Simon Singh - Big Bang'in Romanı-Büyük Patlama ve Evrenin Başlangıcı

ne bir çözüm” ve “sorunun tam bir çözümü” olarak niteleyerek
Lemaitre’nin modelinin Hubble’ın ölçümlerini açıkladığını
belirtti.
Zaman içinde bilim dünyasında Lemaitre’nin ismi yayıldı
ve Lemaitre’nin teorik öngörüleriyle Hubble’ın ölçümlerinin
birebir örtüşüyor olması yavaşça da olsa hayranlık
kazandı. O zamana kadar bilim dünyasının çoğu
Albert Einstein’ın sonsuz evren modelini benimsemişti,
ama artık belirgin bir azınlık Lemaitre’nin modelinin çok
daha güçlü olduğunu düşünüyordu.
Tekrar hatırlayacak olursak: Lemaitre genel izafiyet
teorisinin (en saf haliyle), evrenin genişlediğini gösterdiğini
söylüyordu. Eğer bugün evren genişliyorsa demek ki
geçmişte daha yoğun bir haldeymiş. Mantıksal bir kurguda
devam edersek evren çok yoğun bir durumdan, sonlu ve
çok küçük olan ilk atomdan ortaya çıkmıştır. Lemaitre, ilk
atomun belki sonsuz bir süre varolduktan sonra içinde bulunduğu
denge durumunun bozulduğunu, atomun parçalanarak
içeriğindeki her şeyi saçtığını savunur. Bu parçalanma
durumunun başlangıcını evrenin tarihinin başlangıcı
olarak saptar. Bu yaratılışın başlangıcıdır, Lemaitre’nin
sözüyle: “Dünü olmayan gün”.
Friedmann’ın yaratılış anı düşüncesi, Lemaitre’den
biraz farklıydı. Evrenin bir atomdan patlayarak ortaya
çıktığım düşünmek yerine, Friedmann’ın Big Bang modeli
her şeyin bir noktadan çıktığını belirtir. Yani tüm evren
hiçbir şeyin içine sıkıştırılmıştı. Her iki durumda da yaratılış
anı teorileri hâlâ son derece spekülatifti ve bir süre
daha böyle kalacaklardı. Big Bang modelinin diğer özellikleri
ise teorinin savunucuları tarafından daha büyük bir
rahatlıkla kabul ediliyordu.
Örneğin, Hubble tıpkı Big Bang modelinin tahmin ettiği
gibi galaksilerin Dünya’dan uzaklaştıklarını gözlemlemişti,
ancak Big Bang teorisyenleri galaksilerin uzayın
içinde değil, uzayla birlikte hareket ettiklerine inanıyorlardı.
Eddington bu ince noktayı, uzayı bir balonun yüzeyine
benzeterek ve üç boyutlu uzayı daha basit bir şekilde
249