Veraset, 4. Yıla Özel sayı.

Millî Mücadele’nin başından zaferle
sonuçlanmasına kadar, mutlak surette
vatansever bir çizgide hizmet etmiş olan
Karakolcular ve devamı niteliğindeki
örgütlenmeler; fedakâr kadrosuyla çetin
görevleri başarıyla sonuçlandırmıştı.
Ancak, Karakolcular içindeki bir kısım
unsurların yanlış tutumları üzerine
kapatılarak, buradaki unsurlar Müdafaa-i
Milliye Teşkilatı ve MİM MİM gruplarına
geçiş yapmışlar ve Millî Mücadele’ye
katkılarını sürdürmüşlerdi.
Anadolu merkezli direniş hareketinin,
1918 ve 1919 yıllarında gerçekleştirilen
yerel bölgesel kongrelerinden, 1922’deki
zafere kadar olan kısmı Mustafa
Kemal’in ulusal direnişin mutlak lideri
olarak ortaya çıkmasının hikâyesini
kapsamaktadır. Unutmamak gerekir ki
kongreler, yerel direniş hareketlerinin
teşkilatlanmasında kilit bir rol oynamıştır.
Bu anlamda Karakolcuların da
sahadaki faaliyetlerinin, ulusal direniş
hareketinin başarıya ulaşmasında önemli
katkıları olmuştu. Karakol’un merkezinde
ve sahada kullandığı personelin İttihatçı
olması, Mustafa Kemal’e gözü kapalı
bağlı olmadıkları anlamına gelmekteydi.
Ocak 1920’de Karakolcuların kendi
başlarına Bolşevik temsilcilerle yürüttüğü
müzakereler buna örnek teşkil
etmektedir.[4]
Mustafa Kemal’in inisiyatifi dışında
kurulan Karakol Cemiyeti, Mustafa
Kemal’in Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i
Hukuk Cemiyeti’nin teşekkül ettiği
andan itibaren kapatılması yönündeki
emrini 16 Mart 1920’ye kadar
uygulamaya koymamıştır.[5]
Memleket Sevdasıyla...