HÜTBAT Bülten - Tıbbın Geleceği
Tıbbın Geleceği Sempozyumu için çıkardığımız bu sayıda, hekim adayları olarak bizleri ileride nelerin beklediğine bir ışık tutmak istedik. Emeği geçen herkese teşekkürlerimizi sunarız, iyi okumalar (^◡^)
Tıbbın Geleceği Sempozyumu için çıkardığımız bu sayıda, hekim adayları olarak bizleri ileride nelerin beklediğine bir ışık tutmak istedik. Emeği geçen herkese teşekkürlerimizi sunarız, iyi okumalar (^◡^)
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Ancak kadavra diseksiyonları ile sanal gerçeklik simülatörlerini beceri gelişimi açısından karşılaştıran çalışma
sayısı maalesef oldukça az.
Hacettepe Üniversitesi Ortopedi ve Travmatoloji Bölümü’nden Doç. Dr. Gazi Huri, Op. Dr. Doğaç Karagüven,
okulumuz mezunları Belen Karmiş ve Mert Gülşen’nin gerçekleştirdiği çalışma; VR Simülatörleri ve kadavraları
cerrahi eğitim için objektif parametrelerle, niteliksel ve niceliksel datalar ile karşılaştıran ilk çalışma olma
özelliğine sahip.
Bahsedeceğimiz çalışmada cevabı aranan soru şu:
“Cerrahi eğitimde kadavra diseksiyonunun hala altın standart mı, yoksa medikal simülatör
kullanım kadavra diseksiyonunun yerini alabilir mi?”
Bu çalışma European Orthopaedics & Traumatology Education Platform’un akredite ettiği Shoulder Club International
Cadaver Course’a, Türkiye, Avrupa ve Dubai’den katılan 34 ortopedi asistanı ile gerçekleşti.
Katılımcılar randomize bir şekilde “kadavra ile” ve “simülatör ile“ eğitilenler olmak üzere iki gruba ayrıldı. Her
iki eğitim de ortak adım ve becerilerden oluşuyordu. (Omuz eklemine girmek, belirli anatomik bölgeleri göstermek
ve eklem boşluğu içerisindeki “loose bodies”i çıkarmak gibi)
Eğitimleri sonrası her iki grup “Yetenek Testi” adı verilen standart, bilgi birikimi ve beceriyi ölçen VR Simulator
(Virtamed ArthroSTM, Switzerland) üzerinden bir teste tabi tutuldu. Her iki eğitim 20 dakika, test ise 15
dakika sürdü.
Yetenek Testi, tanı ve tedavi olmak üzere iki parçadan oluşuyordu. Tanı parçasında katılımcılardan anatomik
“landmark”ları kontrol etmeleri ve varsa patolojileri belirlemeleri istendi. (Glenohumoral eklem, biseps tendonu,
glenoid eklem, dorsal labrum vb)
Tedavi kısmında omuz içerisindeki “loose bodies”in beş dakika içerisinde temizlenmesi beklendi.
Yapılan testin sonuçları ise oldukça ilginç:
•Simülatör ile eğitilen katılımcıların verilen görevleri tamamlama süreleri daha kısaydı.
•Komplikasyon oluşturabilecek glenoid ve humerus eklem çiziklerine yol açma hesaplanarak
tutulan “Güvenlik Skoru”nda anlamlı bir fark gözlenmedi. Bununla birlikte humerus ekleminde
çizik oluşturma, simülasyon ile eğitilen grupta daha az gözlendi.
•Testin tanı bölümündeki performans açısından iki grup arasında anlamlı bir fark yoktu.
“Elde edilen sonuçlar gösterdi ki VR Simülatörleri cerrahi eğitimde
kadavralar kadar etkili!”
COVID-19 pandemisi sonrası tıp eğitiminde görülecek büyük değişikliklerde,
okuduğunuz çalışma önemli bir rehber olma potansiyeline sahip.
24