kupdf.net_bn-i-haldn-mukaddime-icilt-clearscanpdf

-- MUKADDiME --
439
ve keşif yoluyla -başka velilere malum olduğu gibi- Cafer Sadık ve onun gibi ehl-i beytten
olan diğer bazı kişilere malum olmuştu ve Cafer'in yanında bulunan küçük bir öküz
derisine yazılıydı. İşte Harun Aceli bu bilgileri ondan rivayet edip yazdı ve bilgileri yazdığı
kitabını da, -bu bilgilerin ilk yazılı olduğu derinin ismiyle- "Cefir" olarak isimlendirdi.
Çünkü cefir'in anlamı küçük demektir. Sonra bu isim, bu kitabın özel adı oldu.
Bu kitapta, Cafer Sadık'tan rivayet edilen ve içeriğinde garip manalar olan
Kur'an'ın tefsiri vardı. Bu kitap kesintisiz olarak rivayet edilmediği gibi bizzat kendisi de
bilinmiyor. O kitaptan ortaya çıkan sadece delil olamayacak münferit kelimelerdir. Şayet
bu kitap Cafer Sadık'tan sahih olarak bize ulaşsaydı -keramet ehli olarak kendisinden ve
ehl-i beytin diğer mensuplarından gelmiş olan- bu bilgiler ne güzel bir dayanak olurdu.
Sahih yollarla rivayet edildiğine göre Cafer, bazı yakınlarını başlarına gelecek olaylar konusunda
uyarıp, onları girişecekleri şeyleri yapmaktan sakındırıyor ve uyarıda bulunduğu
bu hadiseler gerçekleşiyordu.
Örneğin amcası Zeyd'in oğlu Yahya'yı da (hilafeti elde etmek amaayla) harekete
geçmekten sakındırmış (ve ona öldürüleceğini söylemiş), ancak Yahya onu dinlememiş,
harekete geçmiş ve bilindiği üzere Cevzecan'da öldürülmüştür. Kerametler onların (ehl-i
beytin) dışındakiler için geçerli olduğuna göre, acaba ilim, dindarlık, kerim bir asıldan
(Hz. Peygamber'in soyundan) gelmek gibi hasletlere sahip olan bu insanların kerametlerinden
şüphe edilebilir mi?
Bu gibi sözler kimseye isnad edilmeden ehl-i beyt arasında çok fazla nakledilmektedir.
Bu haberler arasında Ubeydiyyin devleti hakkında olanları da çoktın. tbn-i Rakik'in,
Şii Ebu Abdullah'ın, Ubeydullah Mehdi ve oğlu Muhammed Habib ile buluşmasını
ve onların Ebu Abdullah'ı, Yemen'deki davetçileri olan İbn-i Havşeb'e göndermelerine
dikkat et. Evet, onlar Ebıi Abdullah'ı, İbn-i Havşeb'e göndermişler, onun Mağrib'e giderek
daveti orada yaymasını emretmişler ve davetin orada başarıya ulaşacağının kendilerine
ilham olunduğunu söylemişlerdir.
Ubeydullah, Afrika' da kurmuş oldukları devlet güçlendikten sonra, Mehdiye şehrini
kurumuş ve şöyle demiştir: "Bu şehri, günün bir saatinde Fatımilerin ona sığınıp korunmaları
için kurdum." Sonra onlara (bu şehri fethetmek için gelecek olan) "Scihi.bu'l­
Hımar" (Eşek Sahibi) lakaplı Ebu Yezid'in duracağı yeri göstermiştir. Daha sonra torunu
İsmail Mansur, onun bu söylediklerini öğrenmiştir. Ebu Yezid, Mehdiye'yi kuşatınca, İsmail
onun durduğu yeri soruşturmuş ve onun, dedesi Ubeydullah'ın gösterdiği yerde
durduğunu öğrenince zafer kazanacağından emin olarak şehirden çıkıp onunla savaşmıştır.
Neticede onu hezimete uğratmış, Zab bölgesine kadar onu takip etmiş ve orada
ele geçirip öldürmüştür. Onlar arasında bu gibi haberler çoktur.
Tencim (Müneccimlik):
Müneccimler ise, devletlerin başlarına gelecek olayları bilmek için yıldızların (gök
cisimlerinin) hareketleri ve konumlarını (ahkamu'n-nucumiyye) esas alırlar. Özellikle de
bunlardan en yüksek iki tanesi olan "Zuhal" (Satrün) ve "Müşteri"nin (Jupiter'in) hareket
ve konumlarını. Bu ikisi (bir burçta) her yirmi yılda bir kere birbirine yaklaşır (kıran