Telve

Telve
DOSYA
menin bu kafa karışıklığına sebebiyet
verdiği mutlak bir gerçek.
Türkçe, yurt dışında yaşayanların
gizli ve aşikâr imtihanı oldu.
Gizli imtihan olarak nitelendirmemin
sebebi bazı eğitim ve
iletişim problemlerinin altında
kendi öz dillerini doğru kullanamamalarının
yatmasıdır. Bir dili
hakkıyla bilen bir kişi sağlam bir
zemin kurmuş olur, sağlam zemine
bina dikmek ne kadar kolay
ve uzun ömürlüyse dili güzel
kullanmak da insani ilişkilerde
ve kişisel gelişimde büyük ehemmiyet
taşır.
Muvaffakiyet Türkçede saklıdır.
Avrupa’da yaşayan Türkler
yaşadığı ülkede yabancı olarak
kabul edilir. Türkiye’de ise yetersiz
Türkçe bilgisi ve aksanı
yüzünden dışlanır. Kültür karmaşası
ve aidiyet sorunu yaşar. Konuştuğumuz
dili geliştirmek de
insanlara karşı kendimizi güzel
ifade etmek de bizim elimizdedir.
Nazlı bir kuştur Türkçe, ilgi ve
emek ister. Bir adıma bin karşılık
verir. Dilimizin içinde kutsalımız,
tarihimiz, sanatımız, şiirimiz, geleceğimiz
saklıdır. Kendi diline
sırtını dönene, millet de sırtını
döner. Dilimize sahip çıkmak
demek milleti ayakta tutmak demektir.
Gönlümüzdekiler ve aklımızdakiler
dilimizi kullandığımız
zaman beden bulur. Tarih boyunca
değerlerine sahip çıkan,
kendini bilen milletler galip gelmiştir.
Diline karşı özensiz olan
milletler yenilmeye mahkûmdur.
Kendisini Türklük atfeden her kişiye
bu konuda büyük sorumluluk
düşüyor. Dilimizden uzaklaşmak
medeniyetimize ihanettir.
Cemil Meriç’in ‘Kamus namustur.’
sözü Türkçe’nin ehemmiyetini
bir tokat gibi yüzümüze çarpmaktadır.
Meriç’e göre dilimize
uzanan el namusumuza uzanmıştır.
Türkçe bam telimiz, tüten
ocağımızdır. Kutsalın korunmadığı
yerde cehalet söz sahibi
olur. Türkçe birliğimizi diri tutar,
mâziden atiye temiz bir akış sağlar.
Tarih şuuru olmayan kimliğini
kaybeder, kimliğini unutan
kendini kaybeder. Efendimizin,
huzuruna Arapça öğrenmek için
gelenlere kendi dillerini korumalarını
tavsiye ettiğini biliyoruz.
Kur’an-i Kerim’i ve Sünnet’i anlamanın
yolu da aynı şekilde Türkçeden
yani kendi dilini anlamaktan
geçer. Mukaddesin kıymetini
bilmeyene mukaddes kendi kıymetini
kaybettirir.
Türkçe muhatabına göre şekil
alır. Geçmişin minnetini de karın
ağrısını da ziyaret ettiğiniz ülkenin
vatandaşlarının yüzünden
okuyabilirsiniz. Filistin’e gittiğinizde
Kudüslü amcanın içten
tebessümüdür Türkçe, İdlibli
çocuğun yüreğindeki umut, Boşnak
teyzenin ikram ettiği kahvedir.
Kimi zaman Alman bir gencin
merakında, kimi zaman da Avusturyalı
teyzenin öfkesinde kendini
gösterir Türkçe.
Benim için ise Türkçe sonu
gelmez eğitim mücadelemde,
kendimi bulma yolculuğumda,
kırılan notumda, engellenen
başarımdadır. Düşerken tutunduğum
dalım, bittim derken
elimden tutup beni şahlandıran
gücüm, kuvvetimdir. Gönül dilidir
Türkçe. Dinlediğin türkülerin
efkârındadır, kimi zamanda Pazar
jargonunun samimiyetinde.
Hepsi bir yana Necip Fazıl gibi,
Cahit Sıtkı Tarancı gibi, Yahya
Kemal gibi, Sezai Karakoç vd.
gibi şairler lisanımla nice güzeli
ve bizleri beslemiştir.
Ruhun değil maddenin önemli
olduğu bu modern ama duygusuz
çağda tabii ki teknoloji ilerleyecek,
edebiyat gerileyecekti.
Bugün divan edebiyatını anlayamamak,
Türkçeyi Türkçeye çevirmek
zorunda olmak utanç olarak
bize yeter. Hz. Mevlânâ, Yûnus,
Fuzulî, Nefî, Yesevi gibi deryaların
diyarından gelip onların
dünyasından uzak yaşamak ve
yazdıklarından bîhaber olmak ziyafet
sofrasından aç kalkmaktır.
Türkçe’nin hayatımızdaki yeri
bugün tamamen ne yaptığımıza,
çocuklarımızı nasıl yetiştirdiğimize
ve neyle meşgul olduğumuza
bağlı. Bugün kıymet
verdiğimiz şeyler ya ufkumuzu
genişletecek ya da zihnimizi köreltecektir.
Yahya Kemal Türkçe
için ‘Bu dil ağzımda annemin sütüdür.’
demiştir, bu sözün hakkı
verilmeli, Türkçe ebediyete kadar
taşınmalıdır.
ZİŞAN ÖZKAN
T
1998 yılında Viyana’da doğdu. Avusturya,
Viyana Üniversitesi’nde Kültür ve
Sosyalantropolojisi okuyor. YTB Türkçe
Ödüllerine deneme kategorisinde
katıldı.
63