Yurtsever gençlik Nisan Ayı sayı 12.

Tarihsel kişiliklerin doğuşları kendi
toplumları açısından, yeni bir yaşamın
başlangıcı olarak kabul edilmekte ve
yeni yaşamların başlangıçları çoğunlukla
halklar tarafından bayrama dönüştürülüp
kutlanmaktadır.
ere de sahiptirler. Doğuşun en önemli özelliklerinden
birisi, yenilenmedir. Eskinin varolan
kalıp ve ölçülerinin aşılması, aslında
bir yerde ana ve atanın aşılarak daha bir üst
boyutta kendisini üretmesi anlamına geliyor.
Nitekim doğuşların yaşam ifade eden bir anlamı
vardır. Doğuş, yaşamın kendisini üretme
kabiliyetinin ifadeye kavuşması anlamına
geliyor. Kaldı ki yaşam kavramının kendisi
de “herhangi bir maddenin kendisini sürekli
ve bir üst boyutta üretebilme kabiliyeti”
olarak tanımlanmaktadır. Yani herhangi bir
maddi olgu, maddi gerçeklik -ki bu manevi
değerler için de böyledir- kendisini sürekli ve
bir üst boyutta üretebiliyorsa, yani yenileyebiliyorsa
orada yaşam
vardır. Eğer liğin doğuşu, doğum
günü anlamına uygun
kutlanacaksa bu,
Önderliğe kilitlenme,
Önderliği sahiplenme
ve onun doğuşuna
cevap olabilecek bir
duruşla
gerçekleştirilebilir.
Yoksa Önderliğin
kendi doğuşunu
“sistem karşısında bir
varoluş” olarak an-
lamlandırmasının içi
boşaltılmış
olacaktır.
Nitekim Önderlik
üç doğuşunu
da bu biçimde anlamlandırmaktadır.
Geleneksel ana ya
da aile ilişkilerinin
Önder-
reddi, geleneksel ve resmi toplumun reddi,
yine en son olarak da bütün uygarlık
sisteminin reddi tarzındaki gelişim aşamadönüştürmeleri
yine bununla bağlantılıdır.
Büyük savaşlardan ve zorluklardan sonra
elde edilen zaferler ya da refaha çıkılan günlerin
“bayram olarak ele alınıp kutlanması,
belirtilen anlamları içerisinde barındırmaktadır.
Doğuş gerçeği, sadece bu boyutuyla
değil, tek tek insanların yaşama başladıkları
günleri ve zamanları da kapsayan sembolik
ve daha dar kutlamalarla da yeniden üretilir.
Burada ele alacağımız “doğum günü” olgusu,
belirttiğimiz bu kültürün bir parçası
ve daha sonra toplum tarafından geliştirilip
toplumsallaştırılmış halinin ilk biçimidir.
Dolayısıyla toplum kendisini bireyde üretirken,
kendisini bu tür etkinliklerle bireye
yedirirken,
diğer
taraftan da birey,
toplumu
yaratmaya
başladığı andan
itibaren,
bireyin
bu tür süreçleri
toplum tarafından
kendini
üretme
sembol ve simgelerine
dönüştürülüp,
toplum kendini bu
bireylerde
üretmeye
başlar. Toplum
ve birey arasında
bu karşılıklı birbirini
üretme diyalektiği,
bu tür günlerin
önemli özelliklerinden
birisidir. Bireyin
toplumu anlaması,
toplumun
bireyi
anlaması,
bağlamında da bu tür etkinlikler, sembolik
kutlama ve kutsallaştırma ritüelleri, sadece
tarihsel değil, sosyolojik, psikolojik etkil-
YURTSEVER GENÇLİK
20