YukEdebiyatKasımAralık2021

Sayfa 58
Üç Kitap
Ozan Çetin
Gece
Bilge Karasu
B
ilge Karasu'nun
1975 - 1976 yıllarında
yazıp, 1985
yılında yayımladığı Gece’yi
okuyup anlamlandırmak
benim için kalburla
su taşımak gibi bir çaba
oldu. Buna rağmen kitabı
beğenmemin sebebi yazarın
anlatısında okurun
dikkatini metne yoğunlaşmaya
yöneltmesi ve
“karanlığın ikindinin sonundan
başlayarak geceye
değin etrafı kaplamasını“
metni takip etmeye çalışan
okura yaşatması sonucu
bana farklı bir okuma
deneyimi sunması.
Yaşananların yerinin
ve zamanının belirsiz
olduğu, kişilerin ise netlikten
uzak bir şekilde verildiği
anlatıda baskıcı bir
yönetimin ülkeyi gittikçe
artan bir şekilde karanlığın
içine sokması, bu yönetimin
uyguladığı şiddet
ve işkence yöntemleri, daha
en başında ülkenin içine
düşeceği durumu fark
eden yalnız aydının çaresizliği
sembolik bir biçimde
verilmekte.
Baskıcı yönetimin
en önemli silahı, gecenin
işçileri adı verilen insanlardır.
Bunlar "hem geceyi
hazırlayan hem de geceye
hazırlayanlar"dır. Bunlar
ortaya bir anda çıkmamışlardır.
Henüz hava kararmadan
bunlarla ilgili söylentiler
ortada dolaşmaktadır.
Hava karardıkça somutlaşır,
görünür hale gelirler.
Gecenin işçileri birbirinden
kolay kolay ayırt
edilemeyen, şahsi özellikleri
olmayan kişilerdir.
Aydınlıktan nefret ederler.
İnsanlarda uyandırdıkları
korkudan haz duyarlar.
Gecenin işçileri ortaya
çıkmadan önce onların
geleceklerini ve ülkeye
verecekleri zararı sezen
birisi vardır. Bu kişi tepede
- karanlığın en son
ulaştığı yerde - yaşayan
Düzeltmen - Yaratman -
Yazar'dır.
Daha sonra karşımıza
I. ana bölümün kahraman
anlatıcısı çıkar.
Kahraman anlatıcı kaygı
ve korku içinde koşturmakta,
etrafta yaşanan
şiddet olaylarına tanık olmaktadır.
Kendisini
"gündüzcü" olarak adlandıran
insanlar vardır.
Kahramanımız daha sonra
yapımı bir türlü bitmeyen
Bilgiler Sarayını ziyaret
eder ve içinde zengin
gençlerin yiyip içip eğlendikleri
ve dışarıdan kimseyi
almadıkları lüks bir
yapının önüne gelir.
YÜK Ede biyat