kupdf.net_bn-i-haldn-mukaddime-icilt-clearscanpdf

-- IBN-1 HALDÜN --
298
Yezid'e isyan ederek onu görevinden uzaklaştıracak yeterli güce sahip olunmadığı için,
fitnelere ve çok sayıda ölümlere sebep olacağı için ona isyan edilmesi fikrine olumlu bakmamıştır.
Çünkü Yezid'in o zamanki gücü Emevilerden ve Kureyş'in çoğunluğundan
oluşuyordu ve aynı şekilde Mudar'ın diğer kabileleri de onlara boyun eğiyordu. Dolayısıyla
karşı koymaya güç yetmeyecek büyük bir kuvvete sahiplerdi ve bu yüzden Yezid' e isyan
edemediler. Yaptıkları onun doğru yola gelmesi ve böylece huzura kavuşmak için dua
etmek oldu. Bu, Müslümanların çoğunluğunun durumuydu. Ancak her iki grubun amacı
da iyi ve doğru olanı yapmaktı ve bu yüzden hiç birinin yaptığı da inkar edilip reddedilmez.
Allah bizi onların yolunu takip etmede başarılı kılsın.
İkincisi: Şiilerin iddia ettiği Hz. Peygamber' in Hz. Ali'yi vasiyet etmiş olduğu meselesi.
Böyle bir vasiyet doğru değildi ve hiçbir hadis bilgini de böyle bir rivayet nakletmemiştir.
Sahih olarak gelen rivayet, Hz. Peygamber'in vasiyet yazdırmak için kalem ve
kağıt istemesi, ancak Hz. Omer'in buna engel olduğudur. Bu rivayet Şiilerin iddia ettiği
gibi bir vasiyetin gerçekleşmemiş olduğudur. Yine Hz. Ömer yaralandığı zaman kendisinden
birini vasiyet etmesi istendiğinde söylemiş olduğu şu söz de böyle bir vasiyetin olmadığının
delilidir: Eğer size birini vasiyet edersem, benden daha hayırlı olan da -yani Hz.
Ebu Bekir- vasiyet etmişti; eğer vasiyet etmezsem yine benden daha hayırlı olan da -yani
Hz. Peygamber- vasiyet etmemişti.
Hz. Abbas, Hz. Ali'ye, Hz. Peygamber'e gidip halifelik konusunda kendi durumlarını
sormayı teklif etmiş ve Hz. Ali de şöyle diyerek bunu kabul etmemişti: "Eğer bu hususu
sorar ve bundan men edilirsek, artık hiçbir zaman onu ümit edemeyiz." Bu rivayet
de Hz. Ali'nin, Hz. Peygamber'in bir vasiyette bulunmadığını bildiğinin delilidir.
İmamiyye mezhebinin bu konudaki şüphesi, iddialarınca imametin (halifeliğin)
dinin temel unsurlarından biri olmasından kaynaklanmaktadır; ancak bu doğru değildir.
Aksine imamet (imamın seçilmesi), insanların görüş ve düşüncelerine bırakılan genel
maslahatlarla (çıkarlarla) ilgili hususlardan biridir. Eğer imamet iddia edildiği gibi dinin
temel unsurlarından biri olsaydı, onun durumu da namazın ki gibi olurdu ve Hz. Peygamber
namaz için Hz. EbU Bekir'i kendi yerine vekil tayin ettiği gibi, halifelik için de birini
vekil tayin ederdi. Böylece namaz için vekil tayin etmesi yaygın olarak bilindiği gibi,
halife tayin ettiği de bilinirdi.
Sahabeler şu sözleriyle, Hz. Ebu Bekir'in namaz kıldırmak için vekil tayin edilmiş
olmasını, onun halifeliğine delil olarak göstermektedirler: "Hz. Peygamber bizim dinimiz
için ondan razı olmuştur. Biz niye dünyamız için ondan razı olmayalım." Bu husus da bu
konuda bir vasiyetin olmadığının delilidir. Yine bu durum, halifelik işinin ve halifenin
vasiyet edilmesinin, günümüzde olduğu gibi bir önem arz etmediğinin de delilidir. Çünkü
günümüzde toplum içinde ayrılıkların yaşanmaması için gözetilen asabiyet durumu
o zaman dikkate alınmıyordu. 1slam'ın, insanların kalplerini birleştirmek ve insanların
onun için kendilerini feda etmek hususunda olağanüstü bir etkisi vardı. Bunun sebebi tanıklık
etmekte oldukları, (savaşlarda ve zor zamanlarda) meleklerin onlara yardım etmesi,
gökyüzünden gelmekte olan haberlerin (vahyin) aralarında konuşulması ve her olayda
Allah'ın hitabının yenilenip onlara okunması gibi durumlardır.
İşte mucizelerin ye ilahi olayların birbirini takip etmesi ve meleklerin ardı ardına