YukEdebiyatKasımAralık2021

Sayfa 98
Bildiren Zaman
Öztekin Düzgün
Onur’a ve Yakup’a
Acele ediyorum yetişmiyor, daha hızlısı zor.
Çamaşırı hızlı serer olmuşum daha çok oturmak için,
hiç oturmuyormuş hissi peşimde kendini durmadan hatırlatıyor.
Kurulmuş zile ramak kala hizaya dizen bir alışıklık uyanıklığı,
aynadan hızlıca çıkmak üzerine kurulu. Artık
her üç ay önceki fotoğrafımda daha genç göründüğümü görüyorum.
Aklımda hep güzel fikirler, ertelenen
düzenleme ihtiyacı, sendeleme korkusu, küçük başarı büyük mutluluk
günü ve anı kotarmak için bayındır, hiç açılamayacak duygusu bağcığın…
Komşumun beşiği kafamda sallanıyor duvarlar hep alçıpan.
Bu olmadı, denendi ve olmadı, avlularda toplanalım
herkes bir oda versin avluya, ben yaparım
toplarım, katlarım katlanırım, gibi şeylerden şimdi uzağım.
Ağaç olmadan orman olma dürtüsü ve
daha da yavaşlayacağını bildiren zaman…
Daha çok görünür olmuş bir gözü kör kediler
limitimden krem sipariş ediyorum, birine sürüyorum,
dilim siyasete ve insan kabukları için mağazalara düşüyor
geneli düşünüyorum, gelene söylüyorum
bir kalp uzakta da olsa atıyorsa sesi hassas kulak için gümbürtüdür
ve aslında kurumak, diğer nesnelerin ıslaklığı kendi aralarında paylaşmasıdır.
Yıl 1 Sayı 2