Meftun.Art 2. Sayı | Oğuz Atay Sayısı ©

More documents

Recommendations

Info

MOONRISE KINGDOM (WES ANDERSON,2012)Aşklarını özgürce yaşamak isteyen, marjinal ve her zaman dışlanmış olan iki cesurçocuğun eğlenceli hikayesi . Ailelerinden ve kendilerine üstten bakan yetişkinlerdenuzakta aşklarını özgürce yaşamak için çeşitli zorluklar ve maceralar yaşarlar.Fikrimce, filmi izlemek gerçekten çok eğlenceliydi. Çekimlerde sahneler arası geçişler oldukça yumuşak,sürükleyici ve son derece etkileyiciydi. Film boyunca önümüze çıkan karelerden yola çıkarakfantezi ve macera dolu bir dünyada olduğumuzu söyleyebiliriz. Film başlar başlamaz, gerek yönetmeninfilmi ele alış biçiminden ve işleyişinden olsun, gerek renklerin kullanımı bu filmin bir Andersonfilmi olduğunu hemen ele veriyor. Bu kendine has ayrıntılar onun filmlerinde kullandığı bir çeşitimzası olduğunu söyleyebiliriz. Filmi izlerken bu iki çocuğun zihnine indiğimizi hissediyoruz.Renklerin kullanımı aynı bir çocuğun boyamakitabından fırlamış gibi fantastik, yaratıcı vebir o kadar da ilgi uyandıran derece büyüleyici.Tümüyle bir fantezi dünyası izlenimi veriyor.Renklerden bahsetmişken, filmde yer alanevlerin mimari tasarımı da tıpkı düşlerdenfırlamış gibi. İç tasarımları ise filmin çekildiğidöneme uygun ve dekorasyonda kullanılanrenkler insanın içini ısıtan türdendi.Öte yandan hemen hemen her binanın yüksekliğinin bir öncekinden daha da yüksek olduğunu ve giderekgöğe uzandığını görüyoruz. Kullanılan bu mimari seçimin sebebini "Moonrise Kingdom" isminebir çeşit atıfta bulunmak amaçlı olduğunu düşünüyorum. Bu inanılmaz derecede yükseği hedefleyenbina tasarımları, mükemmel fantazi filminin tamamlayıcıları olmakla birlikte, bu düşsel dünyada çıktığımızyolculukta, gerçek ve hayali birlikte sunarak bizleri her yönden tatmin eden bir illüzyon yaratmıştır.Meftun.Art32
Renk kullanımına geri dönersek, kullanılan soluk mavi gökyüzü, parlak sarı ve yeşil tonları, çokçahuzur ve gerçekdışı bir yaz mevsimi havası veriyor. Her çekim inanılmaz bir şekilde temiz ve doğaldı.Genel olarak bakıldığında, Anderson'un filmi oluşturmak için simetriğe yakın çekimler yaptığı görülüyor.Ama bu filmdeki en önemli ayrıntı yine kullanılan renkler. Daha önce de söylediğim gibi, filmdegüçlü bir yaz havası oluşturulmuştu. Bunun üzerine biraz araştırma yaptığımda sahnelerin çoğununAnderson'ın iç yansımalarıyla dolu olduğunu gördüm. Anderson, küçükken her zaman bir tiyatrooyununda yer almak istemiş ama yapamamıştı. Onun yerine bir opera gösterisinde yer aldığı için filmdede bir opera sahnesini tekrar yaratmak istedi. Bir yaz tiyatrosu yarattı ve Benjamin Britten’ın “NoyeFlude” eserinin yeni bir versiyonunu tasarladı. Başka bir iç yansıma örneği ise Vanity Fair’ a verdiği birröportajda okuduğuma göre, Anderson daha küçük bir çocukken New England adasına tatil yapmayagitmiş ve ona göre bu film o yaşlarda sahip olabileceği bir fanteziyi andırdığını söylemiş. Bununla beraberhikayelerini ne kadar kişiselleştirdiğini ve çocukluğundan ilham aldığını görebiliyoruz.Çekim stilleri ve hikâyenin yaratıcılığının yanı sıra, bu filmin ilgi çekici bir özelliği daha var,filmde kullanılan müzikler. Film boyunca kullanıldığı her sahneyi daha da etkileyici hale getirenve filmin sürükleyiciliğini en üst düzeye çıkarmada etkili oluğunu düşündüğüm bu melodilerfilmde her elementi birleştirici bir görev üstlenmiş gibi. Müzikler filmin anlatımı ile fazlasıylauyumluydu, özellikle sahilde birlikte dans ettikleri sahnede yakalanan uyum çok akıcı ve keyifliydi.Ama bu filmi benim için ilgi çekici yapan asıl şey yönetmenin, aşkın hem bu kadar tuhaf ve sıradışı hem de böylesine derin ve içten olabildiğini başarıyla göstermiş olması. Bize birini sevmeninaslında ne kadar basit olduğunu gösteriyor. İlk tanıştıklarında Sam, Suzy'ye sadece bir sorusordu, “ Sen ne tür bir kuşsun?” Ve hepsi buydu. Ona aşık olması için sadece bir soru Sam içinyeterli olmuştu. Suzy onun için ilginçti ve onu merak ediyordu. Bu basit ama samimi aşkları içinbirbirlerine yazdıkları birkaç içten mektup yeterliydi. Aşkın ne kadar kolay, tuhaf ve eğlenceliolabileceği düşüncesi beni heyecanlandırıyor ve bunun çok etkileyici olduğunu düşünüyorum.Özetlemek gerekirse, bu filmin bir şaheser olduğunu ve herkesin izlemesi gereken bir film olduğunudüşünüyorum. İlk bakışta çocuksu, basit bir komedi filmi olup olmadığı konusunda kafanız karışabilirancak bir süre sonra ne kadar derin anlamlar taşıdığını görebilirsiniz. Bu film şimdiye kadarkifavorilerimden biri. Bence insanları daha iyi anlamak ve sevmek istiyorsak, herkes bu filmi izlemelive derinlemesine anlamak için zaman ayırmalı.Meftun.Art33Sara Temoçin
Page 1 and 2: Meftun.ArtSanat ve Edebiyat Dergisi
Page 3 and 4: SUNUŞ"Ben buradayım sevgili okuyu
Page 5 and 6: 8İçindekİler6810121516Tüm Bilin
Page 7 and 8: 1960’lara baktığımda zor zaman
Page 9 and 10: Hayata darılıyoruz, geç değer v
Page 11 and 12: Meftun.Art11
Page 13 and 14: Korkuyu Beklerken kitabında yazdı
Page 15 and 16: İnşaat Mühendisi Oğuz Atay1957'
Page 17 and 18: ŞAHSİSusamıyorum.Yazamıyorum.A
Page 19 and 20: SerencamNe az şey bilirsin ilkin;
Page 21 and 22: Artık elbiselerden birini giydirdi
Page 23 and 24: Bundan sonra takı stantlarını ge
Page 25 and 26: ÖLÜ(M)ÜN RÜYASIGördüklerim ge
Page 27 and 28: FILM SANATI“TEKRARLIYORUM, SANAT
Page 29 and 30: Bu değişiklik, film yapımcısın
Page 31: Filmdeki bir diğer önemli sahneni
Page 35 and 36: İtalyan Yeni Gerçekçiliğinin ge

Meftun.Art 2. Sayı | Oğuz Atay Sayısı ©

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?