SANTRAL DERGİSİ 15. SAYI

TARİH
GÜZELLİĞİN
TARİHSEL
SERÜVENİ
Antik Mısır’da güzellik algısı çoğunlukla coğrafyayla ilgilidir. Kadın
ve erkekler gözlerini kavurucu güneşten korumak için siyah göz
kalemi kullanırlardı. Her erkekler hem de kadınlar saçlarını traş
ederek peruk takarlardı. Kadınlar için altın ten ideal kabul edilirdi.
Çünkü sıcak Mısır coğrafyasında bu ten ortaya çıkabilecek en gerçekçi
ten rengiydi. Antik Yunan’da ise kadınlar bir kaşını keser
bunun yerine koyu renk pigmentler kullanarak yeni bir tane
çizerlerdi. Uzun saç üst sınıf arasında popülerdi. Orta Çağ Japonya’sında
da uzun saç popülerdi. Saray kadınları saçlarını bir
at kuyruğu seklinde sırtlarından yere kadar uzatırlardı. Japon kadınları
yüzlerini beyaza boyadıkları için dişleri sarı görünüyordu.
Bu yüzden dişlerini siyaha boyarlardı. Mezopotamya’da ise güzellik
cinsellik ve doğurganlıkla ilişkilendirildi. Tanrıça İştar güzelliğin
bir sembolüydü. Tanrıça İştar Venüs gezegenini temsil e-
der. Bereket, aşk ve savaş tanrıçasıdır. İştar aşk ve doğurganlıkla
ilişkilendirilmiştir.
Rönesans döneminde kadınlar dönemde ‘güzel’ görünmek için
saçlarını kaşlarını kazıttılar. Doğallığın moda olduğu düşünülen
bu dönemde yüksek alın ve kirpiksiz gözler, ince kaşlı kadınlar güzel
olarak tanımlandı. Kadın vücuduna bakış açışı değişmişti. U-
zun ve yuvarlak alın çok modaydı. Saç çizgisi mümkün olduğunca
yüksekten başlamalıydı. Çoğu kadın bu modaya uydu. Şık bir görüntü
yaratmak için saçlarını alnından tıraş etti. Kirpiklerinden
kurtulmak için ise cımbız kullanıldı. Güzel tanımına uymak için sıfatlandırılmak
suretiyle 19. yüzyılda arsenik kullanan kadınlar oldu.
Neden mi? Yüze kırmızılık vermek, gözleri parlatmak ve vücuda
çekici bir yuvarlaklık kazandırmak için. Tabii ki zehir kullanmanın
bazı yan etkileri oldu. Arsenik zamanla kadınların tiroid bezinde
birikti ve guatr hastalığına sebep oldu. Hatta bazı kadınlar
yaşamını güzel olmak için yitirdi.
TÜRKİYE’NİN İLK VE TEK DİJİTAL HABER DERGİSİ 19