YukEdebiyatKasımAralık2021

Sayfa 85
Bu Sefer Güldürmedi
Deniz Longa
“Bu kez güldürmedi” diyor
adam, hemen yanımdaki;
şu şapkalı olan. Tanımıyorum
kendisini. Bizim
buralardan olsaydı
eğer televizyondan duyduğu,
ünlülerin cenazelerinden
çalıntı cümleleri
bizim mahallede söylenmeyeceğini
bilirdi. Bir
baktım şöyle yan gözle,
kısık kısık. Baktığımı anlamış
olacak ki bir de bana
dönerek dedi “bu sefer
güldürmedi” diye.
Birazdan üzerine
ölü toprağı serpilecek
olan adam bizim Arif amca.
Hüzünlenmek normal
olan şey şu durumda ama
benim bunun için biraz
çaba sarf etmem gerekecek
sanırım. Gözlerimi
ovuşturayım diyorum.
Belki iyice ovarsam kızarır
nemlenir. Ama yok.
İnadına akmazmış gibi bir
damla yaş yok. Başka zaman
olsa olur olmadık
şeylere hücum eden bu
meret şimdi inmiyor aşağıya.
Hayır, yani üzülmedim
desem o da değil.
Ama Arif amcayı düşündükçe
imkânı yok gülümsemek
geliyor içimden.
Tövbe Yarabbi. Biri görmese
bari. Yere bakıyorum
defin devam ederken.
Tam da o anda bir
kürek de bana uzatıyor
biri. Bizim mahallenin on
beşinde ergenliğe girip
kırk beşinde hala çıkamayan
Hüseyin ağabeysi bu.
Bana mı öyle geliyor yoksa
o da mı gülüyor? Bir
daha bakıyorum yüzüne.
Yok, gülüyor. Küreği elime
alıp kuru toprağa daldırırken
Hüseyin ağabeyin
yüzü geliyor gözümün
önüne. Beni alıyor
bir tebessüm ki bu da fazla
şu an bulunduğum yerde.
Küreğin ucuna az bir
toprak alır gibi yapıyorum.
Tam attım atacağım
“gıg” diye bir ses çıkıyor,
sanıyorum benden. Benden
olmadığını anladığımda
şöyle iki adım geriye
gidip insan içine karışında
o gıg sesinin Hüseyin
ağabeyden geldiğini
anlıyorum. Koluyla dürtüyor
beni. Bende ona
dürtüyorum. Sonra o bana
bir daha dürtüyor, ben
de ona bir daha dürtüyorum.
Bu böyle böğrümüz
acıyana dek sürüyor. Önce
bırakan kaybeder çünkü.
“Lan oğlum yapmasana”
diyor bana.
“Sen de gülme o zaman”
diyorum. “Sen de gülüyorsun
ya lan it” diyor
sonra üste çıka çıka.
“Ayıp oluyor ağabey ama
“ diyorum.
“Gel geriye gidelim”
diyor. Şöyle akıllıca
bir laf duyunca ikimizde
üç beş adım geriye yollanıyoruz.
Millet ne yaşanıyor
olanlardan habersiz
sanırım ki, kimse bize bakıp
da cık cuk etmiyor.
“Bir sigara versene
Yıl 1 Sayı 2