Simon Singh - Big Bang'in Romanı-Büyük Patlama ve Evrenin Başlangıcı

sonuçların “Ryle etkisi” olduğunu belirtti. Gold aynı zamanda
radyo astronomisinin genç bir araştırma dalı olduğunu
ve henüz ona tam olarak güvenilemeyeceğini ifade
etti: “Elde edilen gözlemlerin böylesine önemli bir sonuca
varmak için yeterince olgun olduğunu düşünmüyorum.”
Ryle, geçmişte hatalar'yapıldığını kabul etti, ama 4C
taramasının doğru ve güvenilir olduğu konusunda kesin
konuşuyor ve gözlemlerin AvustralyalI astronomlar tarafından
bağımsız bir şekilde kontrol edildiğini söylüyordu.
Hermann Bondi hâlâ Sabit Evren modelini savunup 4C
taramasına saldırırken Ryle bir anda hiddetine yenildi.
Martin Harwit’in anlattığına göre: “Ryle bir anda kendini
kaybetti ve 30 yıllık profesyonel astrofizik hayatımda hiç
görmediğim bir şekilde, iki bilim adamı kavga etmeye başladı.”
Her ne kadar Hoyle, Gold ve Bondi; Ryle’m radyo galaksilerinin
dağılımı ölçümlerini kabul etmese de birçok
kozmolog, Big Bang teorisinin çıkışta olduğunu ve Sabit
Evren modelinin pek de eskisi kadar sabit durmadığını
görebiliyorlardı. Daha da kötüsü, Ryle’m radyo galaksileri
Sabit Evrencilere bir darbe daha indirecekti.
1963’te Hollandalı-Amerikalı astronom Maarten
Schmidt, Ryle’m 3C taramasında bulduğu 273 numaralı
ve daha çok 3C 273 olarak bilinen kaynağı dinliyordu. O
zamanlar radyo sinyali kaynaklarının çoğunun uzak galaksiler
olduğu biliniyordu ama 3C 273’ten gelen radyo
sinyali o kadar güçlüydü ki Samanyolu içinde bilinmeyen
bir yıldız olduğu düşünülüyordu. Dahası 3C 273 fotoğraflarda
bir leke değil bir ışık noktası olarak görüldüğü için
onun bir galaksi değil de yıldız olduğu kanısı kuvvet kazanıyordu.
Schmidt, 3C 273’ün yaydığı ışınların dalga boyunu
ölçerek içeriğini öğrenmek istedi. Ancak ilk başta çok
şaşırmıştı, çünkü dalga boyları bilinen hiçbir atomla
uyuşmuyordu.
Birden, karışıklığa neyin sebep olduğunu anladı. Hidrojenin
dalga boyunu alıyordu, ama daha önce hiç görülmediği
kadar büyük bir oranda kırmızıya kayma yaşanıbig
bang’in romanı 385/25