YukEdebiyatKasımAralık2021

Sayfa 22
rakıp vitrindeki kitaplardan
birini aldım. Bütün günü
verandadaki salıncakta okuyarak,
internete takılarak,
kahve falı çevirerek geçirdim.
İkindi vakti Pelin bir
tabak ızgara yolladı. Birazını
ben yedim birazını bahçedeki
çimlerin üstünde mırıl
mırıl patilerini yalayan kedilere
yedirdim. Akşam el
ayak çekilince üst katın balkonuna
çıktım. Işıkları açmadan
köşedeki sandalyede
sessizce oturmaya başladım.
Cırcır böceklerinin dalgalarla
karışan sesi duyuluyor.
Kendimle baş başayım. Kaybettiklerimden
geriye kalan
ne varsa. Üzerimde, eskilerden
kalma tanıdık bir dinginlik.
Karanlık iyice çöktü.
Saat gece yarısını geçince
havuzun lambaları da söndü.
Bahçe aydınlatmalarının
kimi yanıyor kimi yanmıyor.
Rüzgârın esiş yönünü
anlamaya çalıştığım sırada
ay ışığının yarım yamalak
aydınlattığı sokağın başında
bir karaltı gördüm. Küpeşteye
dayanıp dikkatli baktım.
Emin abinin, bıyıkları yeni
terlemiş yeğeni. Ramazan.
Üzerindeki çizgili tişörtten
tanıdım onu. Kumsalı siteye
bağlayan dar yoldan arka
tarafa doğru yürüyor. Tedirgin
bir hali var. Yol boyunca
sürekli arkasına dönüp dönüp
duruyor. Karanlığın
içinde bir siluet gibi kayarak
kayboldu. Bu saatte ne yapıyor
bu? Neyin peşinde?
Karşısına çıkıp onu suçüstü
yakalamak istiyorum. Hemen
harekete geçmeliyim.
Nasılsa takip etmeye alışkınım.
Hayatımın son günleri
böyle geçti. Küçücük bir
şüphenin insanı nerelere götürebileceğini
biliyorum. İz
sürüp delil toplamak benim
işim. Işıkları açmadan parmak
uçlarımda merdivenleri
indim. Bahçeye çıkarak havuza
doğru ilerledim. Evlerin
arasından arka tarafa dolandığım
sırada gördüm
onu. Orada. Sitenin ihata
duvarının dibinde. Köşeye
iyice yanaşmış, etrafına bakınıyor.
Arkasına bu kadar
baktığına göre bir iş çevirmiş
olmalı. Etrafını bir kez
daha kolaçan ettikten sonra
cebinden bir şey çıkardı. Eli
ağzına gitti. Derken bir küçük
alev, kızıl bir noktaya
döndü. Hiç ses çıkarmadan
elindeki sigarayı tellendirmesini
izledim. İçine çektiği
dumanı yukarı doğru uzun
uzun üfledi. Aramızda epey
mesafe olmasına rağmen
yaptığı işten aldığı hazzı görebiliyorum.
Bu kez gördüklerim,
bir evliliğin bitmesine
sebep olacak kadar acımasız
değil. Ona varlığımı fark ettirmeden,
usulca geri döndüm.
Eve yaklaştığım sırada
verandamın arka tarafından
yere bir şey düştü. Tok bir
pat sesi. Çiçeklikteki begonvilin
yaprakları hışırdadı.
Kim var orada diye bağıracakken
vazgeçtim. Kalp atışlarım
hızlandı. Nefesimi tut-
YÜK Ede biyat