Çarçuba 3.Sayı

30
görüşündedir. Ayrıca gençlere, suçlu akranlarının davranışlarından potansiyel olarak
etkilenebilecekleri daha yapılandırılmamış, denetlenmeyen boş zaman verilmektedir. Dolayısıyla
çocuklar suça daha fazla itilmektedir. Bu modelde, aile yapısının suçlulukla ilişkisine ekonomik
faktörler aracılık etmektedir.
Piang, Osman ve Mahadir (2017) parçalanmış bir aile yapısı ve zayıf aile ilişkisinin çocuk suçluluğu
oranına katkısını incelemiştir. Çalışma Malezya’da, iki rehabilitasyon merkezinden katılan toplamda
196 çocuk üzerinde gerçekleştirilmiştir. Veriler 2013 ve 2015 yılları arasında öz bildirim yöntemi ile
toplanmıştır. Katılımcıların aile ilişkileri bilgisi ve suçlu davranışlarının kaydı alınmıştır.
Aile yapısını belirlemek için ebeveyn medeni durumu ve aile yapısı dört kategori ile ölçülmüştür.
İlk kategori biyolojik ebeveynlerin evli olduğu bozulmamış aile yapısıdır. İkincisi boşanmış ailedir (tek
anneli aile, tek babalı aile, anne-üvey babalı aile, üvey babalı aile). Üçüncüsü ebeveynlerin boşandığı
ya da bir ebeveynin öldüğü ayrılmış ailedir. Son kategori ise her iki ebeveynin de öldüğü, çocuğun
akrabalarının yanında yaşadığı, diğer kategorisidir. Çalışma aynı zamanda ailelerin sosyo-ekonomik
durumunu da incelemiş ve bunu yapmak için üç kategori belirlenmiştir. Bunlar; alt sınıf, orta sınıf ve
üst sınıftır.
Araştırma bulgularına göre katılımcıların işlediği suçlar hırsızlık (%75,0), sigara içme (%92,3),
okuldan kaçma (%81,1), uyuşturucu kullanımı (%66,3), zorbalık (%51,0) ve yasadışı sokak yarışı (Mat
Rempit) (%60,7) olarak sıralanmaktadır. Ayrıca, yanıtlayıcılar tarafından gerçekleştirilen suça yönelik
eylemlerin ortalama sayısının 7,43 olduğu saptanmıştır ve bu da yanıtlayıcılar arasında yüksek bir
genel suçlu davranış düzeyini göstermektedir.
Aile yapısı incelendiğinde katılımcıların %68,4'ünün (n = 134) her iki biyolojik ebeveynle birlikte
yaşadığı, %21,9'unun (n = 43) ebeveyn boşanması yaşadığı ve %4,1'inin (n = 8) ebeveynlerin ayrıldığı ya
da birinin öldüğü ailelerden geldiğini göstermektedir. Ankete katılanların toplam %5,6'sı (n = 11) da ya
başka insanlarla birlikte yaşamakta olduğu ya da ebeveynlerinin öldüğü belirlenmiştir.
Aile sosyoekonomik durumu incelendiğinde katılımcıların %69,9'u (n = 137) orta sınıf ailelerden,
ardından %25,5'i (n = 50) alt sınıf ailelerden, en düşük yüzde ile %4,6'sının (n = 50) üst sınıf ailelerden
geldiği tespit edilmiştir.
Aile bağlılığı, çocuk-ebeveyn iletişimi ve katılımcıların aile katılımı da ölçülmüştür. Her sorunun
puanları, yanıtlayanın aile ilişkisini gösteren bir toplam puan elde etmek için bir araya getirilmiştir ve
tüm sorular olumsuz ifadelerdir. Yani daha yüksek puan daha düşük kaliteli bir ilişkiyi göstermektedir.
Katılımcıların aile ilişkileri için ortalama puan 3,175 olup, ortalama olarak yanıtlayıcıların düşük kaliteli
aile ilişkilerine sahip olduğu anlaşılmıştır.
Veriler, suçlu davranış ile aile yapısı arasında anlamlı bir ilişki olmadığını göstermektedir (r =-.038,
p <.001). Bununla birlikte suçlu davranışın ailenin sosyo-ekonomik durumuyla da önemli ölçüde ilişkili
olmadığı da (r = .105, p < .001) gösterilmiştir. Ancak sonuçlar, suçlu davranışın güçlü bir aile ilişkisi
düzeyiyle önemli ölçüde ilişkili olduğunu göstermektedir (r = .542**, p <.001). Aile faktörlerinden,
sonuçlar aile yapısının ailenin sosyo-ekonomik durumu ile ilişkili olduğunu göstermektedir; ancak,
korelasyon zayıftır (r = -.296**, p < .001).
Genel olarak, bu çalışmada suçlu davranış ile aile ilişkisi arasında güçlü bir ilişki olduğu sonucuna
varılmıştır. Katılımcılar arasında artan saldırgan suçlu davranış düzeyi, düşük kaliteli aile yapısı ile
ilişkilendirilmiştir. Ancak sonuçlar, aile yapısının suçlu davranışlarla ilişkili olmadığını göstermektedir.
Sabrina ve Suminar (2020), çalışmalarında çocuk suçluluğunda baba yokluğundan kaynaklanan
farklılıkların olup olmadığını ortaya çıkarmayı amaçlamışlardır. Çalışma 12-21 yaş arasındaki çocuklar
üzerinde yürütülmüştür. Babanın yokluğu üç grupta kategorize edilmiştir. Bunlar; boşanma, babanın
ölümü ve babanın evden uzakta çalışmasıdır.
Bulgular incelendiğinde ebeveyn boşanma grubu ile evden uzakta çalışan babalar grubu
arasında 0.032 anlamlılık düzeyi ile belirtilen farklılıklar olduğu görülmektedir. Babanın ölümü ile ev