 46 Peygamberimizin vasisi de Hz. Al
Page 50 and 51: 48 ait bir çiftliğe uğrar, çift
Page 52 and 53: 50 insana öğüt fayda vermeyecek,
Page 54 and 55: 52 lıkları da tolere eden bir din
Page 56 and 57: 54 “21. Yüzyıl Avrupa’sında
Page 58 and 59: 56 Başkan Yardımcısı Prof. Dr.
Page 60 and 61: 58 Schwerte DİTİB Süleymaniye Ca
Page 62 and 63: 60 Alman Öğretmenlerden oluşan 1
Page 64 and 65: 62 Essen Din Hizmetleri Ataşeliği
Page 66: Bir Bakanlığımızın Adı Bir Sa

Belarus Müslümanları - Diyanet İşleri Başkanlığı

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?