kupdf.net_bn-i-haldn-mukaddime-icilt-clearscanpdf

-- IBN-I HALDÜN --
206
çekilir, insanlar dağılır ve toplum bozulur.
Yine onlar (toplumsal düzeni sağlayacak) hükümlerin uygulanmasına önem vermezler,
insanları kötülüklerden sakındırmazlar ve onların birbirlerine zarar vermelerine
engel olmazlar. Bütün düşündükleri yağma ve zulümle insanlardan alacakları mallardır.
Bu hedeflerine ulaşmışlarsa, artın bundan sonra insanların hAflerini düzeltmek, onların
çıkarlarını gözetip korumak ve insanları kötülüklerden alıkoymak gibi şeylerle ilgilenmezler.
Hatta insanların mallarını daha çok ele geçirebilmek için mali cezalar (para cezaları)
koyarlar. Bu cezaların amacı kötülükleri önlemek ve insanları kötülüklere bulaşmaktan
sakındırmak değil, haksız yere ve daha kolay olarak insanların mallarını ele geçirmektir.
Böylelikle halklar onların ülkelerinde, hiçbir düzenin olmadığı tam bir kaos ve kargaşa
ortamında yaşamak zorunda kalır. Oysa kaos, toplumu temelinden sarsan bir durumdur.
Çünkü insanların toplum halinde ve bir düzen içinde yaşamaları ancak (bu düzeni
sağlayacak) güçlü bir devlet ile mümkündür. Bu meseleye (birinci bölümün) birinci faslında
değinmiştik.
Yine onlar riyaset (başkanlık) için rekabet ederler ve riyaseti -babaları, kardeşleri
veya aşiretlerinin ileri gelenleri de olsa- başkalarına bıraktıkları gerçekten çok az görülür
ve bunu da istemeyerek ve utandıkları için yaparlar. Onun için onlarda yönetici ve emirlerin
sayıları gereğinden fazladır, vergi toplamak ve yönetmek için halkın üzerinde pek
çok otorite vardır. Bütün bunlar da toplumsal düzenin bozulmasına ve yıkılmasına yol
açar. Halife Abdulmelik, kendisine gelen bir bedeviye (vali) Haccac'ın durumunu sorduğunda,
bedevi Haccac'ı, onun siyasetini ve toplumsal durumu övmek için şöyle demiştir:
"Tek başına (sadece kendisi) zulmediyor':
Arapların ele geçirip hakimiyetleri altına aldıkları ülkelerdeki toplumsal hayatın
çöktüğüne, oralarda yaşayanların çöllere göç ettiklerine ve oraların değişip (bozulup)
bambaşka bir hale geldiklerine dikkat et! Örneğin merkezleri olan Yemen, az sayıdaki şehirleri
dışında tamamen harap bir şekildedir. Aynı şekilde bir zamanlar Farsların yaşadığı
Arap Irak'ındaki şehirler de harap hale gelmiştir. Çağımızda Şam için de aynı durum
söz konusudur. Yine beşinci yüzyılın başlarından itibaren üç yüz elli senedir Hilaloğulları
ve Süleymoğulları'nın gidip geldikleri Afrika ve Mağrib'in düzlük yerleri de tamamen
harap hale gelmiştir. Oysa Sudan (siyahların yaşadığı bölgeler) ile Rum Denizi (Akdeniz)
arasında kalan bu yerler imar edilmiş şehirlerle doluydu. Oralardaki kalıntılar ve eserler
buna tanıklık etmektedir. Yeryüzünün ve yeryüzünde olanların varisi Allah'tır ve O varislerin
en hayırlısıdır.