kupdf.net_bn-i-haldn-mukaddime-icilt-clearscanpdf

MUKADDiME
193
ra karşı kendilerini savunmaktan da aciz oldukları için, ne Mısır'a ve ne de Şam'a girebilmişlerdir.
Bir bütün olarak bu ayetlerden anlaşılan, lsrailoğullan'nın kölelikten kurtulduktan
sonra kırk yıl çölde dolaşmalarının bir hikmeti olduğudur. O da şudur: Kuşaklar boyunca
zillet içinde kalmış ve asabiyetleri yok olmuş neslin çölde lcalınacak süre içinde ortadan
kalkmaları ve orada köleliği ve zilleti tanımayan yeni bir neslin yetişmesidir. Bu nesil
sahip olacakları asabiyetleri sayesinde, haklarını elde etmeye ve galip gelmeye güç yetirebilecektir.
Anlaşılacağı üzere kırk yıl, bir kuşağın yok olup, yeni bir kuşağın yetişmesi
için ihtiyaç duyulacak en az süredir. Her şeyi hikmetle takdir eden ve her şeyi bilen Allah
bütün eksikliklerden uzaktır.
lsrailoğulları'nın bu durumu asabiyetin önemi; kendilerini savunmak ve haklarını
elde etmek için mücadele etmenin ancak asabiyetle mümkün olacağı ve asabiyetini
kaybedenlerin bütün bunları yapmaktan aciz kalacakları hususundaki en açık delili teşkil
etmektedir.
Bir kabilenin zillet içinde olduğunu gösteren şeylerden biri de onların vergi ve haraç
ödemesidir. Bir kabilenin birilerine vergi vermesi, o konuda zillete razı olması demektir.
Çünkü başkalarına vergi ve haraç vermekte nefislerin kabullenemeyeceği bir zillet
vardır ve buna ancak ölümden ve yok olmaktan kurtulmak için katlanılabilir. Bu durum
ise asabiyetin zayıf olduğunu ve kendilerini savunabilmekten aciz olduğunu göstermektedir.
Kendilerine yapılan haksızlığı engellemeye güç yetiremeyip başkalarına boyun
eğen ve zillete düşenlerin, (kendilerini savunmanın da ötesinde) bir şeyler elde etmek
için mücadele edemeyecekleri açıktır. İşte bu yüzden acziyet ve zillet, daha önce de söylendiği
gibi, devlet olmanın önündeki engellerden biridir.
Hz. Peygamber, ensardan bazılarının evinde çiftçilikte kullanılan sapan görünce
şöyle demiştir: "Bu sapan bir kavmin evlerine girince, onunla birlikte oraya mutlaka zillet
de girer" (Çünkü ziraatla meşgul olanlar genellikle devlete haraç ...-erirler). Bu, haraç
vermenin zilleti gerektireceğinin açık bir delilidir. Ayrıca haraç baskıyla alınacağı için, bu
baskıya muhatap olanlar, zillete düşmelerinin yanısıra (baskıya uğraınalaruıın doğal bir
sonucu olarak) hileci ve entrikacı bir karaktere de sahip olacaklardır. Eğer bir kabilenin
baskı ve zillet içinde haraç verdiğini görürsen, artık sonsuza kadar onların devlet olacaklarını
bekleme.
Bu söylenenler ışığında, bazılarının, Mağrib'deki Zenatelerin (devlet kurmadan
önce) hayvancılıkla uğraştıklarını ve dönemin hükümdarlarına haraç verdiklerini iddia
etmelerinin yanlışlığı da açığa çıkmış oluyor. Evet, görüldüğü gıbi bu çok fahiş bir yanlıştır.
Çünkü şayet böyle bir şey gerçekleşmiş olsaydı, bir hükümdarlığa ve devlete sahip
olmaları asla mümkün olmazdı. El-Bab hükümdarı Şehriberaz'ın, kendisini yenen Abdurrahman
bin Rebia'dan aman dilerken söylediklerine dikkat edilsin. Şehriberaz şöyle
diyor: "Bugün sizden biriyim; elim elinizdedir ve yüzün size dönmüştür (size itaat ediyorum).
Allah, (bu durumu) bize ve size bereketli kılsın. Size vereceğimiz cizye, (gücümüzle)
size yardım etmek ve sevdiğiniz şeyleri yerine getirmek olsun. (Mallarımızdan vereceğimiz
gerçek) cizye ile bizi zelil kılıp da düşmanlarınız karşısında zayıf düşürmeyin". Söylediklerimizin
delili olarak bu sözler yeter.