kupdf.net_bn-i-haldn-mukaddime-icilt-clearscanpdf

-- MUKADDİME --
225
böyle bir şeyi ancak buna güçleri yetiyorsa emretmiştir. Hz. Peygamber şöyle buyuruyor:
"Kim bir kötülük görürse onu eliyle (fiili müdahale ile) düzeltsin, buna gücü yetmiyorsa
diliyle düzeltsin, buna da gücü yetmiyorsa kalbiyle düzeltsin (o kötülüğü kabullenmeyip
ona buğzetsin) Hükümdarlıklar ve devletler, önüne gelen herkesin sarsıp yıkamayacağı
kadar oturmuş ve sağlam bir yapıdadırlar. Onları ancak arkalarında kabilelerin
ve aşiretlerin asabiyetlerinin olduğu güçlü hareketler yıkabilir.
Peygamberlerin Allah' a davetlerinde de durum böyleydi. Onların da arkasında
asabiyetleri ve aşiretleri oluyordu. Onlar, Allah'ın dilemesiyle bütün kainat ile desteklenebilecek
durumda olmalarına rağmen, yine de her şey tabü seyrine göre yürümektedir.
Allah sonsuz hikmet sahibi olan ve her şeyi bilendir.
Kim samimi olarak böyle bir şeye kalkışır, ancak asabiyetten mahrum olursa kendisini
bilerek ölüme atmış olur. Yine kim de kötülükleri ortadan kaldırmaya çalışma görüntüsü
altında gerçekte başkanlık için böyle bir şeye kalkışırsa, ona en layık olan, yoluna
engeller çıkması ve ölümün onu bulmasıdır. Çünkü Allah'ın emri ancak onun rızası,
yardımı, Yaradan'a ve Müslümanlara karşı gerçekten samimi olmakla gerçekleşir. Bu hususta
hiçbir Müslümanın ve basiret sahibinin şüphesi olamaz.
lslam ümmeti arasında böyle bir yöneliş ilk defa Bağdat'ta yaşandı. (Bağdat'ta)
Tahir fitnesi baş gösterip Emin öldürülmüş ve Me'mun ise Hora.san'dan Irak'a gelmekte
ağır davranmıştı. Sonra Me'mun, Hüseyin oğullarından Ali bin Musa Rıza'yı vasiyet etti.
Ancak (Me'mun'un sülalesi olan) Abbasiler bunu kabul etmediler ve Me'mun'a itaat etmemek
ve onu değiştirmek için isyan edip İbrahim bin Mehdi'ye biat ettiler. Bunun üzerine
Bağdat'ta büyük bir fitne ve kargaşa patlak verdi. Orada ne kadar şerli kimse, hırsız
ve suçlu varsa ellerini dürüst ve namuslu insanlara uzattılar, yolları kesip insanların mallarını
yağmaladılar ve yağmaladıkları bu malları da çarşılarda açıktan sattılar. Olup bitenler
karşısında Bağdat halkı yöneticilerden yardım istemesine rağmen yöneticiler onlara
hiç yardım etmediler. Bunun üzerine yöneticilere ve kötülüklerine engel olmak için çok
sayıda dindar ve iyi insan harekete geçti. Bağdat'ta Halid Deryus olarak bilinen biri halkı,
kötülüklere engel olmaya ve iyilikleri hakim kılmaya çağırdı. Onun bu çağrısına büyük
bir kalabalık icabet etti, ardından da şehri birbirine katan kötü ve azgın kişilerle çatışmalara
girip onları yendi. Bir daha da böyle şeyleri yapmamaları için onları sert biçimde
cezalandırdı.
Sonra Bağdat halkının ileri gelenlerinden Sehl bin Selamet El-Ensari isimli ve Ebu
Hatim lakaplı başka biri çıktı ve boynuna bir Kur'an asarak insanları kötülüklere engel
olmaya, iyilikleri hakim kılmaya, Kur'an ve sünnete göre yaşamaya çağırdı. Onun bu çağrısına
Haşimoğulları ve diğerlerinden asil ve sıradan herkes icabet etti Sehl, Tahir'in sarayına
yürüdü ve orayı merkez edindi. Sonra (taraftarlarıyla birlikte) Bağdat sokaklarında
yürüyüp insanları korkutanları ve kötüleri koruyanları bundan sakındırdı. Halid Deryus
ona dedi ki: "Ben sultanı kınamıyorum." Sehl ise ona şöyle cevap verdi: "Ancak ben,
kim olursa olsun, Kur'an ve sünnete aykırı davranan herkesle savaşının." Bu olaylar, hicri
202 yılında meydana geldi. İbrahim bin Mehdi Sehl'e karşı bir ordu hazırladı ve onu
yenip esir aldı. Böylece kurduğu halk hareketi hızlı bir şekilde çözüldü. Ancak Selh canını
kurtardı.