SANTRAL NİSAN 2021

HAYAT
Hepimiz kıskanırız ama
neden kıskanırız?
Kıskançlık, birçok kişinin yaşamında önemli
seviyede rol alan; şüphe, kurgu ya da rekabetten
kaynaklanan bir ruh halidir. Bir kişinin
veya bir ilişkinin zarar göreceği veya
kaybetme korkusu ile karmaşık bir ruhsal
yaşantı ve olumsuz tutumdur. Kıskançlığın
temelinde kaybetme duyusu yatar.
TDK’ye göre kıskançlık; bir kimse bir üstünlük
gösterdiğinde veya sevilen birisinin,
başkası ile ilgilendiği kanısına varıldığında
takınılan olumsuz tutum olarak a-
çıklanmıştır. Kıskançlıkla birlikte çoğu zaman
öfke, mutsuzluk, yalnızlık ve çaresizlik
gibi duygular da yaşanır. Bu duygulara
değersiz hissetme ve özgüven problemi gibi
sorunlar eşlik eder. Kıskançlık hem var
olanı yitirme duyusu, hem de başkalarının
sahip olduğu şeylere erişememe zorunluluğundan
doğar. Modern ve makineleşen
dünyada insanlar maddi ve manevi anlamda
yarışma içine girmiştir. Bir insanın sahip
olduğu mülk veya mal, sahip olmayanlar
tarafından “onda var, bende niye
yok, benim ondan ne eksiğim var” gibi
sözcükler kullanılarak, aslında yarışma
hastalığı durumundan doğar. İnsanların
maddi hayal duyusu, diğer insanlardan ilham
alınarak şekillenir. Sahip olanlar, sahip
olmayanlar tarafından daima kıskanılır.
Sahip olmayanlar kıskandıkları
kişinin hayatını kopyalamaya çalışır.
Descartes, kıskanmanın
bir korku olduğunu belirtti
Kendini onun yerine koyarak her şeyin en
iyi olacağı kanısına varılır. Kıskançlık, başkasının
hayatına karışma, kendi hayatını
veya arzularını değil onun hayatını kopyalamaktır.
Maddi açlığı para, makam, şan,
şöhret, eşya, mülk yarışı şeklindeyken;
manevi kıskançlık ise huzur, sevgi, mutluluk
olarak nitelendirilir. Kıskanılan arzular
doğrultusunda körü körüne bu arzuya
bağlanan insanlar kendi benliğini kaybederek,
farkında olmadan hataya düşerler.
Filozof Descartes: “Kıskançlık, sahip olduklarını
koruma isteğinden kaynaklanan
huffpost