ArtDog Istanbul #1

More documents

Recommendations

Info

16 | Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1“ÖğrenmeBozukluğu OlanTesadüfi BirNilbar Güreş, Göz, 2018Orta format analog fotoğraf, 170 x 139 cm, Atlantic Project Davetiyle , Sanatçı ve Galerist’in izniyleVahşiyim”Kendini “Ben şans eserigördüğü eğitimi çok aztatbik edebilen, aslındaöğrenme bozukluğu olantesadüfi bir vahşiyim”diye tanımlayan NilbarGüreş’in son dönemüretimlerinden derlenenMıknatıs ve Ay sergisiGalerist’te. KüratörlüğünüKevser Güler’in üstlendiğisergi beden ve coğrafyaile kurgu ve fantaziye dairimgeleri, cinsellik ve hazlailişkileri içinde irdeliyor.Nilbar Güreş ve küratörKevser Güler anlattı.İdil Deniz TürkmenNİLBAR GÜREŞResimlerinize konu olan kadınlarhep bir eylem üzerinde yakalanmışgibi görünüyorlar. Fotoğraflardaise daha çok bir kurgunun içindeolduklarının bilincinde poz vermişgibiler. Bu bağlamda resimlersnapshot’lara, fotoğraflar isenatürmortlara dönüşüyor. Bubilinçli bir seçim mi sizin için?Demek ki resmi de fotoğrafı da resim gibiyapıyorum. Resimlerimi fotoğraf gibi okumuyorumben ama mesela geriye gidersekönce resim eskizleri ile düşünmeye başladığım,sonra bir resim serisi olarak devameden, performans, akabinde fotoğraf ve videoformlarında da gerçekleşmiş olan unknownsports serisinde hem spor esnasındahem de iç mekanda bir şey yaparken-doğru, dış bir göze yakalanmışcasına,tıpkı spor muhabirlerinin bakışı gibi- hareketeden kadınlar vardı. Bu bir fikrin gelişirkenfarklı formlarda canlanması aslında.Ben neyin işleyip neyin işlemediğini ya daformların, medyumun zorluklarını özelliklede bundan öğrendim.“ÖRTÜYE MUHTACIM”Eserlerinizde sıklıkla kullandığınızmetaforlar var. “Mıknatıs ve Ay”sergisinde mesela yorgan, örtügibi metaforları sıklıkla görüyoruz.Örtü sizin için ne ifade ediyor?Ne ifade ediyor diye okuyunca kendi halimidüşündüm ve güldüm. Demir bağlanma vekansızlık sorunları nedeniyle üşüdüğüm içintıpkı babaannem gibi kendimi çok örten, katkat giyinen biriyim. Uyurken gözlerimi maskeile kulaklarımı balmumu tıkaçlar ile örterüzerine bir de de yorgan çekerim. Gürültülüdış dünya ile bağlantımın kesilmesi benimiçin en elzem şey. İşim bittiğinde daha fazladüşünüp harap olmamak, kontağı kapatmakadına çeşitli örtüler lazım. Örtüye muhtacımve seviyorum. Örtü şekil alan, saran bir şey,fiziksel olarak böyle olduğu için bana göreyumuşak ve sıcak bir imgeye sahip. Diğeryandan örtü hem kolonyal bağlamda hem dedinler gereği hep bir tahakküm malzemesiolmuştur. Ben elimden geldiğince örtününbu olumlu yumuşak ve saran fizikselliği dışındakötüye kullanıldığı anlamlarını sorguluyorve dönüştürüyorum. Onları olmadıklarıyerde ve alışık olmadığımız bağlamlardasergiliyorum.DANTELLERLE BÜYÜMEKDantel, kumaş, atık malzeme…Geleneksel malzemelerin yanı sırabunları da kullanmanız sanatınızane katıyor? Neden gerekli?Dantel, kumaş, atık malzeme kullanmak benimiçin doğal bir şey çünkü onlarla büyüdüm.Öncelikle emektir. Ayrıca benim jenerasyonumdamesela çocukken doğumgünlerimizde kitap veya oyuncak yerine kızçocuklarına en çok çeyiz hediyeleri gelirdi.Dantel, kumaş ve atık malzeme ile üretmekve bu yoldan ev ekonomisindeki zayıflamayıengellemek çok da geleneksel bir şey aynıNilbar Güreş, Webcam Seks Hayalet, 2019Kumaş üzerine karışık teknik, 75 x 89 cm, Sanatçı ve Galerist’in izniylezamanda. Eskiden hiçbir şey atılmaz sadecedönüşürdü. Dantel, kumaş, vb. kullananbirçok başka sanatçı da var. Genel konuşmuyorumama birebir harfiyen yapılan bubazı alıntıların, işlemediğini düşünüyorum.Perdeyi perde gibi asarsan perde olarak kalırve asla bir tamamlayıcı jest olmanın ötesinegeçemez. Ben ise daha çok form ve içeriküzerine çalışıyor, oradan ilerliyorum.Geleneksel motiflerin sanatınızıbeslediği söylenebilir mi? Sizigeleneksel sembollerden ayırsaksanatınız öksüz kalır mı?Geleneksel motifler ve tekniklerle birebir çalışanbirçok insan var. Benim pratiğimde isebu motifler zaman zaman ve benim kurduğumcümlelerde sadece sözcükler olarak beliriyorlar.Geleneksel motifler benim sanatımınağırlık noktası veya ana tekniği, anaifade malzemesi olmadığı için bir gün çıkıpgitseler de sorun yok bence. Bu motiflerineserlerimde yer almaları mecburiyetimdeğil, sadece tercihim. Bir proje daveti aldığımdaoraya kendi ülkemin veya kültürümünhalılarını, kilimlerini, dantellerini, camınıçerçevesini, geleneksel zanaat tekniklerini,mitolojisini, travmatik sembollerinisöküp götüren biri değilim. Tam tersine gittiğimyerde var olan coğrafya ve durum üzerindenyürüyor ve harmanlıyorum. Şimdiyedek yurtdışında birçok proje ve bienaller içinürettim. Kendi sembollerini kurgulayan biriolmasam sanırım bu mümkün olmazdı.Fotoğraflarınızın prodüksiyonunu nasılgerçekleştiriyorsunuz? Mesela son serginizdeki“Coconut Cutters” isimli, Hindistan ceviziağacına tırmanmış bir kadın var. Kadınıoraya tırmanmaya ikna etmek bile başlı başınabir iş gibi görünüyor.Uygulaması zor fikirler bir destekçi ortayaçıkana dek beklerler. Bazen büyük prodüksiyonekipleri lazım, aksi halde imkansızbu işleri üretmek. Atlantic Projesi bize o imkanısağladı. Kendini tree man olarak tanımlayanbirinden destek aldık ayrıca. Ama şuvar; oyuncular kadın olunca ve konununne olduğunu bilince ayrı bir heyecanoluyor sanırım. Bence her kadınhayatında en az bir kez o topları kesmekistemiştir.İSTANBUL’DA BİR YABANCITürkiye ve yurt dışı sanat piyasasınıkarşılaştıracak olursak. Nerede kendinizidaha yabancı hissediyorsunuz?Mesele piyasaysa, Türkiye’de derim.Çünkü hayat boyu sadece kendi hayal gücümegüvendim ve kimse beni kariyeranlamında eline alıp bir yerden başka biryere taşımadı. Çok çalışıyor, uluslararasısergilerde çok sergiliyorum, yurtdışındanödüllerim var. Demek ki İstanbul’dabir yabancıyım.KÜRATÖR KEVSER GÜLERBu sergiyi bir araya getirirkennasıl bir yol izlediniz?Sergi için Nilbar’ın Türkiye’de gösterilmemişolan yapıtlarından hareket ettim.Son yıllarda Nilbar’ın onlarca uluslararasısergiye katılmasının yanında, yurtdışındaçeşitli kurumlarda kişisel sergileride oldu ve bu süreçlerde ürettiği yapıtlarıTürkiye’de görme imkanı bulamadık.Sergi mekanının, mekansal koşullarınıgöz önünde bulundurarak bu yapıtlariçinden bir seçki yaptım. Fakat süreç içinde,Nilbar’ın bu sergi için yeni ürettiği işlerde oldu.ESKİZLER VE TESADÜFLER“Genelde çizerek eskiz ile çalışırım amasahiden kaba eskizler, duygu var amadetay yoktur, gerisi açıktır. Her eserdetesadüfler olur ve eseri orijinal ve yaşamsalkılan da bu iyi veya kötü tesadüflerdirbana göre. Mesela Galeristsergimizde sergilenen The Eye adlı fotoğrafeseri gerçekleştirirken saatlercebulut bekledik. Resimlerimi, kolajlarımıda tamamen kendim üretiyorum.Üretirken boya dökülür, kahve damlar,veya kapı çalar çalışmam bölünür ve işedöndüğümde aklımdakini değil de tamamenbaşka bir şey yapmış olurum.Ben şans eseri aslında gördüğü eğitimiçok az tatbik edebilen, aslında öğrenmebozukluğu olan tesadüfi bir vahşiyim.İzleyicinin gözüne her zaman çarpmasada bozuk veya hata gibi görünen detaylarbenim en sevdiklerim.”OTO SANSÜR VE “YENİSANATÇI” TİPİ ÜZERİNE“Kendini sansürlemeyen kaç sanatçıkaldı? Bu tavır olarak politik bir korkaklıkve geri adımdır. Bu konu aslındabenden ziyade genel olarak son dönemdebazı meşrulaşmış jestlerle öne çıkansanatçı profilinin manipülasyonu ile ilgili.Koleksiyonerini kapılarda gözleyen,fuarda galeri standında, üstündeen pahalı gömleği, müşterisi ile ilgilenen,sergi açtığı mekanın merdivenlerinde32 dişi ile koleksiyoner ve küratöryakalamayı bekleyen bir sanatçıprofili nasıl son 10 senenin ürünü isebana göre bu oto-sansür meselesi deyoğunluklu olarak aynı dönem ve tavrınürünü. Kendimize uygulanan politiksansürü katmıyorum tamamen, az katıyorumbunları söylerken. İnsan yaşadığıgibi üretir. Kendini maddi menfaatleriiçin bu kadar kontrol eden, kendisindenbeklenen rolleri severek oynayanbirinin o aşamada artık net ve sansürsüzüretmesi bana mümkün görünmüyor.Sanatçı normalde kimseyi umursamayanve çoğu kez kendini imha edenbir varlıktır. Bu kalmadı pek artık, şimdilerdeherkes gruplar ve belli tavırlarçerçevesinde var olmaya çalışıyor.Eski, ciddi, özel alanı kıymetli sanatçılarıdinliyor ve bugün için varlıklarınıözlüyorum.”Son zamanlarda Nilbar Güreş’lebirçok sergide birlikte çalıştınız. Birsanatçıyı yakından tanıdıktan sonrakişisel sergisinin küratörlüğünüyapmak zorlaşıyor mu?Nilbar’la 2008’den beri tanışıyoruz. 2015 ve2016 Cappadox sergileri döneminde ise başkatür bir yakınlıkla çalışma imkanı bulduk.Sonrasında Koloni ve Etten, Kemikten’debirlikte çalıştık. Nilbar’la birlikte düşünmek,Nilbar’ın yapıtlarını, formlarını keşfetmekhaz aldığım bir şey. Dahası, üretimsüreçlerindeki yoğunluğu, düşüncesinin,imgelerinin peşinden giderkenki açıklığı,cömertliği, cesareti, sadakati, ciddiyetibeni çok etkiledi. Nilbar’la bir fikrin, bir jestin,bir malzemenin, sanat yapıtına dönüşmesiningücüne, her seferinde tekrar inanıyorinsan. Nilbar’ın, her yapıtı için eşibugün az görünür bir adanmışlıkla, biçimselbir ilişkilenmenin peşinden gittiğini biliyorum.Yakından tanımak bizim deneyimimizdebir zorluk değil, kolaylaştırıcı bir etmen.Bir yandan tanıdığım bir yandan daha öncefark etmediğim bir başka tarafıyla mutluluklakarşılaştığım imgeleri ve formları düşündüğümbir süreç oldu bu benim için.Bu sergi için de; Nilbar’ın trans-feminizmingüçlü eleştirisiyle doğalcılık ve yaşamıkavrama yollarımıza dair işaret ettikleriyleilgilenen, yoğunluklar, yakınlaşmalar,karşılaşmalar öneren bir sergi diyebilirim.SANATÇI “KİMDİR?”“Sanat aşırı çalışma gerektiren, dahadoğrusu içinde yaşamayı gerektiren biryaşam biçimi. Sanatçı ne için çalışacağınakendisi karar verir. Ben ve endersayıda arkadaşlarım, kendi düşüncelerimizeyoğunlaşıyor, onlar için çalışıyoruz.Sıkça dolaşımda olan, birileritarafından sürekli önerilen, çok beğeniyorumdiye pazarlanan, neden beğeniyorsunuzdiye sorduğunuzda cevabınıasla alamadığınız birçok sanatçı ise belliki ilişkilerine çalışıyorlar, bu arada kesinliklebu da sıkı bir metot. Sanatçılarsanat kurumlarında, sergi mekanlarında,dergilerde işe giriyor, bu sayedehem yerli hem yabancı insanlarla iletişimegeçiyor ve bu yoldan da hem ülkeiçi hem uluslararası sergilere, burslara,bienallere davet alıyorlar. Bu dışarıdançok başarılı görünen stratejik tavrınzararları da var elbette. Sanat onun içindeyaşamayı bıraktığınız an sizi bırakır.Hem yazar, hem kurumda sorumlu,hem araştırma görevlisi, grup yöneticisihem sanatçı… Böyle ihtimallere aşırızeki ve aşırı enerjik insanları istisnaitutarak pek inanmıyorum. Ben sanatıniçinden çıkmamakta ısrar ettiğim içinsiz benim net olduğumu düşünüyorsunuzdurçünkü oynadığım başka rolleryok. Hayatım boyunca birçok başka, sanatile alakasız iş yaptım, sırf o yaratıcıalanda yaratmayan bir işlevde olmamakiçindir bu açıkçası. Kendimce korudumkendimi.”KENDİ HATALARI ÜZERİNE“Genel olarak ürettiklerimden memnunum,beni rahatsız eden mesela yanlışküratör ile bir ortaklık, malzeme veyakurulum hataları çok az gözüme batıyorgeri dönüp bakınca. Bu da sorunlu veyaacele çalışma süreçlerinin kaçınılmazdefosu olmuş oluyor çoğu kez.”İSTANBUL’UNSANATÇILARI VEKOPYACILIK“Bu arada İstanbul’un sanatçılarındainanılmaz bir kopyalama durumu var,çok üzülüyorum ama bu sanatçılar iyipazarlandıkları için bu kamufle edilebiliyor.Bu gibi adil olmayan durumlarıkeşfedebilmek için izleyicinin şüpheciolması ve analitik düşünmesi lazım.Mesela 80 yaşında uluslararası ve çokönemli bir sanatçı ile 30 yaşında ve biyografisindekayda değer uluslararasıhiçbir katılımı olmayan genç bir sanatçınasıl olur da yurtdışında yan yana birkurum sergisi yapabilir? Bu gerçekleşmişsedemek ki orada o başarısız gençsanatçıyı pazarlayan, star çıkarma derdiolan ilişkiler ve torpiller var. Bu da sanatınhem bölgesel hem de uluslararasıkalitesi anlamında sorunlu bir tavır.”“ÇOK YORGUNUM”“42 yaşındayım bence genç değilim, insanlar50 yaşında emekli olmalı. Çokyorgun hissediyorum. 19 sene oldu, havanınsıcak olduğu bir yüksek sezon tatiliyapamadım. Hayat geçiyor, başkalarıyaşıyor ve ben kenardan bakıyor gibiyim.İnanılmaz anti-adil bir dünya sanatdünyası. Herhangi hayati bir nedenlemecbur değilsen içinde olmaya hiç degerek yok.”
Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 17Marshmallow Laser Feast, In the Eyes of the AnimalGerçekliktende Öteİngiliz sanat kolektifi Marshmallow Laser Feast, TreeHugger ve In the Eyes of the Animal adlı iki dev çaplı sanalgerçeklik sunumu ile Eskişehir Odunpazarı Modern Müzeaçılışında.Marshmallow Laser Feast, In the Eyes of the AnimalArtDog IstanbulMarshmallow Laser Feast, Tree Huggerğaca Övgü (Treehugger) ve BirHayvanın Gözlerinden (In The Eyes ofAthe Animal) isimli, birden çok duyuorganını aynı anda harekete geçiren iki büyükçaplı sanal gerçeklik deneyimini sanatseverlerlebuluşturuyor.Erol Tabanca kuruculuğunda hayata geçirilenOdunpazarı Modern Müze 7 Eylül’degerçekleştireceği açılış etkinliğinin ardından8 Eylül’de kapılarını ziyaretçilerine açacak.Ülkemizden ve dünyadan sanatçılarınmodern ve çağdaş eserlerinin sergileneceğive yaklaşık 4500 metrekare alana sahipmüzede sergileme alanları, çeşitli etkinlikmekanları, atölyeler, kafe ve müze dükkanıyer alıyor. OMM’nin 7 Eylül’deki açılışındaİngiliz sanat kolektifi Marshmallow LaserFeast, Türkiye çapındaki ilk büyük çaplısanal gerçeklik sunumunu gerçekleştirecek.Ağaca Övgü (Treehugger) ve Bir HayvanınGözlerinden (In The Eyes of the Animal) isimli,birden çok duyu organını aynı anda hareketegeçiren iki büyük çaplı sanal gerçeklikdeneyimini Dijital İletişim SponsoruVodafone Red’in katkıları ve Nec, CJ ICM veAsimetrik’in desteğiyle ilk defa OMM’un 7Eylül’deki açılışında sunacak.Sanatseverlerin 8 Eylül itibarıylaOMM’da deneyimleyebilecekleri yerleştirmeler,birlikte yaşadığımız organizmalarıfark etmemizi ve onlara karşı sorumluluklarımızıbize hatırlatmayı amaçlıyor.Marshmallow Laser Feast’in direktörlerindenErsin Han Ersin de yerleştirmelerin teknolojinininsanları toplumdan ve çevredenkoparmakla suçlandığı fikrine meydan okuduğunubelirtiyor.Teknoloji, data, bilim ve sanatı bir arayagetiren, sanal gerçekliğin sınırlarını zorlayançalışmalarıyla tanınan MarshmallowLaser Feast’in ilk defa OMM’da sunulacakolan Ağaca Övgü’sü, kolektifin DevSekoya’dan başlayarak nadir ve nesli tükenmekteolan ağaçların sanal arşivine dönüştürmeyiplanladığı çalışmasının ilk bölümü.Türkiye’de bu projeyle asıl amaçlanansa dijitalfosiller ve sanal alanlar yaratarak insanlarındoğal dünyayla bağlantı kurabilmelerinisağlamak ve bu şekilde doğanınkorunmasına destek olmak. Londra’dakiNatural History Museum ile SalfordÜniversitesi’nin iş birliğiyle ortaya çıkan veWawona, LIDAR, Beyaz Işık, CT taraması vesanal gerçeklik gözlükleri kullanılarak geliştirilenAğaca Övgü, alan ve zaman algısınıdeğiştiren, görünmezi görünür kılan, unutulmazbir deneyim vadediyor. Eser, kısasüre önce üç boyutlu hikaye anlatıcılığındakiyenilikçi yaklaşımından ötürü TribecaFilm Festivali’nin Storyscapes Ödülü’ne layıkgörüldü.Marshmallow Laser Feast, Tree HuggerMarshmallow Laser Feast, In the Eyes of the Animal
Page 1 and 2: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 125 ₺
Page 3 and 4: ArtDoga term that describesthose th
Page 5 and 6: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 516.
Page 11 and 12: 16. İSTANBUL BİENALİ PARALEL ETK
Page 13 and 14: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 13Yo
Page 15: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 15Le
Page 19 and 20: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 19Na
Page 21 and 22: Unit London is a leading contempora
Page 23 and 24: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 23Bu
Page 25 and 26: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 25Sa
Page 27 and 28: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 27
Page 29 and 30: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 29Bi
Page 31 and 32: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 31Ca
Page 33 and 34: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 33Bi
Page 39 and 40: Eylül - Ekim 2019, Sayı: 1 | 39Gr

ArtDog Istanbul #1

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?