Simon Singh - Big Bang'in Romanı-Büyük Patlama ve Evrenin Başlangıcı

lara göre evrenin normal yıldız maddesinden çok bu tip
karanlık maddeye sahip olduğunu düşünürseniz, bu son
derece yüz kızartıcı bir durumdur.
Karanlık madde adaylarından biri de kütlesel sıkışık
hale objeleridir (MACHOs), bu kategoriye kara delikler,
asteroitler ve Jüpiter gibi dev gezegenler girmektedir. Bu
tür gök cisimlerini bir galakside göremeyiz çünkü ışık
yaymazlar ama galaksi içindeki çekim kuvvetine katkı
sağlarlar. Karanlık madde için diğer adaylara za yıf ilişkili
kütlesel parçacıklar (WIMPs) denmektedir, ve bu kategoriye
MACHOs gibi büyük gök cisimleri oluşturmayan
çeşitli parçacıklar girer. Bu parçacıklar evrenin her yerine
dağılmışlardır ve çekim kuvvetleri dışında varlıklarını hiç
hissettirmezler.
Günümüzde karanlık maddenin doğası ve miktarı
hakkında çok az ipucu bulunmaktadır. Bu da utanç verici
bir durumdur çünkü Big Bang modelinde bulunan bazı
boşlukları doldurmak için karanlık maddeler hakkında
daha fazla bilgiye ihtiyaç duymaktayız. Örneğin karanlık
maddelerin çekim kuvvetleri evrenin ilk safhâlârında normal
maddeleri bir araya getirip birleştirerek galaksilerin
oluşmasında büyük bir rol oynamış olabilir.
Ayrıca zamanı ileri alacak olursak karanlık madde,
evrenin kaderinde nihai bir rol oynayabilir. Evren Big
Bang’den günümüze dek genişlemekteydi ama evrenin
tüm kütlesi maddeyi kendisine doğru çekip bu genişlemeyi
yavaşlatacaktır. Bunun sonucunda üç farklı senaryo
olabilir, ve bu senaryoları ilk önce Alexander Friedmann,
1920’lerde açıklamıştı. Öncelikle evren sonsuza dek genişleyebilir.
İkinci olarak evrenin genişlemesi gitgide yavaşlar
ve en sonunda durur. Son olarak da evren yavaşlar, durur,
ve geri daralmaya başlayabilir. Bu yüzden evrenin sonu,
evrenin içindeki çekim kuvvetine, bu da evrenin kütlesine,
evrenin kütlesi de evrenin içindeki karanlık madde
miktarına bağlıdır.
Aslında dördüncü bir gelecek senaryosu ciddi bir şekilde
düşünülmektedir. 90’larm sonlarında astronomlar
437