Simon Singh - Big Bang'in Romanı-Büyük Patlama ve Evrenin Başlangıcı

(COBE) adı verilen uydu projesini başlattı. 1976’da deneyin
dizayn edilmesine başlandı, bu sırada Smoot hâlâ U-2
casus uçağı deneyiyle uğraşıyordu ve bu projeye çok zaman
ayıramıyordu. Ancak COBE hâlâ ön çalışma safhasında
olduğu için Smoot’un ortalıkta pek bulunmaması sorun
olmuyordu. Mühendis ve bilim adamlarından kurulu
ekip, sonraki altı sene boyunca CMB fon radyasyonundaki
farklılıkları bulabilecek bir dedektör dizayn etmeye çalıştılar.
Bu dedektör aynı zamanda bir uyduya konabilecek
kadar küçük ama yine de sağlam olmalıydı.
Son dizayn edilen uydunun içinde üç ayrı dedektör
vardı ve her biri CMB radyasyonunun farklı bir özelliğini
ölçüyordu. Goddard Uzay ve Uçuş Merkezi’nden Mike Hauser,
Dağınık Kızılötesi Fon Deneyi’nden (DIRBE) sorumluydu.
John Mather, ikinci dedektör olan Uzak Kızılötesi
Mutlak Spektrofotometre (FIRAS) dedektöründen sorumluydu.
John Smoot da üçüncü dedektör olan Diferansiyel
Mikrodalga Radyometre’den (DMR) sorumluydu, ve CMB
radyasyonundaki farklılıkları bulması beklenen asıl dedektör
buydu. DMR dedektörü, adından da anlaşaılabileceği
gibi aynı anda iki farklı yerden gelen CMB radyasyonunu
algılamak ve bu iki radyasyon arasındaki farkı ölçmek
için yapılmıştı.
COBE projesi, teklif edildikten sekiz yıl sonra,
1982’de uygulanma izni aldı. En sonunda uydunun inşası
başlayacak ve COBE 1988’de bir uzay mekiğiyle yörüngeye
gönderilecekti. Ancak uydunun inşasının dördüncü yılında
tüm proje riske girdi. 28 Ocak 1986’da, uzay mekiği
Challenger kalkıştan kısa bir süre sonra havada patladı
ve yedi kişilik mürettebatın hepsi öldü.
“Dona kalmıştım”, diyor Smoot. “Hepimiz dona kalmıştık.
Astronotlar için üzülüyorduk. Bu kaza, çok büyük
bir trajediydi, ama yavaşça COBE’ye neler olabileceğini de
düşünmeye başladık... Bir uzay mekiğini kaybetmiş ve diğer
üçü yeryüzüne geri çağrılmış bir şekilde, NASA’nm
takvimi alt üst olmuştu. COBE’nin uzaya fırlatılmasının
ne kadar erteleneceği bilinmiyordu.”
big hangin romanı 417/27