kupdf.net_bn-i-haldn-mukaddime-icilt-clearscanpdf

-- MUKADDiME --
423
lbn-i Mace'nin bu konuda rivayet ettiği bir diğer hadis Enes bin Malik'ten geliyor.
Hadisin senedi ve metni şöyledir: lbn-i Mace, Sa'd bin Abdulhamid bin Cafer'den, o Ali
bin Ziyad Yemami'den, o lkrime bin Ammar'dan, o İshak bin Abdullah'tan ve o da Enes
bin Malik' ten. Enes dedi ki: Hz. Peygamberin şöyle dediğini duydum: "Biz Abdulınuttalib'in
çocukları, cennet halkının efendileriyiz. Ben, Hamza, Ali, Cafer, Hasan, Hüseyin
ve Mehdi."
Müslim her ne kadar senette yer alan lkrime bin Ammar'dan hadis rivayet etmişse
de, bu hadisleri başlı başına bir delil ve dayanak olarak değil, aynı konuda başkalarından
rivayet ettiği hadislere ek olarak rivayet etmiştir. Yine muhaddislerden bazıları lkrime'nin
zayıf, bazıları da güvenilir olduğunu söylemiştir. Ebü Hatim Razi şöyle diyor: "lkrime
müdellistir, onun için rivayet ettiği hadisleri, bizzat rivayet ettiği kişiden duymuş olduğunu
açıkça söylemezse, rivayetleri kabul edilmez."
Zehebi, senette yer alan Ali bin Ziyad hakkında "El-Mizan" isimli eserinde şöyle
diyor: "Onun kim olduğunu bilmiyoruz." Yakub bin Ebıl Şeybe onun için "güvenilir" demişse
de, onun hakkında en doğru sözü Abdullah bin Ziyad ve Sa' d hin Abdulhamid söylemiştir.
Yahya bin Muin onun hakkında "bir sakınca yok" demiştir. Sevri ise onun hakkında
olumsuz konuşmuştur. Sevri'nin onun hakkında olumsuz konuşmasının sebebini
şuna bağlıyorlar: Sevri onun bir çok meselede fetva verdiğini, ancak bu fetvaların hatalı
olduğunu görmüştür. lbn-i Habban şöyle diyor: "Hataları çok fahiştir, onun için rivayetleri
delil olmaz."
Ahmed bin Hanbel (senetteki bir diğer ravi olan Sa'd bin Abdulhamid hakkında)
şöyle diyor: "Sa'd bin Abduhamid, İmam Malik'in kitaplarını, ondan dinlediğini iddia
ediyor. İnsanlar ise bunu reddediyorlar. Sa'd Bağdat'ta bulunduğuna ve hacca da gitmediğini
göre, bunları ondan nasıl dinlemiş olabilir?" Zeheb! ise, hakkındaki olumsuz değerlendirmelerin
ona bir zarar vermeyeceğini söylüyor.
Hakim "Müstedrek"inde, Mücahid'in Abdullah bin Abbas'tan mevkuf olarak (senedi
Hz. Peygambere uzanmayıp, Abdullah bin Abbas'ta kalacak şekilde) rivayet ettiği şu
hadisi nakleder: Mücahid dedi ki: Abdullah bin Abbas bana şöyle dedi: Eğer senin ehl-i
beyt'ten biri gibi olduğunu işitmemiş olsaydım, bu hadisi sana rivayet etmezdim. Dedim
ki: Onu gizli tutacağım, hoşlanmadığın kimselere zikretmeyeceğim. Bunun üzerine dedi
ki: "Bizden, ehl-i beyt'ten dört kişi vardır: Seffah bizdendir, Münzir bizdendir, Mansur
bizdendir ve Mehdi bizdendir:' Dedim ki: Bu dört kişinin kim olduğunu bana açıkla. Dedi
ki: "Seffah'a gelince, her halde o yardımcılarını öldürüp, düşmanlarını affedecek.
Münzir'e gelince, -şöyle dediğini sanıyorum- o, çok büyük bağışlarda bulunur, ancak o
bunları çok görmez, kendisi için az bir miktarla yetinir. Mansur'a gelince, o Hz. Peygamberin,
düşmanların kalplerine korku saldığı mesafenin yarısından düşmanların
kalplerine korku salmak suretiyle zafer kazanır. Hz. Peygamber, düşmanlarının kalbine
iki aylık mesafeden korku salıyordu, o ise bir aylık mesafeden korku salar. Mehdi'ye gelince,
işte zulümle dolmuş olan yeryüzünü adaletle dolduracak olan odur. Onun zamanında
(yırtıcı olmayan) hayvanlar, yırtıcı hayvanların tehlikesinden emin olurlar. Yeryüzü
de, içinde sakladıklarını çıkarır." Dedim ki: Yeryüzünün içinde sakladıkları nedir?
Dedi ki: "Sütunlar gibi olan altın ve gümüştür:'