kupdf.net_bn-i-haldn-mukaddime-icilt-clearscanpdf

YEDİNCİ FASIL
Her Devletin Belli Bir Oranda Ülkeye
Ve Toprağa Sahip Olabileceği Ve Bundan Daha
Fazlasına Sahip Olamayacağı Hakkında
Bunun sebebi şudur: Devleti kuran ve devletin işlerini yürüterek onu ayakta tutanlar,
zorunlu olarak devletin eyaletlerine ve sınır bölgelerine dağılarak, düşmanlara
karşı oraları korumak, vergileri toplamak ve düzeni sağlamak gibi devlet işlerini yerine
getirirler. İşte, devletin bütün kuvvetleri (bahsedilen görevleri yerine getirmek için) eyaletlere
ve sınır bölgelerine dağıldığında ve artık (yeni yerlere bu işleri yürütmek için)
gönderilecek kuvvetler kalmadığında, devlet doğal sınırlarına ulaşmış olur. Devlet elinde
olan bu topraklardan daha fazlasına sahip olmak için kendini zorlarsa, bu yerler korumasız
kalır ve böylelikle düşmanlara da saldırma fırsatı doğar. Bunun zararını ise yine o devlet
çeker. Çünkü düşmanların korumasız kalan bu yerleri alması devletin heybetini ve
caydırıcılığını yıkar, pusuda bekleyen diğer düşmanları da cesaretlendirir.
Devlet elinde bulunan bölgelere gönderdiği kuvvetlerinin dışında, halen çok sayıda
kuvvete sahipse, bu durumda doğal sınırlarına ulaşıncaya kadar yeni topraklar kazanabilir.
Bu konudaki ölçü, (devleti güçlü kılan) diğer kuvvetlerden çok asabiyet kuvvetidir.
Çünkü diğer bütün kuvvetler ondan çıkar ve onun fiili bir yansıması gibidir. Devletin
diğer yerlere ve sınır bölgelerine göre en güçlü durumda olduğu nokta yönetim merkezidir.
Devletin, nihai sınırlarını oluşturan çevre bölgelerden daha ötelerine gücü yetişmez.
Bu hal, tıpkı (merkezden uzaklaştıkça etkisini yitiren ve belli bir noktadan ileriye gidemeyen)
ışık demeti veya bir cismin atılmasıyla suyun üzerinde oluşan halkalar gibidir.
Devlet ihtiyarlık çağına gelip zayıfladığında, en dış sınırlarından başlayarak küçülmeye
başlar, ancak merkez bölgesi Allah'ın yıkılmasını takdir ettiği zamana kadar korunaklı
kalır. En sonunda merkez de yıkılır ve devlet tamamen ortadan kalkar. Şayet devlet
merkezden çökerse, kalan bölgelerin kendisine hiçbir faydası olmaz ve merkezi kaybettiği
an hepsi yıkılmış olur. Çünkü merkez tıpkı kendisinden canlılığın pompalandığı bir
kalp gibidir. Onun için, eğer kalp yenilirse her taraf silsile halinde hezimete uğramış olur.
Fars Devleti'nin durumu buna iyi bir örnektir. Müslümanlar devletin merkezi