kupdf.net_bn-i-haldn-mukaddime-icilt-clearscanpdf

- MUKADDlME -
343
Bu durum Ubeydiyyin ve Endülüs Emevi devletlerinin zayıflayıp güçten düşmesine
kadar devam etti. Onların zayıflamasıyla hıristiyanlar Sicilya, Malta ve Girit gibi
Rum denizinin doğusundaki adalara yöneldiler ve buraları ele geçirdiler. Sonra Şam sahillerine
yönelip Trablus, Askalan, Sur, Akka ve bütün Şam sahillerini ele geçirdiler. Sonra
Beytü'l-Makdis'i (Kudüs'ü) ele geçirdiler ve orada bir kilise yaptılar. Daha sonra Trablus'ta
hüküm süren Harzun oğullarını yendiler, Trablus, Kabis ve Safakis'i ele geçirip onları
haraca bağladılar. Sonra Ubeydiyyin hükümdarlarının merkezi olan Hemediyye'yi,
Belkin bin Zeyri'nin oğullarının elinden aldılar. Oysa onlar hicri beşinci yüzyılda bu denizde
hıristiyanlara seferler düzenleyip onları hezimete uğratıyorlardı.
Böylece Şam ve Mısır'daki Müslüman devletlere ait donanmalar tamamen etkisiz
hale gelinceye kadar zayıflamaya devam etti. Çağımızda ise bu devletlerde donanmaya
hiçbir önem verilmemekte ve zaten donanma komutanlığı görevi de ortadan kalkmış bulunmaktadır.
Bu görev Mağrib ve Afrika'daki devletlerde devam etmekte ve bu devletlere
özgü bir görev haline gelmiş bulunmaktadır. Çağımızda Rum denizinin batısında
(Mağrib ve Afrika' da) çok sayıda ve güçlü donanmalar bulunmakta ve bunlar düşmanın
saldırısına fırsat vermemektedir. Lemtune devleti zamanında, oradaki donanmanın komutanlığını,
Kadis adasında hüküm süren Meymun oğulları yapıyordu. İşte donanmayı
(Lemtune hükümdarı) Abdulmü'mine onlar teslim etmişler ve kendileri de onun itaatine
girmişlerdir. Rum denizinin her iki (Endülüs ve Mağrib) kıyısındaki donanmaya ait
gemilerin sayısı yüzü bulmuştu.
Hicri altıncı yüzyılda Muvahhidin devleti büyük bir güce ulaşmış, Rum denizinin
her iki kıyısına hakim olmuş ve donanmaya büyük bir önem vererek buna ait işleri bilenen
en iyi ve muazzam şekilde düzenlemişti. Donanma komutanları Sicilyalı Ahmet'ti.
Ahmet aslen Cebre adasına yerleşmiş olan Sadgayar kabilesine mensup olup, bu adanın
sahillerine gelen hıristiyanlar tarafından esir edilmiş ve onların arasında yetişmişti. Sonra
Sicilya hükümdarı onu hıristiyanların elinden kurtardı ve devlet işlerini ona havale etti.
Hükümdar ölüp yerine oğlu geçince, Ahmet'in bazı tavırları onu kızdırmış, bunun
üzerine Ahmet öldürüleceğinden korkarak Tunus' a geçmiştir. Orada Abdulmü'min oğullarının
reisine misafir olmuş, sonra oradan Merakkeş'e geçmiştir. Halife Yusuf bin Abdulmü'min
onu saygı ve hürmetle karşılamış, ona bol miktarda bağışta bulunmuş ve onu
donanmanın başına getirmiştir. Ahmet hıristiyan milletlerle yapılan savaşlarda çok büyük
başarılar kazanmıştır. Muvahhidin devletinde onunla (onun savaşları ve başarılarıyla)
ilgili haberler ve rivayetler pek çoktur. Onun zamanında donanma, daha önce ve daha
sonra şahit olunmayan bir büyüklüğe ve güce ulaştı.
O dönemde Şam ve Mısır hükümdarı olan Salahaddin Yusuf bin Eyyüb (Salahaddin
Eyyübi), hıristiyanların (haçlıların) elinde bulunan Şam diyarlarını onlardan kurtarmak
ve Beytü'l-Makdis'i onlardan temizlemek için harekete geçince, o bölgeye yakın olan
hıristiyanlara ait donanmalar her taraftan (dindaşlarının) yardımına gelip onlara asker,
silah ve erzak taşıdılar. Rum denizinin doğusundaki deniz hakimiyeti hıristiyanların elinde
olduğu için, İskenderiye' deki donanma onlara karşı koyamadı. Çünkü, daha önce de
söylediğimiz gibi, uzun zamandan beri Müslümanlar bu sahada zayıf bir durumdaydılar.
Salahaddin, elçisi Abdulkerim bin Münkiz'i, Mağrib'teki Muvahhidin devleti hükümdarı
Ebu Yakup Mansur'a gönderdi. Abdulkerim, Şeyzer'de hüküm süren Münkiz