Ali_Narçın_Asur

A'dan Z'ye ASUR
Savaşlar yapıldıkça krallığın emrindeki halkta da sosyal yaşam
devam ediyordu. Yine krallığın emriyle eğitim alanları
açılıyor ve gençler özellik-le
sa-vaşa yönelik bir eğitimle
baş başa bırakılıyordu. Kurulan
okullarda ge-nelde aray
ve tapınakla ilişkili olarak
eğitimler yapılırdı. Ancak
İgmil-Sin, Ur' daki okullarda
farklı bir yöntem uy-
gulamıştır. Yazıcıların hepsinin
halktan seçilmiş olma­
Asur savaşçılarının bir betimlemesi
sı dikkat çekicidir. Eğitim görmüş küçük bir azınlık vardı.
Öğrenciyle öğretmen ya da iki öğrenci arasındaki eğitimin
ilişkileri tabletlere işlenmişti. Öğrenciye "tablet evinin oğlu"
öğretmene "okulun babası" üst sınıf öğrencilere de "büyük
kardeş" denilirdi. Dayak eğitim verilen okullarda serbestti.
Bu konuyla ilgili görevli kırbaççılar vardı (Zorla eğitim sistemi,
İslami medreselerde de uygulanmıştır ve günümüzde
de devam etmektedir.) Eğitimin ana temeli ezberciliğe dayanıyordu.
Yazıcılar liste halinde Akkad dilinde karşılığı olan
sözcükleri ezberler ve kopya ederek çalışırlardı (Ezber geleneği
İslami eğiti-min temel taşlarından biridir. Asurluların
ezber yoluyla bilgileri kopyala-dıkları anlatılır. İnandırıcı
olmasa da Güney Amerika bölgesinde yaşayan İnka halkı
yazıyı yasaklar ve temel öğrenmeyi "ezberlemek" şartıyla
yeni bir yol dener. Onlara göre tanrının yazısı olmadığı için
ezberin kutsal olacağını düşünmüşlerdi.) Okul dönemi çocukluk
döneminden yetişkinliğe kadar devam ederdi. Babilli
öğrencilerin eğitim sırasında cevaplayamadığı sorular vardı.
Bu nedenle öğrenci dayakla karşı karşıya kalırdı. Yazıcılık
eğitimi Asur' da en önemli eğitim olarak karşımızda durmaktadır.