Simon Singh - Big Bang'in Romanı-Büyük Patlama ve Evrenin Başlangıcı

rak ediyordu. Daha önce değindiğimiz gibi her 10,000 hidrojen
atomu için 1,000 helyum atomu, 6 oksijen atomu, 1
karbon atomu ve diğer elementlerin atomlarının toplamı
da karbondan bile azdır. Gamow, evrenin hidrojen ve helyumla
dolu olmasının sebebinin Big Bang’in ilk anları
olup olamayacağını merak ediyordu. Aynı zamanda çok
daha az bulunan ama hayat için elzem olan, daha ağır elementlerin
atomlarının bu kadar az olmasının sebebi yine
Big Bang olabilir miydi?
Gamow’un çalışmalarım incelemeden önce Lemaitre’nin
çekirdek sentezi üzerine görüşlerine bir bakalım.
Lemaitre’nin evreni; tek, aşırı yoğun ve çok büyük kütleli
bir atomla başlıyordu: “Bu ilk atom parçalara ayrıldı ve
her bir parça da daha fazla parçalara. Sadelik açısından
bu parçalanmanın eşit olarak gerçekleştiğini varsayarsak
maddenin şu anki atom haline gelebilmesi için iki yüz altmış
kere parçalanması gerektiğini görürüz.” Büyük atom
çekirdeklerinin kararsız olduğu prensibinden yola çıkarsak
aşırı büyük bir atom da çok kararsız olur ve gerçekten
de parçalanıp daha küçük atomlara ayrılır. Ancak bu durumda
ilk atomdan kalanlar muhtemelen periyodik tablonun
ortalarında bir yerlerde olurdu çünkü kararlı elementlerin
çoğu burada bulunmaktadır. Eğer bu şekilde olsaydı
evrende en çok bulunan atomlar demir gibi elementlere
ait olurdu. Lemaitre’nin modeliyle, evrende şu anda
bol miktarda bulunan hidrojen ve helyum atomlarını açıklamak
imkânsızdır. Ancak Gamow’a göre Lemaitre baştan
aşağı yanılıyordu.
Lemaitre’nin yukarıdan aşağı yaklaşımının yerine
Gamow, aşağıdan yukarıya doğru bir strateji belirledi.
Eğer evren hidrojen atomlarıyla dolu yoğun bir kaynak
olarak başlamış olsaydı ne olurdu? Big Bang, hidrojenin
füzyonla birleşerek helyuma ve diğer ağır atomlara dönüşebileceği
bir ortamı yaratabilir miydi? Bu fikir, Lemaitre’nin
düşüncesinden daha olasıydı çünkü % 100 hidrojenle
başlandığında günümüz evrenindeki atomların
%90’ınm hidrojen olması daha kolay açıklanabiliyordu.
2 8 7