YukEdebiyatKasımAralık2021

Sayfa 104
umutsuzluk doğum öncesine dayanır
tohum denli kök de âciz mi âciz
dil olmasa tükürük de olmazdı
gözlerini yumuyor her zavallı melek
ömürlerden süzülen kanatsız kuş kuru yaş
yarım kalmış sözcükler çöplüğünde gül kül
bir it dudağında ruj bir at kirpiğinde rimel
allı turna allık sürse ne gam
elimi-yüzümü yıkadığım su sert
kamburum sırtımdan hiç kaybolmadı
uçaradım koşar adım göğe küs
uğursuzluk doğum öncesine dayanır
sıkılan limondan damlayan küf
küfrettiğim her ân yağ gibi kaydı
uçurumdan uçuruma atlar oğlağım
otum kaçtı mı düştü mü düşten eyvâh
uykusu olmayanın kâbûsu kusmaz
ılık dedim sıcak dedim soğuk dedim boşluğa
yokluğuna titrer-terler ten
gümüş sapını kırmış ikiyüzlü bıçak
kesilip biçiliyor öksüz-yetim can
kim çözüldü ise tehlikesi kendine
yâni en dip yalnızlık kâdim kaderdir
zırh da zar kadar ince zannımca
sevişenin maskesi çıplaklığına düşsün
ket vuruyor küt ruhlu kart şeytan bana
ne kadar tanrı varsa seyretsin
Yıl 1 Sayı 2