Simon Singh - Big Bang'in Romanı-Büyük Patlama ve Evrenin Başlangıcı

Her ne kadar bu çok büyük bir keşif olsa da, “Galaksileri
oluşturan CMB radyasyonundaki farklılıklar nerede?”
sorusunu cevaplamıyordu. Doppler etkisinin katkısı
çıkarıldığında bile Big Bang farklılıkları gözlemlenemiyordu.
Eğer Big Bang modeli doğruysa bu farklılıkların
bulunması gerekiyordu, ama kimse bunları bulamıyordu.
Smoot’un ekipmanları son derece hassastı, bu yüzden bu
farklılıkları bulamaması, farklılıkların binde birden daha
az olduğunu gösteriyordu. Bu kadar ufak farklılıklar, havada
giden bir deneyle bile bulunamazdı, çünkü hâlâ dedektörün
üstünde çok ince bir hava tabakası vardı ve bu
çok hassas ölçümleri engellerdi.
Astronomlar yavaş yavaş, CMB radyasyonundaki
farklılıkları görmelerinin (eğer bu farklılıklar varsa) tek
yolunun, atmosferin dışına çıkıp bir uydudan ölçüm yapmak
olduğunu anladılar. Bir uydunun üzerinde yapılan
deney, atmosferdeki mikrodalga etkileşiminden korunuyor
olurdu, tamamen kararlı olurdu, tüm gökyüzünü tarayabilirdi
ve günlerce çalışabilirdi.
Smoot, casus uçağı üzerindeki deneyini hazırlarken
bile uydu üzerinden yapılacak bir deneyin, CMB farklılıklarını
gözlemlemenin tek yolu olabileceğini düşünüyordu.
Bu yüzden, gözü daha yükseklerde olan bir deneyin hazırlıklarına
katılmıştı. 1974’te NASA, bilim adamlarından,
en yeni Explorer uyduları için fikirler beyan etmelerini istemişti.
Bu uydular göreceli olarak daha ucuz olan ve astronomi
araştırmalarını desteklemek amacıyla geliştirilen
projelerin parçasıydı. George Smoot’un dâhil olduğu Berkeley
ekibi, uydu üzerinde bulunan CMB radyasyonu dedektörü
teklifinde bulunmuştu ama bu ekip yalnız değildi.
California Pasadena’daki Jet Fırlatma Laboratuarlarından
bir grup, benzer bir teklifte bulunmuştu; aynı zamanda
NASA’da genç bir astrofizikçi olan yirmi sekiz yaşındaki
John Mather da benzer bir amaçla bir proje teklifinde
bulunmuştu.
Bu kadar önemli bir deneyi desteklemeyi çok isteyen
NASA, üç teklifi bir araya getirdi ve Kozmik Fon Kaşifi
416