Simon Singh - Big Bang'in Romanı-Büyük Patlama ve Evrenin Başlangıcı

1. Gök cisimlerinin ortak bir merkezi yoktur.
2. Dünya’mn merkezi evrenin merkezi değildir.
3. Evrenin merkezi Güneş’e yakın bir yerdedir.
4. Dünya’nın Güneş’e olan uzaklığı, Dünya’nm yıldızlara
olan uzaklığıyla kıyaslandığı zaman önemsiz
derecede azdır.
5. Yıldızların görünürdeki gündelik hareketleri Dünya’nın
kendi ekseni etrafında dönmesinin bir sonucudur.
6. Güneş’in görünürdeki yıllık hareketleri Dünya’nın
Güneş etrafında dönmesinin bir sonucudur. Tüm
gezegenler, Güneş etrafında dönmektedir.
7. Bazı gezegenlerin görünürdeki geriye dönüş hareketleri,
bizim hareket halinde olan Dünya’dan bakmamızın
bir sonucudur.
Kopernik’in kuralları her anlamda doğruydu. Dünya
gerçekten dönüyor, Dünya ve diğer gezegenler gerçekten
de Güneş’in etrafında dönüyordu. Bu bazı gezegenlerin geriye
dönüş hareketlerini açıklıyordu ve yıldız paralaksını
fark etmememizin sebebi, yıldızların çok uzakta olmalarıydı.
Kopernik’in bu kuralları bulmasına ve geleneksel
görüşleri yıkmasına kim yardımcı oldu bilinmiyor; ama
belki de bu kişi İtalya’daki profesörlerinden biri olan Domenico
Maria de Novara’ydı. Novara, 1700 yıl önce Güneş
merkezli evren modelini ortaya atan Aristarkus’un felsefesinin
altında yatan Pisagor öğretisini benimsemişti.
Commentariolus, astronomik bir isyanın manifestosuydu.
Kopernik’in Batlamyus’un evren modelinin çirkin
karmaşıklığı karşısında duyduğu hayal kırıklığı ve hüsranın
bir yansımasıydı. Sonraki zamanlarda, Dünya merkezli
evren modelinin derme çatma yapısını şu şekilde
eleştirecekti: “Sanki bir ressam çizdiği resmin ellerini,
ayaklarını, başını ve diğer parçalarını farklı modellere bakarak
tamamlamıştı. Her bir parça mükemmel bir şekilde
çizilmiş ama aynı bedene ait değiller. Parçalar birbirlerine
43