Simon Singh - Big Bang'in Romanı-Büyük Patlama ve Evrenin Başlangıcı

etmesini istemişti. Ancak Sandage, en parlak yıldızın kullanıldığı
bu tekniğin önemli bir hatası olduğunu fark edecekti.
İlerleyen fotoğrafçılık teknolojisi sayesinde Sandage,
uzaktaki bir galaksinin en parlak yıldızı olarak kabul edilen
bir şeyin aslında başka bir şey olduğunu gördü. Evrendeki
hidrojenin çoğu bildiğimiz yıldızlar halindedir ama
hidrojenin önemli bir boyutu da HII bölgeleri denen bulutlarda
birikir. Bir HII bölgesi etrafındaki yıldızların ışığını
soğurur ve 10,000°C’a kadar ısınır. Sıcaklığı ve boyutu yüzünden
bir HII bölgesi neredeyse tüm yıldızlardan daha
parlak görünebilir.
Sandage’dan önce astronomlar bilmeden Andromeda’daki
en parlak yıldızı, diğer çok uzaktaki veya yeni bulunmuş
galaksilerdeki HII bölgeleriyle kıyaslıyorlardı.
HII bölgelerinin yıldız olduğunu zanneden astronomlar,
bu galaksilerin göreceli olarak daha yakın olduğunu sanıyorlardı,
çünkü en parlak yıldızları yine göreceli olarak
parlak görünüyordu. Sandage bu HII bölgelerini yıldızlardan
ayırabilecek kadar net fotoğraflar elde edince, galaksilerdeki
en parlak yıldızların aslında tahmin edilenden
daha sönük olduğunu, bu yüzden de galaksilerin geçmişte
ölçüldüğünden daha uzakta olduğunu açıkladı.
Bu uzak galaksilerin Dünya’yla arasındaki mesafe,
Big Bang teorisinin evrenin yaşını hesaplamasında son
derece önemliydi. 1952’de Baade galaksilerin uzaklığını
iki katma çıkarmıştı, ve böylece de evrenin yaşı da iki katma
çıkıp 3.6 milyar yıl olmuştu. Ardından iki yıl sonra
Sandage, galaksileri daha da uzaklara gönderdi, ve evrenin
yaşı 5.5 milyar yıla çıktı.
Tüm bu artışlara rağmen ölçümler hâlâ yanlıştı. Sandage,
1950’ler boyunca uzaklık ölçümleri üzerine çalışmaya
devam etti ve galaksilerin uzaklıklarıyla birlikte evrenin
yaşı da artmaya devam etti. Gerçekten de galaksilerin
uzaklığını ve evrenin yaşını ölçmede en önemli figür Sandage
olacaktı, ve onun gözlemleri sayesinde evrenin yaşının
10-20 milyar arasında olduğu ortaya çıkacaktı. Bu ge-
351