Simon Singh - Big Bang'in Romanı-Büyük Patlama ve Evrenin Başlangıcı

kanıtlanmalıydı. Bu aşılması güç bir durumdu, çünkü birçok
meslektaşı Hubble’m grafiğine güvenmiyordu. Sonuçta,
grafikteki noktaların birçoğu grafik çizgisinin çok uzağındaydı.
Belki de noktalar düz bir çizgide değil, eğimli bir
çizgi üzerinde yer alıyordu ya da belki ortada hiçbir çizgi
yoktu ve noktalar rastgele bir şekilde dağılıyordu. Sonuçları
çok önemli olduğu için kesin somut bir kanıtın olması
gerekliydi. Hubble’ın daha iyi ve daha fazla ölçüme gereksinimi
vardı.
İki jul daha Hubble ve Humason, gecelerini teleskobun
başında geçirdiler ve teknolojiyi sonuna kadar zorladılar.
Çalışmalarının sonunda 1929 makalesinde ölçtükleri
galaksilerden jurmi kat daha uzaktaki galaksileri ölçmeyi
başardılar. 1931’de Hubble yeni bir grafik içeren yeni
bir makale yajunladı. Şekil 62’de görüldüğü gibi bu sefer
grafikteki noktalar Hubble’m çizgisi üzerindeydi. Bu
verilerin sonuçlan kaçınılmazdı. Evren sistematik bir şekilde
genişliyordu. Bir galaksinin hızıyla uzaklığı arasındaki
ilişki Hubble’ın kanunu olarak belgelendi. Kısaca genel
olarak evrendeki galaksilerin uzaklıklarıyla doğru
orantılı bir hızda uzaklaştıklannı söylemek doğrudur.
Hubble’m kanunu basit bir formül olarak özetlenebilir:
v= Hq x d
Bu formüle göre, bir galaksinin hızı (v), Dünya’ya olan
uzaklığın (d) Hubble sabiti olarak bilinen rakamla (H0)
çarpımıdır. Hubble sabitinin tam değeri uzaklık ve hız için
kullanılan birimlere göre değişir. Hız, genellikle kilometre
bölü saniye cinsinden ölçülür ancak teknik nedenlerden
ötürü astronomlar, uzaklığı megaparsekle (Mpc) ölçmeyi
tercih ederler. 1 Mpc, 3 260 000 ışık yılına veya
30,900,000,000,000,000,000 km.’ye eşittir. Megaparsek birimini
kullanan Hubble, sabitinin değerini 558 km/s/Mpc
olarak hesaplamıştır.
Hubble sabitinin iki sonucu vardır. Öncelikle, eğer bir
galaksi Dünya’dan 1 Mpc uzaklıktaysa aşağı jrukarı 558
239