ArtDog Istanbul #1

More documents

Recommendations

Info

36 | Eylül - Ekim 2019, Sayı: 114. Contemporary Istanbul Dosya KonusuKoleksiyonerler veSanatçılarContemporary İstanbul bu yılki ziyaretçilerine,“Recent Acquisitions/Son Edinimler”sergisi ile 45 yerli koleksiyonerin özel koleksiyonlarından ikişer eser sunuyor.Koleksiyonerlerin eğilimlerinin ip uçlarını veren ve koleksiyonlarını neye göreoluşturduklarını gözler önüne seren serginin katılımcılarından Ayşe-Saruhan Doğan,Ayşegül-Ömer Özyürek çifti, Ari Meşulam, Selman Bilal ve Sarp Evliyagil’le konuştuk.İrem DivrişAyşe ve Saruhan Doğan, Leman Darıcıoğlu’nun Philia, (2012) adlı işini izlerken, fotoğraf: Emre DurmazAyşe-Saruhan Doğan: “Zamanın Ruhu”Video sanatına olan ilginizin 2000’liyılların başına dayandığına dair bazıaçıklamalarınız var. Türkiye’de videoişlerinin ağırlıklı olduğu bir koleksiyongeliştirmeye ilk başlayanlardansınız.Video sanatına olan ilginiz ne zaman,nasıl başladı; bizimle paylaşır mısınız?Biz hiçbir zaman özel bir medyaya ilgi duymadık.Ancak özellikle 2000’lerin başlarındavideo işleri hemen hiç satılmadığı içinbiz almaya başlayınca dikkat çekti. Bazenbir sergideki en iyi işler videolar oluyorduama kimse onları almıyordu. İyi bir sanatçınıniyi bir işini almaya karar verirsenizişin medyasının ne olduğunun bir önemiyok. Özellikle saklama konusunda bir endişenizvarsa bu bir istisna olabilir, ama bunundışında her medyaya kapımız açık. Bugünvideo işleri koleksiyonumuzda ağırlıkta vebundan da çok memnunuz. CI için de özellikleiki kadın sanatçıdan videolar göstermekistedik ki ziyaret eden herkes videonunda satın alınabilecek bir medya olduğunu birkez daha görsün.ZAMANIN RUHUNA UYGUNKoleksiyonunuzun temasının 2000’lersonrası çağdaş Türk sanatı olduğunubirçok kez dile getirdiniz. Neden2000’ler sonrası çağdaş Türk sanatı?Koleksiyonunuz genişledikçe, butema üzerine fikirleriniz değişti mi?Sorunuzun cevabı, zamanın ruhu. Biz 2000sonrası sanata yoğun bir ilgi duyduk veTürkiye’de, kaynağını bizim de içinde yaşadığımızhayatta bulan işlere yöneldik.Koleksiyonların odakları daraldıkça daha etkinleştiğineinanıyoruz. Bu şu demek: Bugünbütün dünyadan, bütün dönemlerden sanateserleri toplarsanız bu gelecekte sizin seçkinizolarak bir değer taşısa da özel bir manaiçermez. Oysa örneğin, 2000 sonrası kadınsanatçıların kadın mücadelesi ile ilgili işleridiye bir alan belirleyip o alana giren işleritoplarsanız 20-30 sene sonra bir hikaye anlatan,bir dönemin kesitini izleyicisine verebilençok değerli bir koleksiyon yapmış olursunuz.İlk örnekte koleksiyonunuzun değeriparçaların toplamı kadardır, ikinci örnekteyseçok daha fazlasıdır; çünkü o işler bir aradaykenortaya çıkan toplu anlatının ayrı birdeğeri vardır. Yani şimdiki aklımız olsa dahada dar bir konu seçerdik, ama bunu yapmakartık mümkün değil.“LİKİDİTESİ DÜŞÜK, BETASI YÜKSEK”Sanatın estetik ve felsefi değeriçok yüksek olsa da, aynı zamandaçok yüksek bir ekonomik değeresahip. Bankacı kimliğinizle, sanatpiyasasını, değer artış ve azalmalarınınasıl değerlendiriyorsunuz?Sanat likiditesi çok düşük, betası çok yüksekbir yatırım aracı. En az yirmi yıllık bir yatırımperspektifiniz yoksa sanata yatırım olarakbakmayı hiç tavsiye etmem. Biz de hiçöyle görmedik. Sanat hayatımızı güzelleştiriyor,değerli olan da bu.“SANATTA KURUMSALALIMLAR ÖNEMLİ”Bankaların desteklediği sanatsalfaaliyetler, sanat kurumlarınınTürkiye’nin sanat ortamına olanetkisi çok büyük. Sanat ve finanssektörlerinin aynı çatı altınaalınmasının önemi sizce nedir?Sadece bankalarla sınırlamayalım, toplumageri verme faaliyetlerinde sanat çok önemlibir alan. Türkiye’de bu alanda özellikle bankalarınve holdinglerin önemli katkılarınıgörüyoruz. Üstelik bu faaliyetlerin ticariolarak bir geridönüşü olmadığını da biliyorbu kurumlar. Büyük kurumların uzun vadelibir perspektiften sanata angaje olmaları, sanatınhayatını sürdürebilmesi açısından çokyararlı oluyor. Özel koleksiyonların alımlarıekonominin küçüldüğü dönemlerde ciddi şekildedüşebiliyor. Böyle zamanlarda kurumsalalımlar özellikle önemli. Burada kurumlarınkoleksiyon yapıyor olmaları bencekritik konu, çünkü sanatçı ve galerilerin yaşayabilmesiiçin sadece müze binaları değil,o binaları dolduracak koleksiyonların da ortayaçıkması gerekiyor.“BENİ HEYECANLANDIRACAKHİKAYENİN PEŞİNDEYİM”Son dönemde siz de sanatınbir dalında faaliyet göstermeyebaşladınız, bir kitap yazdınız.Edebiyatla olan ilişkiniz ve yazarlıkpratiğinizle ilgili durumunuzubizimle paylaşmanızı rica etsek…Okuya okuya sonunda iş buraya vardı, birnoktada “şöyle bir roman olsa ne güzelolur” dedim ve sonrası kendi kendine geldi.Yazmak benim mutlu olma kaynaklarımdanbirisi, çok eğlenceli bir iş, her anı bir keyif.Yazma sürecinde tek zorluk, zaman. Zamanbulmak, yaratmak zorundasınız. O zamanıyaratıp hikayeyle, kahramanlarınızla başbaşa kaldığınız anda eğlence de başlıyor.Bugün ikinci romanımı düşünüyorum,üzerinde çalışıyorum. Kafamda üçüncü, dördüncüve ondan sonrakiler var. Kahramanlar,karakterler, hikayeler, ilhamlar kafamda dönüpduruyorlar. Hep beni heyecanlandıracakhikayeyi bulmak peşindeyim, bulunca daonu en sade, en süssüz, dolaysız şekilde anlatmakısmı başlıyor. Yazmak çok terbiye ettibeni, yazarken bayıldığım cümlelerimi atmak,süsleri, bindirmeleri, kelime oyunlarınıtemizlemek hiç kolay değilmiş, nefis terbiyesiböyle bir şeymiş. Kendiniz de ortayabir şeyler dökme cüretini gösterdiğinizde sanateserine ve yaratma sürecine bakışınız dadeğişiyor elbette. Özetlemek gerekirse şimdiçok daha müsamahalı bir sanat izleyicisiyim.Leman Sevda Darıcıoğlu ve DidemErk ne zaman nasıl ilginizi çekti?Hangi işini/işlerini nasıl fikirlerlekoleksiyonunuza kattınız?Didem Erk’in işini Bienal’de görmüştük veo zaman almaya karar verdik. Philia’yı iseMamut’ta gördük. Sanatçılarla tanışmamızda bu işler vasıtasıyla oldu ve sonra ikisinide yakından izlemeye çalıştık. Bu iki iş devideo formatında saklanmış performanslar.Didem’in işi bizim hep peşinde olduğumuzhafıza meselesinin yanı sıra sınır kavramınıişliyor. Kavramlardan ziyade eserlerin verdiğiduygular, özellikle ilk seyirde aldığınızhissin çok değerli olduğunu düşünüyoruz.Didem’in işinde çok güçlü bir sıkışmışlık,arada kalma, boğulma, kusma hissi var; alttakifikri ortaya çıkarıp bu denli vurucu yapanda bu karmaşık his.Leman’ın işinde de bir mücadele ve sertlikduygusu var. Acımasız, müsamahasız birçevrede varlıklarını neredeyse kendi canlarınıyakma pahasına inatla savunan genç insanlarınhikayesi. Hiç bir dramatizasyon,abartma, etkileme çabası olmadan doğrudanverilmiş. Bu iki genç kadının güncel sanattaçok önemli işler yapacağına inanıyoruz.Onlarla tanışmış olmak bizim için ayrıcalık.Ari Meşulam, Furkan Akhan ile evinde. İsimsiz, tuval üzerine yağlıboya, 2019. Fotoğraf: Emre DurmazEğitim, Deneyim ve Adanmışlık:Ari MeşulamSizi koleksiyon yapmaya, sanatlailgilenmeye teşvik eden neydi?Koleksiyonerliğe çok tesadüfi bir şekildebaşladım. Bir Amerikalı arkadaşım beni 1999senesinde ArtBasel’e davet etti ve bu vesileyleböyle bir dünya olduğunu öğrendim.Tabii ki üniversitede birkaç sanat dersi almıştım,fakat sanatın koleksiyon ve ticariboyutunu orada ilk defa gördüm. Çok heyecanverici bir ortamdı. Bu yeni dünyayı keşfetmekistedim ve bir gün parçası olma hayalinikurdum.Türkiye ve Avrupa’dakikoleksiyonerliğin farkları neler sizce?Öncellikle, çağdaş sanat için bu konuda fikiryürütebilirim. Genel anlamda benim izlenimim,Avrupa’da hem piyasa daha büyük hemde koleksiyonerlerin yaşları çok daha büyükolabiliyor. Mesela Türkiye’de çağdaş sanatkoleksiyonu yapan 70 yaş üstü çok az kişi olduğunudüşünüyorum. Fakat yurtdışında buyaşlarda koleksiyoner sayısı çok fazla. Çokdaha erken zamanlarda, belki 1970’ler ya da1980’lerden bu yana koleksiyona ilgileri olmuşve piyasa daha geniş olduğu için kendilerineçok güzel koleksiyonlar yaratmışlar.Benim her ArtBasel ziyaretimde çok dikkatimiçekmiştir; adamlar bastonları ile yorulmadanfuarı geziyor. Bu özveriyi çok takdirediyorum.GENÇLER SANATA ENERJİ KATIYORFurkan Akhan, eğitimine devameden çok genç bir sanatçı. Jüri üyesiolduğunuz Mamut Art Project’in deana amacı genç sanatçılara görünürlüksağlamak; onları galerilerle,koleksiyonerlerle buluşturmak. Kendikoleksiyonunuz için de genç, bağımsızsanatçılar bulmaya çalışıyor musunuz?Evet, kesinlikle. Koleksiyonumun yarısıgenç sanatçılardan oluşuyor diyebilirim.Olgun ve genç sanatçıları beraber sergilemeyiçok seviyorum. Beklenmedik diyaloglar vebir enerji çıkıyor ortaya. Türkiye’de özelliklegenç sanatçıların işlerini almayı tercih ediyorum.Türkiye’de genç sanatçıların sanatortamına katılmasını sağlayacaketkinlikler son zamanlarda artıyor.Contemporary İstanbul’un da buyıl misafir programlara ve sanatprojelerine yer vermesi bu açıdançok önemli. Bu tür projelerleilgili ne düşünüyorsunuz?Bu tip projeler kesinlikle çok önemli.Türkiye’de genç sanatçıları tanıtan platformlarçok az. Gördüğüm kadarıyla devletdesteği de çok kısıtlı ve tüm projeler özelveya kişisel inisiyatiflerle yapılıyor. Böyleprojelerle genç sanatçılar, daha fazla özgüvensahibi olup daha da güzel eserler üreteceklerdir.“TÜRKİYE’DE MUHTEŞEMMÜZELER VAR”Türk güncel sanatı, sanatçıları veonların evrensel sanat arenasındakikonumları hakkında ne söylersiniz?Sanat arenasından çok sayıda oyuncu geldigeçti… Nitekim Türkiye’de çok güzel oluşumlaroldu ve olmaya devam ediyor. Koç veOdun Fabrikası gibi muhteşem müzeler açılıyor.SAHA gibi bir dernek senelerdir Türksanatçıların sesini yurtdışında duyuruyor;Protocinema gibi bağımsız sanat projelerihem Türk sanatçıları yurtdışına tanıtıyor,hem de uluslararası sanatçıları buraya getiriyor.Kısacası zamanla her şey daha güzelolacak demek doğru olabilir.Koleksiyonunuzu ana hatlarıylanasıl değerlendirirsiniz?Eklektik, somut bir çizgisi olmayan, fakatbeni anlatan bir koleksiyon olarak tanımlamakmümkün.Bu işe yeni başlayan, ilk alımlarınıyapan birine ne tavsiye ederdiniz?Öncelikle kendini eğitmesini öneririm. Fuar,sergi ve müze gezmelerini; önemli sanatçılarhakkındaki kitapları okumalarını öneririm.Son olarak da kalplerini dinleyerek alımyapmalarını öneririm.
Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 3714. Contemporary Istanbul Dosya KonusuMimari ve Tasarım Aşkıyla: Ayşegül-Ömer ÖzyürekEser alma sürecinizi biraz anlatabilirmisiniz? Danıştığınız küratörler veyaçalıştığınız bir danışman var mı?2007’den beri ilgilendiğimiz modern ve çağdaşsanat alanında, bizi etkileyen, beraberyaşayabileceğimizi düşündüğümüz ve aynızamanda maddi imkanlarımız dahilinde olanMurat Germen, Dyptich, 100-150cm each piece, 100-300 cm overall copyeserler alarak ilerledik. Bu sürecin ilk yıllarındakoleksiyonumuza dahil ettiğimiz eserlerbir tema üzerinden ilerlemedi ve dolayısıyladaha eklektik bir yapıya büründü.Ancak 2015 yılından bu yana, daha anlamlıbir koleksiyon oluşturmamız gerekliliğineinanarak, bir tema belirlemek suretiyle ilgimizibu yönde yoğunlaştırdık. Koleksiyonunçok önemli bir kısmı kendi kararlarımızla aldığımızeserlerden oluşuyor. Son dönemdetematik bir koleksiyon oluşturma arzumuzdanötürü, sanat çevresinden bize önerilersunan ve bilmediğimiz sanatçılardan örneklergetiren dostlarımız oldu. Bu önerilerdenbazılarını dikkate alarak koleksiyonumuzadahil ettiğimiz eserler var.Koleksiyonunuzu bir tema veya akımaltında toplayabilir miyiz? Tematikolarak yöneldiğiniz bir alan var mı?Az evvel de belirttiğim gibi son 4-5 yıldır koleksiyonubir tema üzerinden geliştirmeyeçalışıyoruz. Temamızın bel kemiği mimari vetasarım. Mimari ve tasarım vurgularının yoğunolarak hissedildiği eserler alarak ilerliyoruz.Ben mühendis babanın oğlu, eşim isemimar babanın kızı; dolayısıyla bu temayıseçmemiz hiç de şaşırtıcı olmamalı. Ancak,sanata olan yoğun ilgimiz ve sevgimiz belliaralıklarla bizi bu temanın dışında da alımyapmaya sürüklüyor. Mimari ve tasarım temasıkadar güçlü olmasa da koleksiyon içeriğindeufak bir politik damar da bulunuyor.AMATÖR RUHLA PROFESYONEL İŞLERBize biraz ADAS Sanat Merkezi’ndenbahsedebilir misiniz? Nasıl ortayaçıktı, ne amaçla kuruldu?Koleksiyonumuz genişledikçe, eserleri sergileyemezolmaya başladık. Binbir özverive çaba ile edindiğimiz eserler, bir müddetsonra depolarda beklemeye başladı. Bir süresonra bu durum çok da anlamlı gelmemeyebaşladı. Madem depoda tutmak zorunda olduğumuzeserlerimiz var, o zaman bu eserleriolabildiğince iyi bir ortamda saklayalımdiye düşündük. Depolama alanında da mümkünsebağımsız sergiler ve sanatsal, kültüreletkinlikler yapalım diye arzuladık. ADAS budüşüncelerin bir meyvesi olarak hayat buldu.ADAS bu sene üçüncü faaliyet yılına girecekve her sene bir öncekinden daha yoğunbir program ile yoluna devam ediyor. Benağırlıkta sergiler kısmı ile uğraşırken, eşimAyşegül ise kültürel etkinlikler kısmı ile ilgileniyor.ADAS’ta sergiler, eğitimler, kitap vefilm kulüpleri yapıyoruz. ADAS şimdiye kadaramatör ruhla profesyonel işler yapmayagayret etti. Amacımız, gücümüz ve imkanlarımızyettiğince devam etmek. Bu bize çokheyecan veriyor.MİMARİ VE TASARIMBÖLÜMÜ HÂLÂ “SIR”Murat Germen’in bu işi, ilk bakıştabile sosyo-politik anlamda çokgüçlü sayılabilecek bir fotoğraf.Fakat karenin perspektifi sayesindeizleyiciye tam olarak nerede, neyinprotesto edildiği bilgisi somut birşekilde verilmemiş. Sanki toplumunbir kesitinin politik bir çatı altındabirleşmesine ve bunun yarattığıgüce yoğunlaşmak istenilmiş.Koleksiyonunuzda, özellikleTürk toplumunun sosyo-politikmeselelerine gönderme yapan işleralmaya özen gösteriyor musunuz?Murat Germen’in bu diptik eseri sosyo-politikaçıdan çok anlamlı. Fotografik olarak çoketkileyici ama bir o kadar da arşiv değeri olanbir çalışma. Tüm ülkelerin kırılma noktalarıvardır. Bu eser Türkiye açısından önemlikırılma noktası olan bir süreci belgeliyor.Diptik eserin bir parçası gündüz, diğer parçasıise gece. Toplumun başkaldırısının yirmidört saat devam eden belgesi. Özgürlük,adalet ve demokrasi hepimizin arzulamasıve talep etmesi gereken olgular. Bunların eksikolduğu toplumlar maalesef gelişemiyorlar.Bu eksikliklerin farkında olmak ve tavıralmak toplumları mutlaka pozitif yönde dönüştürüyor.Asla apolitik olmadık ve dolayısıylakoleksiyonumuzun içinde, ufak olsada bir politik damar var. Bu alana olan ilgimizsüreç içinde mutlaka devam edecektir.Biz Recent Acquisitions etkinliğinin ilk bölümündede, şimdiki ikinci bölümünde de bilerekve isteyerek politik eserler sergilemeyitercih ettik. Mimari ve tasarım bölümünü sırgibi saklamaya devam ediyoruz.Geniş Video Arşivi ile Selman BilalÖncelikle video sanatına olan ilginizive bu alanda geliştirdiğiniz projelerive faaliyetleri sormak istiyorum. Nezaman video toplamaya başladınız, bualana olan merakınızı ne uyandırdı?Takip ettiğim sanat fuarları, etkinlik vesergilerde videoya olan eğilim dikkatimiçekmeye başlamıştı. Bu eğilimle beraberTürkiye’de video sanatına verilen öneminve sergileme alanlarının eksik olduğunudüşünüyordum ki; sanatçılarla bu konu üstünekonuşmalarımızda da gösteremediklerivideo işlerinin bulunduğunu veyaüretmek isteyip işi gösterme problemindenarkaya attıkları projeleri olduğunu gördüm.Ofis binamızın garajının, video işlerinisergilemek için ne kadar uygun olduğunufark ettik ve Ocak 2018’de Bilsart açıldı.Bilsart’ın başlıca amacı; video sanatınaodaklanarak genç veya deneyimli sanatçılarınvideo çalışmalarını sergileyebileceklerive konuşma etkinlikleriyle beraberişlerini aktarabilecekleri yeni bir alan sağlamak.Bilsar uzun yıllardır çağdaş sanata destekolmuş, Bilsar Binası çağdaş sanat etkinliklerineev sahipliği yapmıştır. Örneğin 9. ve11. İstanbul Bienali mekanlarından biri olmanınyanı sıra, Base’e Bilsar Binası’ndamekan sağlamış, Jale ödülüne layık görülenDot Tiyatro’sunun “Vur/Yağmala/Yeniden” isimli oyununun gösterimine evsahipliği yapmıştır. Bir yandan da MimarHan Tümertekin’in tasarladığı B3 Evi’ndenismini alan B3 Koleksiyonu gelişmeye devamediyordu. Son zamanlarda, video işlerinidaha çok takip eder olduğum için koleksiyonadaha fazla video işleri dahil olmayabaşladı. Hacer Kıroğlu, Erdal İnci, BegümYamanlar, Zeynep Kayan, Burcu Yağcıoğlu,Ezgi Tok koleksiyonda video işleri yer alansanatçılar arasında.DİNAMİK VE ORGANİK PROGRAMLARSadece video işlerine yer veren, kâramacı olmayan Bilsart’ı kurdunuz.Bir sanat projesinin kâr amaçlıolmamasının içerik olarakve küratoryel açıdan dahafazla özgürlük sağladığınıdüşünüyor musunuz?Tabii ki düşünüyorum. Bilsart, 15 günde birdeğişen solo sergilerle çok daha dinamik veyaşayan bir mekan. Her açılış sanatçı konuşmasıylaberaber gerçekleşiyor. Sergi programıbir seçici kurul tarafından oluşturulmuyor,Bilsart’a video üreten her sanatçı vebu alan üzerine düşünenler bizlerle işleriniya da proje önerilerini, fikirlerini paylaşıyorlar.Bu durum, sergi programının organikolarak şekillenmesini ve gelişmesinisağlıyor. Gerçekleştirdiğimiz sergilerde, sanatçıve küratörlerle neyi nasıl yapacağımızüzerine beraber çalışıyoruz. Bu da sanatçıve küratörü özgür ve memnun hissettiriyor.Her serginin tek bir işe odaklanması dasanatçının sergilenen işi ve önceki işlerinedair kendisini anlatabilmesi için faydalı oluyor.Bilsart’ın genç sanatçılar tarafından dakolaylıkla ulaşılabilir bir alan olduğunu düşünüyorum.Sergi kurulum ve küratörlüğünde,sanatçı keşfetmekte aktif bir rolalıyor musunuz? Koleksiyonerliğingetirdiği sanatsal ve estetikbirikim, Bilsart’ın kurulumu veyönetiminde fayda sağladı mı?Elbette, video üzerine üreten sanatçıların yeraldığı bir sanatçı listemiz var, zaman zamanbu liste üzerinden ilerliyoruz. Fakat, videoişlerine sağladığımız bu alanla büyük bir açığıkapattığımızı düşünüyorum. Bizimle yeniüretilen video işlerini, projelerini paylaşançok fazla öğrenci, sanatçı veya küratör oluyor.Sergi takvimi bu şekilde organik şekilleniyor.Programı oluştururken aynı ay içindegösterdiğimiz video işlerinin bir noktadabirbiri ile konuşabilmesini önemsiyoruz.“HERA BANA DERİNDENDOKUNUYOR”Geniş koleksiyonunuzunarasından neden HeraBüyüktaşçıyan? Koleksiyonunuzave CI’19 ve Son Edinimlersergisine sanatçının eserinin nekatacağını düşünüyorsunuz?Bazı sanatçıların öyle işleri oluyor ki bazen,beni etkilemenin ötesinde çok daha derindendokunuyor. Bu iş de onlardan biri.Bilsart ile yurtiçi veyayurtdışında fuarlara katılmayıdüşünüyor musunuz?Bilsart, ağırlıklı olarak Türkiye’den sanatçılarınvideo işlerine yer veriyor, fakatbu tarz konularda çok keskin bir çizgimizyok. Daha önce Mardin Bienali kapsamındaJohn Gerrard’ın video işine yer verdik.Yine aynı şekilde, Kolektif Çukurcuma küratörlüğündegerçekleştirdiğimiz sergide,Çin’den Funa Ye’nin video işini göstermiştik.Selman Bilal Koleksiyonu Hera Büyüktaşçıyan, The Stranger in My Throat, 2014.Henüz böyle bir plan yok, ama faydalı ve anlamlıolması durumunda değerlendirebiliriz.Genellikle yurtdışında ve özellikle sondönemde, müzelerde modayı mercekaltına alan sergiler görüyoruz. NewYork’ta MET Müzesi’nde her senegerçekleşen kostüm sergisi, geçtiğimizyıl Londra’da Victoria and AlbertMüzesi’ndeki Balenciaga sergisi…Fakat Türkiye’de moda ve sanatkurumlarının entegre edildiğifaaliyetler henüz aktif değil.Türkiye’de de bunların faaliyetegeçmesini görmek ister misiniz?Tabii ki çok isterim ama ne yazık kiTürkiye’de moda alanında bu kadar özgünve yetkin bir noktaya gelinebildiğini düşünmüyorum.“Müze Değil Proje Mekanı,” Sarp EvliyagilDolapdere Evliyagil’i sorarakbaşlamak istiyorum. Dolapderegeçtiğimiz son birkaç senede birçokkültür sanat kuruluşuna ev sahipliğiyapmaya başladı. Eylül’de ARTER’inaçılışıyla da iyice canlanacak.Neden Evliyagil’in İstanbul ayağıiçin Dolapdere’yi seçtiniz?Dolapdere’de 6 ay önce açtığımız mekan, birproje mekanı. İlk yıl açılan ve açılacak olansolo ve karma sergilerin seçkisi ve küratörlüğüBeral Madra tarafından yürütülüyor.Zaten sorunuzun içinde cevabını vermişsiniz;Dolapdere’ye kültür ve sanat mekanlarınıngelme sebebi ARTER gibi büyük bir çekimmerkezinin açılacak ve bölgeyi canlandıracakolmasıdır. Bu tip büyük çekim merkezleridünyanın her yerinde, çevrelerinde geldikleribölgenin kabuğunu değiştirirler ve yenibir mikrosistem oluştururlar. Bizim ve başkabirçok galerinin, şu anda Dolapdere’dekonuşlanıyor olmasının da en büyük sebebibudur.“DEPOLAMAK YERİNEPAYLAŞMAK İÇİN”Koleksiyon yapmaya ne zamanbaşladınız? Koleksiyon yapmayabaşladıktan ne kadar süre sonraMüze Evliyagil fikri ortaya çıktı? Busüreci biraz anlatabilir misiniz?1993 senesinde edindiğim ilk iş bir Nuri Abaçyağlıboya tablosu idi. Koleksiyon yapmayabaşlamam ise yaklaşık 8-10 yıl sonraya, yani2001-2002’lere denk geliyor. Koleksiyonutopluma açma, toplumla paylaşma fikri ise2008 yılında ortaya çıktı. Demek ki 2001ila 2008 arasında ciddi bir alım yapmışım.Adetler böyle 30-40’lardan 200’lere 300’leregeldiği zaman, bunları satın alıp, paketleyip,numaralayıp, depoladığınızda ve kendinizdahi bir işi 3-5 sene görmemeye başladığınızda,bunu önce kendinizle, sonra toplumlanasıl nerede ve hangi şartlarda paylaşabileceğinizfikri zihninizi meşgul etmeye başlıyor.Bende bu süreç böyle gelişti.Kendi özel koleksiyonunuzla EvliyagilMüzesi koleksiyonu birbiriylenasıl bir etkileşimde? İkisini deayrı kavramsal çerçeveler altındatoparlayacak olsak, bunlar ne olurdu?Tek bir koleksiyon var. Müze Evliyagil’de bukoleksiyonu gösterdiğimiz gibi, dışarıdanbaşka koleksiyonlardan ve başka sanatçılardanda işler sergiliyoruz.HEM İÇGÖRÜ HEM SANATÇI DESTEĞİİş satın alırken danıştığınız biriveya düzenli olarak takip ettiğinizsanatçılar, galeriler var mı?İş satın alırken danıştığım direkt biri yok.Koleksiyonda olan yaklaşık 100 sanatçınınyarısını kendimce takip etmeye çalışıyorum.Bunun yanı sıra Yüksel Arslan’ın işlerindekiderinlikten, Bedri Baykam’ın entelektüelbirikiminden etkileniyorum. Atölyesi banakomşu olan Erdal Duman, hem sevdiğim vetakip ettiğim bir fotoğraf sanatçısı olan, hemde müzemizin direktörü olan Can Akgümüş,sık görüştüğüm ve sohbet ettiğim sanatçılardandır.Ankara’daki Galeri Nev düzenlitakip ettiğim galeridir. Sahibesi Deniz, koleksiyonunen başlarında ve sonra toplumlapaylaşılmasında bana çok destek olmuşturve çok yol göstermiştir. Bunun dışında art-Sümer galerisini de takip ederim, sahibesiAslı da yakınımdır.Yüksel Arslan, Arture 404, Melancoliques et Maniaques, L’Homme, 1989Son Edinimler sergisi için GüneşTerkol ve Yüksel Arslan’ın işleriniseçtiniz. Farklı dönemlerden buiki sanatçının sanatsal ve estetikaçıdan buluşma noktası ne sizce?Son Edinimler sergisinin küratörü HasanBülent Kahraman’dır. Biz son yıl satın aldığımızyaklaşık 12-15 işin görsellerini ve künyelerinikendisine yolladık. Kendisi bunlarıniçinden bir seçim yaptı. Farklı kuşaklardangelen ve üretim pratikleri birbirinden farklıolan bu iki sanatçının birlikteliği beden üzerindekesişiyor diye düşünüyorum. İkisi deinsan bedenini tasvir eden çalışmalar.
Page 1 and 2: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 125 ₺
Page 3 and 4: ArtDoga term that describesthose th
Page 5 and 6: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 516.
Page 11 and 12: 16. İSTANBUL BİENALİ PARALEL ETK
Page 13 and 14: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 13Yo
Page 15 and 16: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 15Le
Page 17 and 18: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 17Ma
Page 19 and 20: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 19Na
Page 21 and 22: Unit London is a leading contempora
Page 23 and 24: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 23Bu
Page 25 and 26: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 25Sa
Page 27 and 28: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 27
Page 29 and 30: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 29Bi
Page 31 and 32: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 31Ca
Page 33 and 34: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 33Bi
Page 35: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 3514
Page 39 and 40: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 39Gr

ArtDog Istanbul #1

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?