YukEdebiyatKasımAralık2021

Tefrika Yayıncılık
T
efrika kelimesi
Arapça “fark” kökünden
gelir; anlaşmazlık,
ikiye ayrılma
demektir. Yayıncılıkta ise
bölüm bölüm yayımlanan,
birbirini tamamlayan bölümlerden
oluşan yazı dizisi
anlamına geliyor. Türk
ve dünya edebiyatında roman
türünün gelişmesindeki
en önemli etkenlerden
birisi de bu şekilde,
tefrika olarak yayınlanan
romanlar olarak karşımıza
çıkıyor.
Tefrika yayın usulünün
Türk basınına ilk
Türkçe gazete olan Tercümân-ı
Ahvâl ile 1860’ta
girdiği biliniyor. Arkadaşı
Agâh Efendi ile gazeteyi
kuran İbrahim Şinâsî’nin
‘Şair Evlenmesi’ isimli piyesi
Tercümân-ı Ahvâl’in
ikinci nüshasından itibaren
yayınlanmaya başlıyor.
Bundan sonra ise şimdi
kitap olarak bilinen birçok
eser okuyucusuyla tefrikalar
halinde buluşmuş,
sonradan kitaplaştırılmış.
En bilinenlerinden bazıları
şunlar:
Ta'aşşuk-ı Tal'at ve
Fitnat (Şemsettin Sami),
Araba Sevdası (Recaizade
Mahmut Ekrem), Aşk-ı
Memnu (Halid Ziya Uşaklıgil),
Nur Baba (Yakup Kadri
Karaosmanoğlu), Efruz Bey
(Ömer Seyfettin), Çalıkuşu
(Reşat Nuri Güntekin), Vurun
Kahpeye (Halide Edip
Adıvar), Dokuzuncu Hariciye
Koğuşu (Peyami Safa),
Ayaşlı ile Kiracıları
(Memduh Şevket Esendal),
Kürk Mantolu Madonna
(Sabahattin Ali), Huzur
(Ahmet Hamdi Tanpınar),
Medarı Maişet Motoru
(Sait Faik), İnce Memed
(Yaşar Kemal)
Yük
Edebiyat’ın
ikinci sayısından itibaren
bu geleneği sürdürmek,
Türk edebiyatına aciz bir
katkı sunmak amacıyla
“Kilim” adlı kısa romanı
yayınlamaya
başlıyoruz.
Cümle geçmiş ustalara
saygıyla ve haddimiz olmayarak…
İyi okumalar.
Kaynakça:
Uğur Demircan
- Tanzimattanberi Edebiyat Tarihi,
İsmail Habib, Remzi Kitabevi 1942
- Türk Basın Tarihi Ders Notları,
Prof. Dr. Belkıs Ulusoy Nalcıoğlu,
İstanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan
Eğitim Fakültesi Yayınları
- Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu