Simon Singh - Big Bang'in Romanı-Büyük Patlama ve Evrenin Başlangıcı

Merkür’ü bir yana bırakıp Şekil 17’de gösterildiği gibi
Venüs’e konsantre olursak safhâlârın apaçık ortada olduğunu
görebiliriz. Venüs’ün bir yüzü her zaman aydınlıktır,
ama Dünya’dan bakıldığında bu aydınlık yüz her zaman
bize dönük değildir; bu yüzden Venüs’ü parça parça görürüz.
Batlamyus’un Dünya merkezli modelinde Venüs’ün
safhâlârı, Dünya’mn etrafındaki ve dış çemberindeki yörüngesi
tarafından belirlenir. Ancak Güneş merkezli modelde
Venüs’ün safhâlârı farklı olur çünkü Güneş’in etrafındaki
bir yörüngeye göre belirlenir. Eğer birileri Venüs’ün
safhâlârının gerçekte nasıl olduğunu gözlemleyebilirse,
hiçbir mantıklı şüphe götürmeksizin hangi modelin
doğru olduğu ispatlanabilirdi.
1610 sonbaharında Galileo, Venüs’ün safhâlârını gözlemleyip
kaydedecek ilk kişi olacaktı; beklediği gibi, gözlemleri
Güneş merkezli modelle kusursuz bir biçimde
uyumluydu ve Kopernik devrimini savunmak için bir kanıt
daha elde edilmişti. Elde ettiği sonuçları Latince “olarak”
ve şifreli bir şekilde raporlandırdı: Haec immatura a
m e iam frustra leguntur oy (Bunlar şu anda okuyamayacağım
kadar küçük). Sonradan bu notun bir anagram olduğunu
ve açıldığı zaman, Cynthiae fıguras aemulatur
M ater Amorum (Aşk’ın Annesi Cynthia’nın figürünü taklit
ediyor) anlamına geldiğini açıklamıştır. Cynthia, Ay’a verilen
bir lakaptır, Aşk’ın annesi de Venüs anlamına gelmektedir.
Her yeni keşifle Güneş merkezli evren modeli daha da
güçleniyordu. Tablo 2’de Kopernik öncesi gözlemlere dayalı
olarak Dünya ve Güneş merkezli evren modelleri kıyaslanıyordu
ve neden Dünya merkezli evren modelinin Orta
Çağda daha mantıklı bulunduğu gösteriliyordu. Tablo 3’te
ise Güneş merkezli evren modelinin, Galileo’nun gözlemleriyle
nasıl daha güçlü olduğu gösterilmektedir. Güneş
merkezli evren modelindeki son zayıf nokta da bilim
adamları yerçekimini ve neden Dünya’nm Güneş etrafındaki
yolculuğunu hissetmediğimizi daha iyi anlayınca ortadan
kalkacaktı. Ve her ne kadar Güneş merkezli evren
69