KADIKOY LIFE / Ocak & Şubat 2022

Yaşamın İçinden
Bir insan, bir köpek ve
iki kediden oluşan ailemin
değerini anlamak
GÜLNUR AKDORA
Bizim ev dört bireyden oluşuyor; ben,
Çıtır, Minnak ve Cingöz... Genellikle tüm
günlerimizi Çıtır ve ben daha çok birlikte,
Minnak ve Cingöz kâh içeride kâh dışarıda
geçiririz. Günün herhangi bir saatinde
Minnak ve Cingöz oyun oynamaya başlayıp,
evin altını üstüne getirince, nereye kaçayım
diye düşünürüm. Tüm bunlar ortak yaşamın
bir parçası ve üzerinde pek de durulmadan
yaşanan günlük yaşamın kesitleri...
Yaşadığımız rutinin değeri ise o rutin dışına
çıkıp, görece uzaktan baktığınızda anlaşılıyor.
Şöyle ki; bir salı akşamı yemeği bitince
Çıtır’ın tasmasını takıp, daha önceden hazırladığım
çantasıyla 2-3 gün kalacağı pansiyona
doğru yola koyulduk. Onu teslim edip,
yarım saat sonra eve döndüğümde ise evde
soğuk rüzgârlar esiyordu. Çok işim olduğu,
ertesi sabah da saat 06.30’da hastanede
olmam gerektiğinden pek aldırmadım. Ama
evde belirgin bir boşluk vardı ve o duygu ne
yaparsam yapayım bir türlü yok olmadı. Her
gece ayakucumda yatan Minnak da o gece
yer değiştirdi. Ertesi sabah mamalarını koyup
çıktığımda ise kimse kapıya uğurlamadı.
Hastaneden öğleye
doğru döndüm. İlk fark
ettiğim, her dakika
didişen Minnak ve
Cingöz’ün ayrı koltuklarda
hareketsiz
oturmalarıydı.
Beni görünce
hareketlenmelerinin
tek
nedeni ise boşalan
mama
kaplarını
doldurmam
içindi. Günü
dinlenerek
geçirdim.
Akşam
saatlerinde
sokaktakilerin
yemeğini
verip dönerken, sevgili
komşularım da Çıtır’ı
rica ettiğim için pansiyondan eve getirmeye
gidiyorlardı. En sonunda kapı çalındı ve
Çıtır geldi. Söylediklerine göre Çıtır bütün
yolu koşarak gelmiş. Ayağının temizlenmesini
bile beklemeden içeri girdi, doğru
sehpanın altına. Onu ilk fark eden Minnak
oldu; gitti kokladı, burun buruna geldiler
ve koşmaya başladılar. Cingöz de sokaktan
gelip, onlara katıldı.
Üçü tekrar bir araya geldiği için duydukları
mutluluğu önce beynim, sonra yüreğim
algıladı. Ancak o güzel kavuşma sevincini
sizlere aktarmak için yeterli sözcükleri
bulamadığım da bir gerçek. O koklaşmalar,
o birbirlerine kol atmalar, göbek açmalar...
Evimde üç kardeş yaşıyormuş da haberim
yokmuş. Kardeşleriyle kavuşmayı bitiren
Çıtır, sonraki tüm dikkatini bana çevirdi.
Kafasını dizime yaslamak, her gittiğim yere
peşimden gelmek, atlayıp zıplamak, 16
yaşına yaklaşan Çıtır’ın epeydir yapmadığı
şeylerdi. Son olarak gece Minnak yatakta
Çıtır’a masaj yapıyor ve sevgi sesleri çıkartıyordu.
Sonuç olarak bir insan, bir köpek ve iki
kediden oluşan ailemin değerini, sevgi bağlarımızın
gücünü bir kez daha anladım. Tek
dileğim, bir daha böyle zorunlu nedenlerle
ayrı kalmamak...
Ocak & Şubat 2022 kadikoylife.com : 69