15.11.2021 Views

YukEdebiyatKasımAralık2021

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Yaz mevsimi olduğu için sobaya ihtiyacım yoktu ama bir buzdolabı olsa

iyi olurdu. Bunu da bir süreliğine erteleyebilirdim.

Sokak sokak gezdim. Kağıtların ve karton kutuların yerlerini öğreniyor,

diğer kağıt toplayıcılarla konuşmaya çalışıyordum. Öğrencilerimin

parasıyla da karnımı olabilecek en ucuz ve en pis yolla doyuruyordum.

Bursa’daki ailemi de birkaç günde bir arıyor ve iyi olduğumu söylüyordum.

Zira peşimden gelmelerini istemiyordum.

Başta temiz kıyafetlerimden işkillenen toplayıcılar gittikçe kirlenen

gri ceketimdeki her lekeyle bana daha çok şeyler anlatmaya başlamışlardı.

Onlara planımdan bahsetmiyor, meraklı bir berduş gibi yaklaşıyordum.

Kağıt nerden toplanır, kartonu mağazalar nereye bırakır, para verirsen

kaça alınır, kime kaça satılır. Tüm bunları öğrenmiştim ve artık

işe başlamaya hazırdım. Üstelik insanlar benden kaçmaya ve bana hiçbir

şey sormamaya başlamışlardı bile. Kağıt toplayıcılar ve dilenciler yine de

bana çok fazla yüz vermiyorlardı ama olsundu.

Her şey yolunda gidiyordu.

Çok kıymetli mistırlar ve misisler,

Hatırlayamadığım bir süre sonunda öğrencilerimden kalan bütün

paranın çoğu bitmişti. Artık kendi paramı kazanacak sadece kağıt alıp

satmak dışında kimseyle konuşmayacaktım. Sigortam olmayacağı için

devletle bir bağım kalmayacak, öğrencilerim olmadığı için kimse bana,

maaşını ben veriyorum, dercesine bakmayacaktı.

Mahallemizdeki bir eskiciden bir alışveriş marketi arabası aldım.

Küçük işlerle başlayacaktım ve azar azar kazanacaktım ve derdim de az

olacaktı. Market arabasıyla kağıt ve karton topladığında ne kadar yürürsen

yürü arabaya koyabildiğin kağıt sınırlıydı ve bu işimi çok zorlaştırıyordu.

Mahallelim garip komşularının eve getirdiği kağıtlara anlam veremeseler

de bir şey demiyorlardı. Zaten ilk günden bana puanımı vermiş,

onlardan biri olmadığımı söylemişlerdi. Bunu her gün ekmek parası verdiğim

bakkal on günün sonunda acıyarak söylemişti. “Git derdim ama…”

demiş, sonra da “Sen de kim bilir neler yaşadın,” deyip susmuştu. “Bir

şey yaşamadım, onu çözmeye çalışıyorum,” diyememiştim ben de tabii ki.

Pek saygıdeğer büyüklerim mösyöler ve madamlar,

Hedefim önce alışveriş arabasıyla topladıklarımı evde ayırıp, düzenleyip

titiz bir kağıt toplayıcısı olduğumu göstermekti. Zaten fiziksel

şartların da etkisiyle azar azar toplayabiliyordum. Daha önce tespit ettiğim

kağıt, karton toplama noktalarına daha önce tanıştığım toplayıcılar-

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!