Simon Singh - Big Bang'in Romanı-Büyük Patlama ve Evrenin Başlangıcı

İliyordu. Bir arkadaşına yazdığı başka bir mektubunda ise
“yerçekimi teorisi hakkında başka bir keşif yaptım ve bu
keşif bir şekilde benim akıl hastanesine yatmama sebebiyet
verebilir”, diyordu.
Daha önce kimsenin bulunmadığı entelektüel topraklara
gitmek için gereken cesaret hiç de küçümsenmemelidir.
Max Planck 1913’te Einstein’ı genel izafiyet teorisi
üzerine çalışmaması için uyarmıştı: “Daha yaşlı bir arkadaşın
olarak böyle bir çalışma yapmamanı tavsiye etmem
gerek, çünkü böyle bir çalışmada başarılı olamazsın, ayrıca
başarılı olsan bile kimse sana inanmayacaktır”
Einstein inat etti, bu çetin sınava göğüs gerdi ve sonunda
1915’te genel izafiyet teorisini tamamladı. Newton
gibi Einstein da her durumda çalışabilecek yerçekimini
açıklayıp hesap etmek için yeni bir matematiksel formül
geliştirmişti, fakat Einstein’ın formülü çok farklıydı ve tamamen
farklı bir olgu üzerine inşa edilmişti: esnek bir
uzayzamanın varlığı.
Newton’in yerçekimi teorisi, önceki iki yüzyıl için
yeterli olmuştu. Fizikçilerin eski teoriyi bırakıp Einstein’ın
yeni teorisini kullanmaya başlamaları için henüz bir
neden yoktu. Newton’in teorisi elmalardan gezegenlere,
top güllelerinden yağmur damlalarına her şeyin hareketini
açıklayabiliyordu, Einstein’m teorisinin ne manası
vardı?
Bunun cevabı bilimsel gelişmenin doğasında yatmaktadır.
Bilim adamları doğa olaylarını olabildiğince doğru
bir şekilde açıklamak ve tahmin etmek için teoriler üretmeye
çabalarlar. Bir teori birkaç yıl, hatta yüzyıllarca işe
yarayabilir; fakat zamanla bilim adamları daha çok alanda
işe yarayan, daha doğru, ve önceden açıklanamayan
olayları açıklayabilen daha iyi bir teori geliştirebilirler.
Tarihteki astronomlar ve Dünya’nm evrendeki yerini algılayışları
da aynı bu şekilde gerçekleşmiştir. İlk önce Dünya’nın
sabit olduğunu ve Güneş’in Dünya etrafında döndüğünü
düşünüyorlardı. Batlamyus’un taşıyıcı ve dış çemberlerden
oluşan sistemi sayesinde bu model de çalışıyor,
121