YukEdebiyatKasımAralık2021

nın kıvr
ı m ı n d a
nadir görülen
bir
orantının
da dışında
bir şeydi. Kafasını
çevirip rengini
tahmin bile edemediğim
gözleri ile bana bakarsa
bu büyü bozulabilir.
Mamafih buna heveslenmiyorum.
Artık
benim için bu matah bir
şey değil. Bir kadının en
çok hüznün ve kederin
tüm sancılı yanlarını dağıtan
gülüşüne ve çağırgan
kirpiklerine âşık
olan ben, bir semtli düşünür
dostumun tavsiyesi
ile bir kuyudan kova
kova acı çekmemek
için bu halimden vazgeçmiştim.
En son gülüşü
güzel kızı- Defne’yiunutana
kadar Azrail’in
vücudumu tırnaklayışı
ve bunu hep gecenin ortasında
hissedişim hala
aklımda. Azrail’e kızın
gülüşünü vermemek
için çok direnmiştim.
Bir serseri, bir hergele
oldum. Kızın peşinde
ahmaklaştım. Bir gün
onun yanında ötekileştiğimi
fark edince bavulsuz,
vedasız, çıt çıkarmadan
olay mahallinden
çekip gittim. Pis,
vurdumduymaz, acımasız
bir herifim. Alakası
yok. Defne, bir kere bile
beni aramadı. Arasaydı
bavulsuz gitmiştim.
Hep bir dönme ihtimali…
İnsicamsız lakırdılar.
Şimdi arkası dönükken
seyretmeye doyamadığım
bu kadın…
Annemin de böyle
uzun saçları vardı.
Tek farkı düzdü. Babam,
günün birinde, içkinin
dibini bulduğu bir
vakitte annemi evden
kovmuştu. Henüz sekiz
yaşındaydım. Yine de
biliyordum bu onun kaçıncı
kez evden kovuluşuydu.
Düşünüyorum
da kimsesiz miydi de
gitmezdi? Yahut beni mi
bırakamazdı? Bu ayrımı
hiçbir zaman yapamadım.
Ali’yi bırakmam,
diye bağırdığını hatırlıyorum.
Babam, defol git
yoksa bu çocuk elimde
kalır, dediğinde annemin
yüzü sararmıştı. Benim
kanayan burnuma
baktı, geldi; eteğinin iç
kısmı ile sildi. Sonra yanaklarımdan
öptü. Çaresiz,
bu sefer gidişini,
giderken hiç dönüp arkasına
bakmayışını izledim.
Baksa gidemez.
Uzun, arkadan tek bir
örgü inen saçı konuşacak
sanmıştım. Dönecek
mi? Belki şimdi dönüp
bakar? Bakmaz. Ben de
bu eve dönmem. Aklı
olan dönmez. Annem
gidince oturduğumuz
semti değiştirdik. O gün
bu gündür annemi bulamadım.
Babam bende
mide bulantısı, tozlu sinir,
çöp kutusu… On üç
yaşımda onu terk edip
gittim. Zaten bir işe yaramazdı.
Hep yarı açtım.
Bir fırıncının yanına
çırak olarak girdim.
Sonra mı? Sonra sonra
sinemaya pek merak
YÜK Ede biyat