Simon Singh - Big Bang'in Romanı-Büyük Patlama ve Evrenin Başlangıcı

dızlar ve süpernovalarda gerçekleşen sentezle açıklanabileceğini
bulduk.”
Makale o kadar büyük bir ün kazandı ki zamanla yazarlarının
baş harfiyle anılmaya başlandı (B2FH makalesi)
ve yirminci yüzyıl biliminin en büyük başarılarından
biri olarak değerlendirildi. Doğal olarak yazarlarından birine
Nobel’i kazandıracağı düşünülüyordu, ama şaşırtıcı
bir şekilde Nobel, Hoyle’a değil FoıvleFa verildi.
Fred Hoyle’un görmezden gelinmesi, Nobel tarihindeki
en büyük adaletsizliklerden biridir. Nobel komitesinin
Hoyle’u ödüllendirmemesinin en büyük sebebi, Hoyle’un
hiçbir zaman lafını esirgemeyerek çok sayıda düşman elde
etmiş olmasıydı. Örneğin 1974 Nobel Fizik Ödülü pulsar
yıldızlarının keşfine verildiği zaman büyük bir gürültüyle
karşı çıkmıştı. Bu pulsar yıldızlarının keşfinin büyük
bir başarı olduğunu kabul ediyordu ama en önemli
gözlemleri yapan, genç astronom Jocelyn Bell’in ödüllendirilmemesi
onu çıldırtmıştı. Mantıklı strateji, sessiz kalıp
tartışmadan uzak durmak olurdu ancak Hoyle için nezaket,
dürüstlük ve doğruluktan daha önemli değildi.
Benzer bir şekilde, başını eğip Cambridge’deki işiyle
uğraşmak yerine, üniversitenin absürt kurallarıyla uğraşıyordu.
Yıllarca sistemle savaştıktan sonra 1972’de Hoyle,
istifasını verdi: “Kazanmayı umut edemeyeceğim bir
savaş alanında daha fazla kavga vermenin gereğini göremiyorum.
Cambridge sistemi, herhangi birinin başka bir
ilke gütmesini engellemekte ve üniversitenin önemli kararları
yanlış bilgilendirilmiş ve siyasi amaçlı komite üyeleri
tarafından alınmaktadır. Bu sistemde etkili olabilmek
için, Robespierre casusluk sistemi gibi akademisyenler sürekli
meslektaşlarını izlemek zorunda. Elbette bir akademisyen,
bu tür şeylere vakit ayırırsa gerçek bilime çok az
zaman kalır.”
Her ne kadar Hoyle’un hayata ve fiziğe dobra yaklaşımı
onun bazı çevrelerden uzaklaşmasına neden olmuşsa
da Amerikalı astronom George O. Abell gibi bilim adamlarının
çoğu onu çok severdi: “O mükemmel bir hocaydı. Ay-
367