HÜTBAT Bülten - Tıbbın Geleceği
Tıbbın Geleceği Sempozyumu için çıkardığımız bu sayıda, hekim adayları olarak bizleri ileride nelerin beklediğine bir ışık tutmak istedik. Emeği geçen herkese teşekkürlerimizi sunarız, iyi okumalar (^◡^)
Tıbbın Geleceği Sempozyumu için çıkardığımız bu sayıda, hekim adayları olarak bizleri ileride nelerin beklediğine bir ışık tutmak istedik. Emeği geçen herkese teşekkürlerimizi sunarız, iyi okumalar (^◡^)
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Sanal Gerçeklik Simülasyonu, Eğitimde
Tahtı Devralmaya mı Geliyor?
Ayşe Betül Zengin
Pratik, hepimizin bildiği gibi cerrahi ihtisasında ana ve temel ögelerden bir tanesi. Alıştırmalar,
ilk aklımıza geldiği üzere hasta üzerinde gerçekleştirilebilir. Hasta öncesi deneyim
kazanma sürecinde ise kadavra ya da VR (sanal gerçeklik) simülasyonları devreye
giriyor.
Hasta üzerinde deneyim kazanmak cerrahide en iyi gelişim sağlayan metot
olmasına rağmen bazı dezavantajlar barındırıyor. Az deneyimli bir cerrah
tarafından yapılan operasyonlar hasta için daha yüksek komplikasyon
oranları, daha büyük bir ekonomik yük anlamına geliyor. Daha fazla
deneyim, daha kısa operasyon zamanı ve daha az kan kaybı sağlıyor.
Eğitilen kişi açısından baktığımızda her türlü senaryo için alıştırma
yapmak mümkün olmuyor.
Kadavra üzerinden alıştırma yapmak ise altın standart kabul ediliyor.
Uygulamayı yapanın zarar verme olasılığı olmadan deneyim kazanmasına
olanak sağlıyor. Ancak kadavra üzerinden eğitim pahalı, eğitim sürecinde
hastalık geçme tehlikesi barındırır ve yinelenemez. Ayrıca her asistan için
de yeterli sayıda kadavra bulunmamakta.
Diğer bir -pandemi ile önem kazanan- kısıtlayıcı faktör ise kadavra eğitimleri
genellikle bir topluluk ile gerçekleşir. (En azından bir eğitmen, bir teknisyen ve iki
katılımcı şartı ile)
Kadavraya ek olarak kullanılabilen diğer bir seçenek “Sanal Gerçeklik (VR)
Simülasyonu” demiştik. Gelin, bu metodun bazı avantajlarından bahsedelim:
•Katılımcılar herhangi bir kısıtlama olmadan istedikleri zaman ve mekanda kendilerini
geliştirebilir.
•Bir tane VR simülasyon cihazı yıllar boyunca kullanıcılara hizmet edebilir.
•Simülasyondaki yazılım, eğitim alan kişiye yaptığı hataları gösterip hakkında uygun geri
bildirimi verebilir.
•İlgilenilmesi gereken bir organik doku bulunmadığı için pratik yaparken hastalık geçme riski
taşımaz.
•Eğitim görenler başka kimsenin yönlendirmesine ihtiyaç duymadan eğitimlerini gerçekleştirebilirler,
pratik yapabilirler. Pandemi sürecindeki sosyal kısıtlamalarda oldukça önemli bir
avantaj oluyor.
VR Simülatörleri, görüldüğü üzere cerrahi eğitimde altın standart kabul edilen kadavra
eğitimi ile karşılaştırıldığında oldukça yüksek potansiyel barındırmakta.
23