Avdoga Dergisi Haziran-2019 sayı 193

2 avdoğa

Haziran 3

İÇİNDEKİLER 

6 Editör’den 

Yolun Yolumuzdur 

22 Uzun Saçlı Güler Yüzlü 

Avcı Artık Yok 

M.Kemal ÖZÇETİN 

26 İstanbul PROHUNT Fuarı 

Başarı İle Gerçekleşti 

55 Thompson Center 

America’s Master Gunmaker 

Kemal ELİTEMİZ 

70 Babakale Bıçakları 

İzzet ALKAN 

89 Güney Afrika’da Av Zamanı 

Nejat ÜNER 

105 Deutsch Drahthaar Derneği’nin 

2019 Yılı VJP Etkinliği Ankara Çubuk 

Değirmen Avlağında Yapıldı 

Aziz OMUR 

110 Geleneksel Tavşan Pilavı 


114 Gün Doğmadan Neler Doğar 

Erkan SARAÇ 

124 Ödenmesi Mümkün Olmayan Borçlar 

Hristo YUVANİDİS 

84 Hakkımızı Ararken Sorumluluklarımızın 

Bilincinde Olalım 

Mehmet ÖZCANLI 

4 avdoğa


6 avdoğa


Yolun 

Yolumuzdur... 

SONSUZ AVLAKLARDA RASTGELE... 

Avcılık dünyasına ömrünü adayan, avcılık camiasına verdiği hizmetlerle 

efsane haline gelen Can Ağabeyimiz Kamil ÜÇBAŞ’ı 22 Haziran 2019 tarihinde 

Avdoğa Festivali’nde geçirdiği kalp krizi sonucu, sonsuz avlaklara uğurladık. 

Ruhu şad, mekanı Cennet olsun... 

Tüm avcılık camiasını derinden üzen, 35 yıllık avcılık dünyasına ömrünü 

adayan Can Ağabeyimizin acısını, yokluğunu tarif edebilmemiz mümkün değildir. 

BİRLİKTE DAHA DA GÜÇLÜYÜZ... 

Can Kamil Ağabeyimizin gözünün arkada kalmayacağı bilinciyle, uzun yıllardır 

çıkan Avdoğa ve Oltacı dergilerimiz yayın hayatına devam edecektir. Derginin 

gerçek sahibi abonelerimizdir. En büyük desteğimiz okurlarımızdır. Biz bu 

dergilerimizin gerçek sahibi olan okurlarımızdan, yazarlarımızdan ve sektörden 

daha çok destek bekliyoruz. Her dergi bir okuldur. İnsanların bilgi ve bilinç sahibi 

olmasında dergilerimizin payı çoktur. Birlikte daha da güçlüyüz... 

SEVENLERİ YALNIZ BIRAKMADI... 

Can Ağabeyimizin hastane süreci ve vefatının ardından, bu büyük acımızda 

bizleri yalnız bırakmayarak, yakın ilgi ve desteklerini esirgemeyen, cenaze 

merasimine iştirak eden, taziyelerini bildiren, mesaj ve çelenk gönderen, hayır 

kurumlarına bağışta bulunan, evimize ve işyerimize kadar gelerek acımızı 

paylaşan, çok sevgili dostlarımıza sonsuz teşekkürlerimizi sunarız. 

avdoğa 

Tevfik ÜÇBAŞ 

avdoğa 

e-mail: kamilucbas@gmail.com 

www.kamilucbas.com 

AVCILIK BALIKÇILIK ATICILIK SİLAH DERGİSİ 

HAZİRAN 2019 

SAYI: 193 

İmtiyaz Sahibi 

Dörtrenk Yayın Tanıtım Mat.Tic.Ltd.Şti. 

Sorumlu Yazı İşleri Müdürü 

Kâmil ÜÇBAŞ (kamilucbas@gmail.com) 

Grafik Tasarım 

Celil TUNCEL 

İdari ve Teknik Koordinatör 

Tevfik ÜÇBAŞ (tevfikucbas@hotmail.com) 

Reklam ve Halkla İlişkiler 

Barış Can ÜÇBAŞ 

Tel: 0544 341 40 82 

e-mail: avdogaoltacidergisi@gmail.com 

TEMSİLCİLERİMİZ 

Adana: Cemil ERYÜREK • Adıyaman: Ali 

KIZILDAĞ • Afyon: Halil ÖZDEMİR • Ağrı: 

İsmet ALADAĞ • Antalya: Serkan CANKURT 

• Artvin: Birol CİVAN • Aydın: Gazanfer 

KURTDERE • Balıkesir: Fatih BAYBURİ • 

Bilecik: Selçuk ÜNVER • Bitlis: Nail AKŞİT 

• Bolu: Sinan AKÇAN • Burdur: Hasan 

GENCER • Bursa: Yasin BİLBAY • Çanakkale: 

M.Kemal ÖZÇETİN • Çankırı: Adnan TAN • 

Çorum: Nurettin ALAPALA • Denizli: Ender 

YUNMUŞ • Edirne: Alper PINAR • Elazığ: 

Erdoğan DURMAZ • Erzincan: Yaşar BAŞ • 

Erzurum: Gencay GENÇ • Eskişehir: Olcay 

AVCI • Gaziantep: Semih SAYILIR • Giresun: 

Sedat DAMCI • Hatay: Atilla DEMİRKENT 

• Isparta: Arif GÖKTAŞ • İçel (Mersin): 

Mustafa GÜR • İstanbul: Mustafa ÜÇBAŞ • 

İzmir: Barış ERDEN • Kastamonu: Hamdi 

SEZER • Kayseri: Can ŞIVGIN • Kırklareli: 

Engin GÜRDAL • Kırşehir: Erdoğan KARLI 

• Kocaeli: Süleyman KİRMANİ • Konya: 

Kemal ELİTEMİZ, Fatih BARAN • Kütahya: 

Erol DURSUN • Malatya: Mehmet PENEZ • 

Manisa: Mehmet SUCU • Kahramanmaraş: 

Cüneyt ŞENOL • Mersin: Hasan Barış SAAT 

• Muğla: Mustafa ÖZKAN • Nevşehir: 

Mehmet SOYSALDI • Niğde: Nusret ANDAÇ 

• Ordu: A. Kadir ENGİN • Rize: Dursun 

ÇAKIROĞLU • Sakarya: Yavuz KORKMAZ • 

Samsun: Uğur KOÇ - Ekrem YİRMİBEŞOĞLU 

• Sivas: Mehmet ARI • Tekirdağ: Alp Osman 

SİLAHTAROĞLU • Trabzon: Zeki DEMİR 

• Uşak: Şenol UĞUZ • Zonguldak: Necmi 

ÖKSÜZ • Karaman: Kürşat TAN • Kırıkkale: 

Murat BOZKURT • Bartın: Erman YURTBAY 

• Yalova: Mehmet BÜKER • Karabük: Serkan 

ERTÜRK • Osmaniye: Yusuf KOL • Düzce: 

Recep SİVRİKAYA 

Kıbrıs: Hasan KOLOZALİ 

Almanya: Zeki MIZRAK 

Amerika: Arzu ALPARSLAN FENNIE 

İngiltere: Yağmur SOYSALDI 

Polonya: Necati KURT 

Rusya: Hüseyin Recep GÜVEN 

Yukarıda isimleri belirtilen kişiler fahri temsilcimizdir. 

Basım Tarihi: Haziran 2019 

Basım Yeri: Dörtrenk Yayın Tanıtım 

Matbacılık Ltd. Şti. K.Karabekir Cad. 85/7 

İskitler / ANKARA 

Tel: 0.312 230 41 82 

Yayın Türü: Aylık Yerel Süreli Yayın 

Dağıtım: Dünya Dağıtım 

HESAP NUMARALARIMIZ 

Vakıfbank Ankara - Çankaya Şb. 

IBAN: TR 42000 1500 1580 0728 4876 405 

Yapıkredi Bankası - Akay Şb. 

IBAN: TR 48000 6701 0000 0006 9950 978 

Posta Çeki No: 149477 - Ankara 

Dörtrenk Yayın Tanıtım Matbaacılık Ltd.Şti. 

hesapları 

Yıllık Abonelik Bedeli: 200 TL. 

avdoğa dergisi 

@kamilucbas 

WhatsApp 

Avcı Haber Hattı 0544 341 40 82


10 avdoğa

Avcılık Dünyasına Adanan 

Bir Ömür... 


“İlkeler, makamdan her zaman daha üstündür. 

Ve başarı için olmazsa olmaz koşuldur. 

Benimde kendime göre bir hayat felsefem, inanışım, bir duruşum ve 

kırmızı çizgilerim ve bunlara uygun sürdürmeye çalıştığım bir davranış tarzım var. 

Açıkçası bundan da şikayetçi değilim. 

Bana kızanlar, küsenler ve bu tavrımı zamansız bulanlar olacaktır. 

Ancak benim için birinci öncelik; 

kendime olan saygımı ve inancımı kaybetmemektir.” 

12 avdoğa

Şunu iyi bilin ki; 

sevdiklerinizden bir kısmı sonraki bayramların, 

özel veya önemli günlerin birinde aranızda olamayacaklar. 

Bende diyorum ki; 

Onlara bugün saygı duyun, güzel sevin onları. 

Hoşgörülü olun, hayat kısa, uzunca düşünmeli. 

Sevgi, saygı, hoşluk dolu nice güzel ve anlamlı günler, 

sevgili dostlarım. 


14 avdoğa 

Benim amacım, Türkiye Cumhuriyeti avcılarına bir festival armağan etmek. 

Biz bu dünyada kalsak da bu dünyadan göç etsek de bir avcı festivalimiz olsun. 

Çünkü avcılık çok uzun yıllardır Türk tarihimizden gelen eski bir gelenektir.

“Dergisi ve fuarı olmayan sektör sektör olamaz” 


16 avdoğa


18 avdoğa


20 avdoğa

Dünyanın en güzel selamı; Rastgele... 


5. GAME FAIR 

AVDOĞA FESTİVALİ 

Bu yıl 5’ncisini düzenlediğimiz Game Fair 2019 

Polatlı Ulusal Avdoğa Festivali 7-8-9 Haziran 2019 

tarihleri arasında tüm hazırlıklarımızı tamamlayıp, 7 

Haziran Cuma günü sponsor firmalar ve Türkiye’nin 

dört bir tarafından gelen avcı ve doğa severler yerlerini 

almıştı. Firmalar ürünlerini sergileyeceği çadır 

standlarında yerlerini almışlardı. 

8 Haziran Cumartesi günü açık hava fuarımız ve 

yarışmalarla başladı. Gün boyu atışlar resmi federasyon 

hakemler yönetiminde yapıldı. 8 Haziran Cumartesi 

akşamı kamp ateşi yakıldı, Hüsnü Şenlendirici 

konseriyle devam ederken saat 23.30 sularında 

Kamil Üçbaş ağabeyimiz aniden kalp krizi geçirmesi 

ile hastaneye ambulansla sevkini gerçekleştirdik. 

9 Haziran Pazar günü festivalimizin atış yarışmaları 

ve tüm etkinliklerini iptal edildi. 35 yıllık avcılık 

sektörüne hizmet eden Kamil Abimizin kalbi, avcılık 

festivalimizde yorgun düşmüştü. Türkiye’nin dört 

bir tarafından gelen avcı dostlarla çok mutlu olması 

nedeniyle heyecanı kalbine yenik düşerek aramızdan 

ayrıldı. 

Ruhu şad, mekanı cennet olsun. 

“... Benim amacım, Türkiye Cumhuriyeti avcılarına 

bir festival armağan etmek, biz bu dünyadan 

göç etsek de, kalsak da, bir avcı festivalimiz olsun. 

Çünkü bu gelenek çok uzun yıllardır, tarihimizden 

gelen bir gelenek, bir avcı bayramı...” 

Kamil ÜÇBAŞ 

Kamil Üçbaş ağabeyimizin avcı camiasına armağan 

ettiği festivalimizi ve projelerini bıraktığı yerden 

av camiası ile birlikte devam ederek, gözünün arkada 

kalmayacağının bilinciyle daha çok çalışacağız. 

22 avdoğa


Uzun Saçlı Güler Yüzlü Avcı 

Artık Sonsuz Avlaklarda... 


Tatlı dilli, güler yüzlü seraba Kamil idi 

Keklik, tavşan, balık değildi amaç 

Bin bir heyecan ile avcılık ve dergi 

Sevgiye, dostluğa, muhabbete götüren araç 

Birleşirdi gönüller dağlarda, sularda 

Ağaç altında diz dize, açık sofralarda 

Şimdi hepsi capcanlı hatıralarda 

Uzun saçlı, güler yüzlü avcı artık sonsuz avlaklarda... 

Bir varmış bir yokmuş masal gibi dünya 

İnsana imtihandır, mal, mülk ve künye 

Nasıl dayanır buna yürekler ve bünye 


Her şeyi çift yaratmış Hikmeti Hüda 

Ahiret içindir sevgiler, dostlar ve dünya 

Üzülme, ağlama Kemal şu zamanda 

Sevenler yine beraberdir, öbür dünyada… 

Boş kaldı Anadolu’nun ovaları 

Dağları, gölleri, akarsuları 

Deli deli essin arasın poyraz rüzgârı 


24 avdoğa

Kamil Üçbaş’a 

Sevgilerimle... 

Kalp ile inanıp, yaşamak daima 

Allah’ın kulu olmak ne güzel 

Maldan, mülkten ziyade 

İnanmış dostlar ile sohbet ne güzel 

Lakin arada ölüm olmasa… 

Üryan gelip üryan gideceğiz 

Çoktur örnekleri, hani peygamberler 

Burası bir halden bir hale geçiş yeridir 

Arkanda kalır hayırlarla, sevenler, 

Şan ve şeref... Ölüm bir ders, bir vesiledir… 


26 avdoğa


8. İSTANBUL PROHUNT FUARI 

BAŞARI İLE GERÇEKLEŞTİ 

8. kez av tutkunları ile buluşan Uluslararası İstanbul 

Prohunt Fuarı, av silahları, aksesuarları ve doğa 

sporları sektörünün yurt içi ve yurt dışı pazarının 

gelişiminde önemli bir rol oynamaya devam etti. İlk 

başladığı günden bu yana sürekli gelişen ve büyüyen 

fuar, Türkiye’nin değil Avrupa’nın en önemli 2. 

fuarı konumunda olduğunu bir kez daha ispat etti. 

Uluslararası Av Fuarları takviminde resmi olarak 

dünyaca kabul gören bir fuar haline gelen İstanbul 

Prohunt ağırlıklı olarak Türk üreticilerin ve dünya 

markalarının katılımı ile 2016 tarihinden itibaren 3 

salonda 16.000 m2 alanda düzenlendi. 

AV SEKTÖRÜ VE SİLAH SANAYİMİZ GÜÇLENE- 

REK GELİŞİYOR 

Av sektörümüzün, silah sanayimizin gelişmesinden 

kıvanç duyuyoruz. Türkiye silah sektörünün 

uluslararası alandaki prestiji açısından da son derece 

önemli olan İstanbul Prohunt Fuarı’nda sektörün 

geldiği noktayı çok açık bir şekilde görme fırsatı bulduk. 

Gerçekten tüm üreticiler fuara müthiş hazırlanmışlar. 

Hemen hemen tüm firmalar yeni bir model, yeni 

bir marka ile görücüye çıkmışlardı. Hepsine camia 

adına teşekkür ediyoruz. Yaptıkları teknolojik yenilikler 

övgüye değer. Ürettiğimiz tüfekleri, fişekleri ve 

sektörel malzemeleri ülkemizin yanı sıra dünyanın 

bir ucundaki ülkelere ihraç ediyoruz. Bu vesile ile bir 

yandan döviz kazanıyoruz, bir yandan da, Türkiye 

markasını güçlendiriyoruz. 

Üretilen ürünleri yüzlerce ülkeye göndererek 

ekonomimize ciddi katkı sağlıyoruz. Gerçekten 

sektörümüzle gurur duyuyoruz. Dişiyle tırnağıyla 

çalışarak iyi bir noktaya getirdiler. Avdoğa ve Oltacı 

Dergisi olarak katıldığımız fuarda okurlarımızla 

buluşmaktan mutlu olduk. Onlarla sohbet etme, 

sorunları dinleme fırsatı bulduğumuz standımızda 

dostlarımızı ağırladık. Avdoğa Dergisi tüm kadro 

katıldık. Orada Türkiye’nin dört bir yanından gelen 

bayii dostlarımızla bir araya gelme fırsatı bulduk. 

Türkiye silah sektörünün uluslararası alandaki 

prestiji açısından da son derece önemli olan fuar, 

uluslararası profesyonel ziyaretçileri içinde ticari 

anlamda getirdiği rahatlık ve imkanlarla buluşma 

noktası haline gelmiştir. Katılımcı firmalar dikkat 

çekici standları ile organizatörler ise en keyifli etkinlikleri 

sunmak için şimdiden hazırlıklara başladılar. 

Sektörü müşterileriyle aynı çatı altında buluşturan 

fuar, yeniliklerle göz kamaştırmaya devam edecek. 

avdoğa


30 avdoğa


32 avdoğa


34 avdoğa


36 avdoğa


38 avdoğa


40 avdoğa


42 avdoğa


44 avdoğa


46 avdoğa


48 avdoğa


50 avdoğa


52 avdoğa


54 avdoğa


56 avdoğa

Kemal ELİTEMİZ 

Thompson/Center Arms’ın Silahlara olan tutkunluğu, 

binlerce avcılık atıcılık sevdalılarının isteklerine 

cevap vermek ve onların ihtiyaçlarının karşılanmasına 

ve onlara her an bir yenilik sunmasına 

imkân verdi. 1967 yılından beri ürettiği silahlarda 

ismi ile eş anlamlı olarak en zor şartlarda değiştirilebilir 

namlular 5R Rifling gibi benzersiz kalite ve 

tasarımla ayakta kalma iddiasını başardı. 

Bu marka her yerde bulamayacağınız değerde ve 

gerçekçilikte ürünler sunar. Belki de bunun nedeni 

günümüz üst seviye avcılarının tercihlerinin T/C olmasıdır. 

Thompson silahları alıcılarına Amerikan 

–malı kalitesi ve ömür boyu garanti güveni ve rahatlığını 

ve markalarının ömür boyu onların yanında 

olacağının garantisini sağlar. 

Bu köklü ve özgüvenli kuruluş yer yıl yaptığı yeniliklerle 

silah piyasasında kendini ispat etmiştir. Las 

Vegas SHOT SHOW 2014 

T/C Venture Predator model tüfeği yılın en yeni 

ve en iyi tüfekleri arasına girmiştir. 

Venture Predator 5470 

Caliber : .308 WIN Finish/Stock : Realtree MAX-1 

Composite w/Hogue Panels 

Trigger : Adj. 3.5 - 5 lbs. Barrel Length : 22” Rate 

of Twist : 1:10 Capacity : 3+1 

Length of Pull : 12.5” Overall Length : 39.75” Weight 

: 6.75 lbs. Sights : Scope Base Included Rifling : 

5R Model # : 5470 MSRP : $638 


Venture Predator 5363 

Caliber : .308 WIN Finish/Stock : Realtree AP 

Snow Composite w/Hogue Panels 

Trigger : Adj. 3.5 - 5 lbs. Barrel Length : 22” 

Rate of Twist : 1:10 Capacity : 3+1 

Length of Pull : 13.5” Overall Length : 39.75” 

Weight : 6.75 lbs. 

Sights : Scope Base Included Rifling : 5R Model 

# : 5363 MSRP : $638 

ÖZELLİKLER: 

1- 5R RiflingTM 

2- Realtree® Advantage HD MAX-1® & Realtree® 

AP HD® Snow* 

3- Comfortable and Lightweight 

4- Corrosion Resistant Coated Bolt 

5- FLEX-TECH® TECHNOLOGY Thompson tüfeklerinin 5R Yivlendirilmesi kendisine 

hastır. 

58 avdoğa


Thompson/Center (T/C) merkezde üretilen tüfeklerden 

Icon ve Venture tüfeklerinde halen 5R 

fabrikasyon namlulara haizdir bu namlular T/C 5R 

namlulardır. Namlu içi yivlerin setleri karşılıklı değildir 

her setin karşısında bir oluk yer alır. Set kenarlarının 

açısı 65° derece olarak açılmıştır. Standart 

yivlilerde bu açı 90° derecedir. 

T/C Mühendisleri bu yapının merminin hareketinde 

büyük bir istikrar sağladığını söylemektedir. 

Ayrıca çoklu atışlarda namlunun daha az kirlendiği 

ve daha kolay 

Temizlenebildiği görülmüştür. 

Bütün bunlar Venture Predator model 

tüfeğin size ihtiyacınız olan MOA düzgünlüğü ve 

mükemmel atış sağlayacağının garantisini vermektedir. 

60


- Crown: Namlu ucu kenarına verilen addır. 

- Venture Predator model namlu ucu Step 

Type Target Crown: basamaklı tip namlu ucu 

Crown Tipidir. 

Namlu ucu kenarı barut gazının ve mermi 

çekirdeğinin namluyu tek ettiği yerdir.mermi 

çekirdeğinin mermi yolu boyunca düzgün gitmesini 

yada sapmasını sağlayan namlunun en 

hassas bölümlerinden biridir. 

Namlu ucu kenarlarının şekillendirilmesinin 

bir kaç çeşidi vardır. 

İki tip Target crown (hedef tipi namlu ucu) 

vardır. 

a- Step Type Target Crown: basamaklı tip 

namlu ucu 

b- 11 Degree Target Crown (11 derece hedef 

Crown) 11 derece açılı içe meyilli namlu ucu 

Realtree® Advantage HD MAX-1® & Realtree® AP HD® Snow* 

Vahşi arazide zorlu yırtıcılarla kafa kafaya 

gelirseniz, sizi yırtıcının gözünden saklayacak 

giysiniz ve silahınız Realtree gizleme olacaktır. 

Tüfeğiniz Venture Predator tüfeğiniz ve dürbününüz 

tamamen doğaya uygun Advantage 

HD MAX-1® & Realtree gizlemeye sahiptir. 

Comfortable and Lightweight: Rahat ve hafif 

Venture Predator tüfeğiniz Yürüyen küçük 

yırtıcı avlarına boyutu ve ağırlığı ile uygunluk ve 

kolaylık sağlar 3.400 kg. ağırlığı taşıma kolaylığı 

verir. 

Corrosion Resistant Coated Bolt: Pas önleyici 

kaplama 

Mekanizma Paslanmaya karşı özel olarak 

Tamamen kaplama yapılmıştır. Bu sayede avda 

her türlü şartlarda nem ve ıslanmaya karşı 

dayanırlık sağlanmıştır özel bir bakıma gerek 

kalmaz, her zaman düzgün çalışır. 

FLEX-TECH® TECHNOLOGY 

(T/C) Takımı Sims Vibration Laboratory, Inc 

( Sims titreşim laboratuarı ) işbirliği ile tüfeklerdeki 

titreşim ve geri tepme gücünü ölçmüşler 

ve bunu azaltacak bir sistem geliştirmişler. bu 

Flex Tech recoil reduction system ( Esnek tekn. 

Geri tepme azaltıcı sistemdir.) 

62 avdoğa

- Bu sistem kol koruyucu yastık (Sims 

recoil pad) ile birlikte kullanıldığı zaman 

hissedilen geri tepme gücünün 43% daha az 

olduğu tespit edilmiştir 

- Sistem oluşan kuvvetli tepme gücü ve titreşimi 

emerek atıcıya rahatlık verdiği gibi dürbünde 

oluşabilecek hasarlar önlenmiş olur. 

Dört sentetik geri tepme yayı sıkışarak oluşan 

gücü emer en geride yer alan kol koruyucu 

yastık sahip olduğu bölümlü kısımlar sayesinde 

azaltılmış geri tepme gücünü bir miktar daha 

emerek eşit olarak dağılmasını sağlar. 


T/C DIMENSION® (COMPONENTS) : Değiştirilebilir 

parçalar 

T/C mühendisleri silah severlerin sahip oldukları 

silahın değişik kalibrelere uygun olacak 

şekilde değişiklikler yapabilecekleri tarzda 

imkânlar hazırlamıştır. Bu ebat değişikliğinin 

anahtar kelimesine( LOC- Loking Optimized 

Components ) sistem adı verilmiş. Mümkün 

olan en iyi hale getirecek elemanların bir araya 

getirilip kilitlenmesi diyebileceğimiz bir sistemdir. 

Bu sistem içinde; geniş kapsamlı dipçik, 

ateşleme ve kurma kolu, Çok sayıda namlu 

Şarjör gurubu, dürbün montaj köprüsü vardır. 

Bütün bu değiştirilebilir ekipmanlar gurubu, 

Renkli harflerle ifade edilen (A,B,C,D) dört ayrı 

kalibre için hazırlanmıştır. 

Bütün bu gurup ekipmana sahip kişi, tüfeğini 

evinde kolayca avına uygun olarak birkaç dakika 

içinde değiştirebilir. 

Bu değişim nasıl yapılır. 

64 avdoğa


66 avdoğa

Değişim paketleri ekipmanlar gurubu, Renkli 

harflerle ifade edilen (A,B,C,D) dört ayrı kalibre 

için paket halinde hazırlanmıştır. 

Değişim 3 kolay adımla gerçekleşir., 

1– Değişimi yapmak istediğiniz kalibreyi ve 

buna uygun namluyu seçin. bu namluya uygun 

şarjör ve diğer parçalar bu paketin içinde bulunur. 

2– Aynı seri içinde sağ el veya sol el seçeneği 

de bulunur. Size uygun olanı seçin. 

3–Seçtiğiniz kalibre gurubuna uyan 

dipçiğinizi seçin 

KALİBRE GURUBU: 

Kalibre gurupları Renkli harflerle ifade edilen 

(A,B,C,D) dört ayrı kalibre için paket halinde 

hazırlanmıştır 

204 Ruger, 223 Rem (short bolt throw- 

Kısa Fırlatma Kolu ) 

22-250 Rem*, 243 Win, 7mm-08 Rem, 

308 Win (Orta Fırlatma Kolu ) 

270 Win, 30-06 Sprg (long bolt throw 

- non-magnum Uzun Orta Fırlatma Kolu-magnumlar 

harici) 

7mm Rem Mag - 300 Win Mag (Uzun 

Orta Fırlatma - magnum) 

değişimler sonucu tüfeğinizin boş 

ağırlığı 3.5 kg olacaktır. 

Değiştirilen parçalarda kullanılan 

ArmerSoft dipçik kaplaması 

ses emici özelliğe 

sahiptir. 

Bütün değişimlerde T/C MOA Atış düzgünlüğü 

garantisi vardır. 

Rifle Barrels: Tüfek Namluları 

Namlular dipçik ve mekanizmaya uyacak 

şekildedir. Namlu paketleri içlerinde kendilerine 

uygun şarjör ve mekanizma gurubunu bulundurur. 


Bolts. KURMA MEKANİZMASI: 

Her kalibre gurubu içinde namlu ve ona uyan 

kurma mekanizması sağ el sol el olmak üzere 

bulunur. 

Adjustable Trigger: Ayarlanabilir tetik 

Düzgün bir atış Gevrek bir tetikle gerçekleşir. 

T/C Tetikleri Atıcının isteğine göre 3.5 ile 5 

pounds (1.7 – 2.5 kg.) aralığında ayarlanabilir. 

RECEIVER AND STOCK: Hazne ve dipçik 

Hazne ve dipçikler bütün kalibrelere sağ sol 

kullanımlara uygun şekildedir. 

Weaver-style dürbün montaj ayakları isteğe 

uygun olarak FFL dealer Satış bölümünde satılmaktadır. 

bu konuda size en yakın Thompson/ 

Center Satıcılarından yardım alabilirsiniz. 

Sağ kullanım değiştirilebilir 

kundak & dipçik Model #8200 

Sol kullanım değiştirilebilir 

kundak & dipçik Model #8201 

High Cheek Piece :YANAK YÜKSELTME PARÇASI : 

Özel olarak tasarlanmış yanak yükseltme 

parçaları, sayesinde Dürbün bakışınızı daha çok 

rahatlatabilecektir. 

http://www.tcarms.com/ 

Mart – 2014 - Konya 

68 avdoğa


70 avdoğa


Doğan Tosun - Ali Tosun-Mustafa Tosun 

Babakale Bıçakları 

72 avdoğa

Sayın okurlarım; bu sayımızda Doğan Tosun, Ali 

Tosun, Mustafa Tosun kardeşlerimizin bıçaklarını 

sizlere tanıtmak istiyorum. 

Bıçak yapımını severek ve isteyerek yapan kardeşimize 

kendisini ve bu işlere girişini, neler yaptığını 

bizlere anlatmasını istedim. Bakalım neler anlatmış, 

keyifle okuyalım; 

“Merhaba Avdoğa okurları, Çanakkale ili, Ayvacık 

ilçesi Babakale köyünde doğdum. Çocukluğumdan 

beri bıçaklara ayrıca ilgi duymaktayım. Sizlere Babakale 

bıçaklarının geçmişten bugüne nasıl gelindiğinden 

söz etmek istiyorum. 

Osmanlı’nın kılıç ve kama ihtiyacını karşılamak 

üzere yaklaşık 300 yıl önce Kazakistan’dan Çanak- 


1942 senesinde yapılmış çeyiz bıçağı, evlenecek olan kızın babası tatafından yaptırılıp kızın çeyiz bohçasına konur. İsmi emanettir. 

ileride damad bir yanlış yaparsa kadın kullansın diye, ama eskilerden kalan bir adet sapı ve kını gümüşten, üzerinde savat işçiliği 

yapılmış hatta bıçak ustaları bilezik yüzük küpe yaparlarmış. 

kale’nin Babakale köyüne getirilen ustaların torunlarıyız. 

Dedelerimizden kalan mesleği yaşatmaya 

çalışıyoruz. Osmanlı’nın inşa ettiği son kale Babakale’nin 

bulunduğu Çanakkale ‘nin Ayvacık ilçesindeki 

köye 1700’lü yılların başında ordunun kılıç ve 

kama ihtiyacını karşılamak üzere Kazakistan’dan 

ustalar getirilmiş. 

1730’larda kılıç ustaları olarak buradan Mısır’a, 

Suriye’ye kadar kılıç, kama gönderilirmiş. Köyümüz 

deniz kenarında olduğu için gemi ticareti yapılırmış. 

Çelikler Sicilya’dan gemilerle getirilip, burada 

kılıç yapımında kullanılırmış. Ustalar yani büyüklerim 

kazak kökenli, 1730 senelerinde Bursa veya 

Konya üzerinden köyümüze gelmişler. Ateşli silah- 

İzzet Alkan koleksiyonundan eski Babakale Bıçakları 

74 avdoğa


Bu bıçakta yaptığım en büyük bıcak ismi Yadigar. Bu bıçağı yaptıran kişi sadece kurban kesiminde kullanır. Kendi ve yakınlarının 

kurbanlarını keser, kişi yaşlandığı zaman oğlu veya çevresindeki bu bıçağa değer verebilen kişiye teslim eder. Bu böyle yıllarca devam eder. 

Hatta bu geleneği devam ettiren kişiler bıçaklarını bakıma getiriyorlar 150/200 senelik bıçaklar, hepsi birbirinden güzel, her ustanın kendine 

has motiflerle süslenmiş halde, bıçakların yüzündeki işlemeler her ustanın kendi imzasıdır. 

Bu işlemeler çelik kalemle yapıldığı için kimse bir diğer ustanın yaptığı deseni kopyalayamaz, bir imza gibidir. 

ların yaygınlaşmasının ardından 

kılıç, kama, bel bıçağı, avcı bıçağı 

ve kurban bıçakları yapımına 

devam etmişler. Ustalarının 

torunları olarak atalarımızdan 

gördüğümüz yöntemlerle “Kulaklı 

Babakale Bıçağı”nı üretmeye 

başladık. 

Zamanla imalathane sayısı 

18’den 1’e düşen köydeki son bıçak 

üreticisi olarak, 20 metrekarelik 

dükkanımdan yurt içinden 

ve çeşitli ülkelerden gelen siparişlere 

cevap verebilmek için yoğun 

mesai harcıyoruz. Teknolojiden 

uzak, geleneklere bağlı kalınarak 

dövme ve krom çelikten üretilen 

bıçaklar imal ediyoruz. Yoğun 

siparişlere cevap vermek için 

gecemizi gündüzümüze katarak 

çalışıyoruz. Bıçaklarımız şekil 

76 avdoğa


olarak değişmez, sadece boyut olarak değişir. 34 yıldır meşhur 

“Kulaklı Babakale Bıçağı”nı üretiyoruz. Bu iş çok ince bir sanat 

olduğundan babamız daha 3 veya 4 yaşında atölyede bizleri 

yanına aldı. İlk önce çalışma şekli bağdaş kurarak oturmaya 

alıştırdı. Kemik yapısının uygun olması için genç yaşta oturmayı 

öğrensin, ileride bacak ağrısından bu işi yapamaz derdi. Öncelikle 

atölyedeki takımlar oyuncaklarımız oldu. Günümüzde üre- 

78 avdoğa


80 avdoğa


tilen bıçaklar gerek malzeme olsun gerek şekil olarak 

aynı yapılmaktadır. Tabi çelik olarak kendi yerli 

çeliğimizi kullanıyoruz. Onu döverek başlıyorum, 

suyunu alıp şekil verip, desen yapıyorum. Ardından 

suya verip pirinçten balçaklarını hazırlayıp, lehimle 

bıçağa yapıştırıyorum. Daha sonra boynuzdan saplarını 

hazırlayıp bıçağa monte ediyorum. Sap kısmını 

işliyorum, ayrıca bıçakların yüzlerini korumak 

için kın yapıyorum. Bıçaklar kulaklı olarak yapılır. 

İki kulağın arasına küçük parmağınızı takıp elinizi 

yumruk yaptığınızda bıçağa hakim olursunuz. Babakale 

bıçağının isimi de, kulaklı bıçak diye de geçer. 

Yıllardan beri bu formda yapıyoruz. Günümüzde 

aynı aileden iki kişi bıçak üretimi yapıyoruz. Amcam 

Mustafa, ben Doğan şu an bu mesleği oğlum Ali’ye 

de öğretiyorum. Oğlum ondört yaşında, yavaş yavaş 

o da kendi çapında bıçak üretmeye başladı. İnşallah 

bu mesleği başka çocuklara da aşılar bu mesleğin 

devamını sağlarız. 

Sözlerime son verirken, değerli büyüğüm İzzet 

ALKAN abime teşekkür eder ve siz değerli Avdoğa 

Dergisi okurlarına, bu güzel hobiye gönül vermiş arkadaşlarıma 

saygılarımı sunuyorum.” 

Kendilerine düşüncelerinden ötürü teşekkür 

ederken tüm üreticilerimize bu sayfaların açık olduğunu 

bir kere daha hatırlatmak isterim. 

Sağlıkla kalınız aziz dostlarım. 

izzetalkan@yahoo.com 

82 avdoğa


84 avdoğa


Hakkımızı Ararken 

Sorumluluklarımızın da 

Bilincinde Olalım 

Mehmet ÖZCANLI 

Yaban hayatı, fazlasıyla yenilenebilir bir doğal 

kaynak olduğundan, tüm avcılar, her ne kadar adına 

vahşet denilse de yaban hayatı popülasyonlarını 

sağlıklı bir dengede kontrol etmeye yardımcı olurlar. 

Düzenlenmiş ve bilinçli avcılık, yasal ve vicdani 

limitlerde yapıldığı sürece tehlike altındaki vahşi yaşam 

popülasyonlarına asla tehdit oluşturmamıştır. 

Avlanma sisteminin bilimsel verilere dayanarak 

kurulması ve işletilmesi, devletin asli görevi olduğu 

gibi sürdürülebilir olması ve sağlıklı sonuçlar elde 

edilebilmesi de avcının ve avcılık anafikri ile kurulan 

STK’ların asli görevidir. Bilinçli yapılan avcılık ekosistem 

besin zinciri içinde olan veya oyun dışı birçok 

türün yok olmaktan kurtarılmasına yardımcı olur. 

Avcılar, vahşi hayatın korunması için toplumdaki 

diğer gruplardan daha fazla zaman, para ve çaba 

harcarlar. Çünkü avcılar doğanın yenilenebilir kaynaklarından 

faydalanmak içgüdüsü taşıdıklarından 

kendinlerine fayda sağladıkları coğrafyayı ve içindeki 

canlıları koruma konusunda davranışsal otomasyon 

geliştirirler. Bu vesileyle kimi avcı doğrudan 

kimi avcı ise dolaylı olarak botanikten hayvan bilimine 

kadar bir çok farklı konuda sahadan veri toplama 

ve bilgilenme imkanına sahip olmaktadır. 

Avcılık etkili bir vahşi yaşam yönetimi aracıdır. 

Avcılar, vahşi yaşam yöneticilerinin ihtiyaç duyduğu 

alandaki bilgileri sunarak da önemli bir rol oynamaktadırlar. 

Bu düşünceden hareketle avcılık sisteminin 

düzenlenmesi, avcının içinde olmadığı veya 

avcının fikri alınmadan, tamamen hayali veriler ve 

varsayımlar üzerine yapılan çalışmalarla mümkün 

değildir. Mümkün gibi görmek ve göstermek doğa 

ve vahşi yaşam için onulmaz sorunlara davetiye çıkarmaktır. 

Biz avcılar olarak üstümüze düşeni yeteri kadar 

eğitim alarak, bir bilene sorarak veya okuyup araştırarak 

yapabiliriz. Konusu avcılık olmayan hiç bir 

STK’ya veya kişiye bu argümanı kabul ettirmeye çalışmamalıyız. 

Daha çok bilinçlenerek, bilimsel verilere 

ve gözlemlere dayanarak, tutkunu olduğumuz 

doğanın ve yaban hayatının korunması için de çaba 

gösterdiğimizi kanıtlayabiliriz. Evlatlarımıza ve yetişen 

yeni nesile avlanmayı öğretmeden önce doğayı, 

doğanın dengesini öğretmeli, doğa sevgisini aşılamalıyız. 

Sezon kapandıktan sonra bir sonraki açılış tarihine 

kadar ne yapacağım diye merak edenlere naçizane 

tavsiyem; konusu avcılık ve yaban hayatı olan 

dergileri, yayınları ve makaleleri okuyunuz. Belgesel 

niteliğindeki programları izleyiniz. Çünkü avcılar 

olarak bizlerin vurdukları ve kaçırdıkları avların 

muhabbetleri hiç bitmez. Bunu hep duyacak ve hep 

anlatacaksınız. Bu kısır döngüden çıkmak her yaşta 

insana iddia ediyorum çok şey kazandıracaktır. 

Suyu, havası, toprağı ve tüm canlı çeşitleriyle 

bu coğrafya bizden önceki nesiller için nasıl yaşam 

kaynağı olduysa bize ve bizden sonrakilere de öyle 

kalmaya devam etsin. 

Unutmayalım, doğada hiç bir canlının tekeli bizim 

değildir. Bir şeyi korumuyorsak ona sahip olmaya 

da hakkımız yoktur. 

86 avdoğa


88 avdoğa


90 avdoğa

91

En son ördek avı yapmamın üzerinden tam 

tamamına 1 yıl geçmiş ve bu arada hiçbir su 

kuşuna tüfek atmamışım. 18-26 Mayıs 2018 

tarihleri arasında 5 tam gün avlandığımız 

Arjantin’deki maceramızın yazısı da bu güzide mecmuada 

yayınlanmıştı.Güney yarım kürede su kuşları 

avı (waterfowl) Mayıs-Ağustos ayları arasında yapılan 

bir av ama en ideal ay Haziran-Temmuz ayları. 

Arjantin ve Güney Afrika gibi Oğlak dönencesinin 

(Capricorn) altında kalan ülkelerde Mayıs-Ağustos 

aylarında mevsim kış, ama dünya iklimindeki insan 

oğlunun neden olduğu olumsuz ve vahşi değişimler 

doğa düzenini ciddi olarak değiştirmeye başladı. 

Mevsimler artık şaşmaya başladı. İlkbahar ve sonbaharı 

pek yaşayamıyoruz artık. Hemen kışa veya yaza 

geçmeye başladık bu güzel mevsimleri yaşamadan. 

Ya çok yağış ya da kuraklık var. Bunu da 35 yıldır yaşadığım 

Trakya’daki namuslu!!!! bıldırcın ve üveyik 

avlarında (avsızlığında) rahatlıkla gözlemleyebiliyorum. 

O kadar kötü bir durumdaki halimiz. Kuşlar bile 

ahlak anlayışı şiddetle erozyona uğramış olan bu 

canım ülkeye gelmek istemiyorlar. Ahlak anlayışı ve 

yorumu o kadar değişti ki. Hergün bir kaç kadın öldürülür 

mü be. Yuh. Yamyamlarda bile bu yok. Yabancı 

ülkelerde avlanan ve o ülkelerin av ahlakını iyi 

gözlemleyen ve birebir yaşayan bizler, bu farkı o kadar 

iyi görebiliyoruz ki. Adamlarda kuş gani,memeli 

sayısı sürekli artıyor. Çünkü ziraat o kadar yoğun yapılıyor 

ve ormanlar o kadar zengin ve sulak alanlar o 

kadar güzel korunuyor ki. Canlılar ne ister. Yemek ve 

korunmak. Bunlar yoğun olunca ve biraz da korursan, 

ne av hayvanı biter ve ne de av biter. Macerasını 

anlatacağım Güney Afrika’da bulunduğumuz bölge 

olan Bloemfontein bölgesinde yüzlerce kilometre 

ekili mısır ve yer fıstığı tarlaları arasında bulunan 

yollarda gidip geldik hergün. Yüzlerce kilometre ekili 

arazi diyorum. Metre demiyorum beyler.Kilometre 

diyorum. Dekar, dönüm de demiyorum. Hektar 

diyorum. Dev gibi traktörlerle ekiyorlar, biçiyorlar. 

Yani işkembeden sallamıyorum. 

Senin tarlaların ve meraların ise bomboş. Ekili 

olanlar da üç beş dönüm. Neden? Çünkü baba ölüyor 

ve zaten çoğu da çok çocuklu. Kalan miras en az 

beş on çocuğa bölünüyor. Birkaç dönüm arazi bir aileyi 

besler mi? Tabii ki hayır. Sonuç. Kente göç. Particinin 

aracılığı veya nepotizm ile ilk iş belediyeye 

girmek ve tabii ki ATM’ci olma. Yani hiç çalışmadan 

beleş para. Yani haramın da haramı helal olmayan 

para. Bu kadar hainlik hiçbir ülkede yaşanmadı. 

Devlet babanın şu veya bu nedenle verdiği ve benim 

cebimden alarak ulufe dağıttığı halk rüşvete 

ve tembelliğe o kadar alıştırıldı ki. Yani herşey A’dan 

Z’ye baştan aşağı bozuk. Sonra da kapya biber 25 

lira, meyva 15 liradan aşağı değil. Enflasyon olmuş 

%25’in üstünde. Pazarda çok daha yüksek. Herkes 

ağlanıyor sonra nedir bu aşırı pahalılık diye. Nedeni 

o kadar belli ki. Yurtdışında hektar konuşuluyor Türkiye’de 

ise dönüm. Fark bu kadar basit. Tanrı sonumuzu 

hayretsin. Bu konudaki miras kanunu acilen 

değiştirilmeli. Güya değiştirilecekti. Mera kanunları 

değiştirilmeli. Yoksa bu halk et yiyemeyecek. Zaten 

yiyemiyor. Su, tarım, ormanlar en önemli konularımızdan 

ama öncelikle herşeyin temeli eğitim ve 

adalet ve hukuk maalesef. Kimsenin de ciddiye aldığı 

yok. Hep lafta. 

Neyse fazla traş cildi bozar. Şimdi asıl konumuza 

gelelim. Bu av maceramızı basit ve mümkün olabildiğince 

kısaca anlatabilmek için her yazımda yaptığım 

gibi 5N+1K metodunu kullanarak yazıma başlayacağım. 

Yani Ne; Neden; Nerede; Nasıl; Ne Zaman 

Kim ile. Bilginiz için bu kısaltmaları da yazıyorum. 

Faydası olabilir bir konuyu net açıklayabilmek için. 

Kısaca meramınızı ve derdinizi daha rahat anlatabilirsiniz. 

Hep tekrarlıyorum ki belki okuyuculara faydası 

olabilir ve meramınızı daha kolay ve net anlatabilirsiniz 

diye. 

NE; Konuyu verir 

NEDEN, NİÇİN; Amacı verir 

NASIL; Yöntemi belirler 

NEREDE; Mekan ve yer kavramları 

NE ZAMAN; Süre süreç kavramları 

KİM; İlgili ve sorumlu kişileri belirler 

NEREDE AVLANDIK? 

Güney Afrika haritası. 

Batısı Atlas Okyanusu ve Doğusu Hint Okyanusu 

92 avdoğa

Bu avı Afrika kıtasının en ucunda bulunan Güney 

Afrika’nın bir eyaleti olan Free State’ın başkenti Bloemfontein 

kentinin Hopstad kasabasına yakın bir 

avlakta yaptık. Yüzölçümü yaklaşık 1.200.000 km2 

ve nüfusu 55.000.000 milyon olan ve doğal kaynakları 

çok hatta müthiş olan (elmas, altın, uranyum, en 

kaliteli demir cevheri vs.) bence çok güzel bir ülke 

ama siyah/beyaz ayrımının şu anda pek konuşulmayan 

gerginliğini hep hissediyorsunuz. Hırsızlık, 

soygun ve cinayet çok yoğun. Gecekondu kentlerini 

bir görseniz. Çoğunluğu ondüleli saç ve tenekeden. 

Bir felaket. Doğurganlık ve salgın hastalıklar yoğun. 

AIDS ortalığı kırıp geçiriyor hala. En kötüsü işsizlik 

oranı çok yüksek. Bir çok beyaz, bilhassa genç nesil 

Amerika, Yeni Zelanda ve Avustralya’ya göç ediyor 

iş bulamadığından. İş bulmada öncelik siyahilerde 

imiş. Yılların acısını böyle çıkarıyorlar. Her yerde 

rüşvetin ve devleti soymanın ne kadar kötü olduğu 

afişlerle anlatılıyor. Kürtaj için her yere telefon numaraları 

asmışlar ve kanunen serbest. Bundan evvelki 

başkanları olan Jacob Zuma ve yönetimindeki 

yöneticiler soymuşlar ülkeyi ve tabii seçimi de kaybetmişler. 

Şu andaki Cyril Ramaphosa hükümetinin 

güya devletin soyulmasını önleyeceği umuluyor 

tabii onlar da çalmaz ise. Halkın %81’i siyahi, %9’u 

renkli (siyah-beyaz kırması diyelim), %8’i beyaz ve 

Fotoğraf 1. Afişin tercümesi: Yolsuzluk öldürücüdür. DURDURUN BUNU Her yerde asılı bunlar. 

Fotoğraf 2.Afişin tercümesi: Yolsuzluğa bir yumruk atın.Rüşvet almayın ve vermeyin. Yolsuzluğu ACC’ye bildirin. 


Fotoğraf 3: Ördek ve kaz avladığımız coğrafi bölgeyi gösteren fotoğraf 

%2 si Hintli ve Asyalı. Bu kadar zengin bir ülkenin bu 

hali bizi bile çok üzdü. Çünkü olanları o kadar iyi anlayabiliyoruz 

ki. 

NEDEN BU AVI YAPTIK? 

2018 yılının Mayıs ayında Arjantin’de çok yoğun 

ördek ve çeşitli başka avları avlarken, avcı arkadaşımız 

Hakkı Aksoy’un Güney Afrika’dan bize gönderdiği 

kaz avı fotoğrafları bizi hemen tahrik etti ve 

hayatında hiç kaz avlamamış olan arkadaşım Ahmet 

Baycin hemen plan yapmaya başladı ve üstüne üstlük 

beni de tahrik etti, daha evvel bu avları orada 

yaptığım halde. (Bakınız Av&Doğa mecmuası Eylül 

2010 sayısı). Araştırma yaparak ve referans alarak 

sonradan doğru bir seçim yaptığımı anladığım çok 

kaliteli bir donatan (outfitter) ile anlaşarak 12-19 

Mayıs 2019 tarihinde avlanabilmek için firma ile 5 

av günü için anlaştık. 

Yaptığımız anlaşmada yoğun olarak ördek ve kaz 

(günlük ve bagaj limitleri Arjantin gibi değil ama kaliteli 

ve normal limitlerde), Beç tavuğu ve çok fişek 

atmalı üveyik ve güvercin avı vardı. Bunlara ilaveten 

ben “trofe özelliği olmayan” sıçrayan antilop 

(springbok) ve Ahmet’de yumrulu (düğmeli) yabani 

domuz (warthog); beyaz kuyruklu antilop (black 

wildebeest veya diğer adıyla white-tailed gnu) avlamak 

istiyorduk. 

Kısaca her zaman yaptığım gibi çeşitli avları, 

farklı silahlar kullanarak avlamak istiyordum. 

NE ZAMAN BU AVI YAPTIK? 

Bu avı 12-19 Mayıs 2019 tarihleri arasında yaptık. 

Ama aşağıda anlatılan avları yapmanın en iyi ayları 

Haziran veya Temmuz ayı. Bu avları yapmak isteyenlere 

tavsiyemiz bu yönde. Tabii bu söylediğimiz 

ördek ve kaz için geçerli. Memeli avı sene boyunca 

yapılabiliyor. 

KİMİNLE AVLANDIM? 

Beni tanıyanlar kalabalık avları sevmediğimi bilirler. 

En fazla 3 veya hadi bilemedin 4 kişi. İdeali ise 

2 kişi. Ben de arkadaşım Ahmet Baycin ile avlandım. 

İyi bir ikili olduk. Bir çulluğun peşine 4-5 kişi elli köpekle 

takılıp avlanmıyor mu ifrit oluyorum. Böyle 

avcılık olur mu yahu. Avcılık mı bu be? En ideali iki 

kişi ve usta bir köpek ve yanında da o yılın yavrusu. 

Güzel gözlüme yazık değil mi onu kalleşçe avlamak 

bir orduyla. 

NE AVLADIK? 

Kurallara uyarak o kadar güzel bir mahmuz kanatlı 

ve Mısır kazı ve ördek avı yaptık ki bütün kaz, 

ördek ve Beç tavuğu avlarımızda her ikimiz de donatanın 

İtalya’da üretilmiş Beretta 686 Silver Pigeon 

12 numara ve 71cm (28inç) namlu uzunluğundaki 

süperpozelerini kullandık. Kaza da, ördeğe de, Beç 

tavuğuna da çoğunuz belki benimsemeyeceksiniz 

ama 32 gram 3 ve 4 numara saçma attık. Ördek gelirse 

kalkıp da içine 5 numara fişek koyma şansımız 

yoktu. Tüfekler bir kere bile teklemedi. Koskoca 

94 avdoğa


mahmuz kanatlı kaz bile 3 numara saçma ile indi. 

Mısır kazları 4 numara ile indirildi. Daha sonra anlatacağım 

güvercin ve üveyik avında o kadar çok fişek 

attık ki, ne bir tekleme, ne bir takılma. Bu avda da 

Beretta’nın Amerika’da üretilmiş Outlander 12 numara 

yarım otomatiklerini ve 7 ½ numara 28 gram 

saçma kullandık. Hava sıcaklığı sabahları bayağı soğuk 

ama saat 11.00 den sonra ise 20º-24º C civarında 

idi. Akşamları da kazak giydirecek kadar hava serin 

oluyordu. 

Avladığımız kaz ve ördekler ve diğer hayvanlar 

aşağıda gösterilmiş olup, adları altlarına yazılmıştır. 

Fotoğraf 4. Dünyanın en büyük kazı. (Spur-Winged Goose/ 

Plectropterus Gambensis).Benim avladığımı tarttırdım. Tam 7.5 

kg geldi. Bizi avlandıran zamanında 12.5 kg olanı avladığını söyledi. 

Kanada kazından da ağır bir kuş. 

Fotoğraf 5: Kanadın altından çıkan mahmuz kemiğini görüyorsunuzdur. 

Yaşlandıkça bu kemik daha da uzuyormuş. Erkek 

kazlar dövüşte bu mahmuzu kullanıyorlarmış. Bu kemikten dolayı 

buna “mahmuz” kanatlı kaz diyorlar. Daha önce de avlamıştım. 

Bu sefer de iki defa kısmet oldu. Ahmet de hayatında ilk defa 

bu kazdan avladı. 

96 avdoğa


Fotoğraf 7: Mahmuz kanatlı kazlar. Şanslıydık.Dört adet avlayabilidik. Genellikle tek uçuyorlar. 

Fotoğraf 8: Mahmuz kanatlı kaz ayakta dururken. 

Fotoğraf 10: Sarı gagalı ördek (Yellow-billed Duck/Anas Undulata) 

Fotoğraf 9: Mısır kazı (Egyptian Goose/Alopochen Aegyptica) Fotoğraf 11: Kırmızı gagalı ördek 

Bunlar da hep çift uçuyor. Fotoğraf 6: Mahmuz kanatlı kazın şu kanat açıklığına (Red-Billed bir bakın ki Duck/Anas kanatlarını Erythrorhyncha) 

çok germedik bile. 

98 avdoğa

fowl veya guttera pucherani) ve miğferli Beç tavuğu 

(helmeted guinea fowl veya numida meleagris). Bizim 

avlandığımız bölgelerde 10-15 kuşluk sürüleri 

kaldırdıktan sonra büyük bir zevkle avladık. Gövdesinden 

beklenmeyen bir hızla kalkıyor. Müthiş bir 

sahne. 3 ve 4 numara saçma ile vuruldular. Güney 

Afrika’da yapılan Beç tavuğu avı aslında çok daha 

farklı bir av şekli ama bu sütunlarda daha fazla yer 

kaplamamak için kısa kesiyorum. Bizim avladığımız 

miğferli Beç tavuğu idi. Ahmet bu avı ilk defa yaptığı 

için zevkten dörtköşe oldu. 

Fotoğraf 12: Kaşık gaga ördek (Cape Shoveler/Anas Smithii). 

Fotoğraf 14. Beç tavuğu(Guinea Fowl/ Numida Meleagris). 

Fotoğraf 13: Tarak gagalı ördek erkeği ve dişisi (Knob-Billed 

Duck/Sarkidiornis Melanotos) Bu çok ilginç bir ördek. Ahmet bir 

tane avladı. İlk defa görüyorum bu ördeği ben. 

Kaz ve ördek avından sonra Beç tavuğu (guinea 

fowl veya numida meleagris) avı yaptık. Osmanlılar 

döneminde Viyana ‘dan getirildiği için Viyana tavuğu 

anlamına Beç tavuğu denmiştir. Beç, Osmanlı 

Türkçe’sinde Viyana şehrinin adı olup Türkçe’ye 

Macar’ca Bécs adından geçmiştir. Son derece hızlı 

koşup anında ortadan yok olan ve hemen pusan 

bu kuşun eti tavuktan da lezzetlidir. Beç tavuğunun 

iki cinsi vardır. Hotozlu Beç tavuğu (crested guinea 

Fotoğraf 15: Ahmet Baycin Beç tavukları ile... 


Güvercin veya tahtalı ve üveyik ve üveyiğe benzer 

diğer kumrugillerin avları bence dünyanın en heyecanlı 

avlarından biridir. Ben,Ahmet ve başka bir 3 

kişilik grup yeni hasat edilmiş ama üstünde daha 

yerfıstığı kalmış çok büyük bir tarlanın karşısında 

bulunan ve artık siyahlaşmış ve hasada hazır bir 

ayçiçeği tarlasının karşısına dizildik. Kuş saatlerce 

yağdı üstümüze. Canlandırın artık kafanızda neler 

yaptığımızı. İnsan fişek atmaktan yorulur mu? O kadar 

yoruluyorsunuz ki. Bir deneyin de görün. Üstelik 

de 12 numara tüfeklerle. Arjantin’de bu iş 20 numara 

ile yapılıyor. Yıllardır ben de, Ahmet’de 20 numara 

tüfek ile avlanıyoruz. Yaban domuzunu bile 20 numara 

Sabot ile avlıyor arkadaşlarım. Ben 28 numara 

kullanıyorum bıldırcın avında ve bazı arkadaşlarım 

da .410 kalibre kullanıyorlar. O kadar zevkli ki. Kuş 

kaçarsa kaçsın. Ne var ki bunda. 

Güney Afrika’da avladığımız üveyik ve güvercin 

cinsleri, kaya güvercini; gülen üveyik, kırmızı gözlü 

üveyik, Kap üveyiği ve Namaqua üveyiğidi. Bu 

sonuncusu hep çift uçuyor. Bir tane vurduk. Şimdi 

hatırlayamıyorum. Ya Ahmet vurdu ya da ben. Doya 

doya eğlendik ve farklı bir güvercin cinsini ve çeşitli 

kumrugilleri çok fişek atarak çok sayıda avlamış 

olduk. 

Fotoğraf 18: Gülen üveyik (Laughing Dove/Streptopelia Senagalensis) 

Fotoğraf 19: Kırmızı Gözlü Güvercin(Speckled (Rock)Pigeon/ 

Columba Guinea) 

Fotoğraf 16: Siyah halkalı üveyik (Ring-Neck Dove /Streptopelia 

Capicola) 

Fotoğraf 20: Namaqua Üveyiği(Namaqua Dove/Oena Capensis) 

Fotoğraf 17: Kırmızı Gözlü Üveyik (Red -Eyed Dove/Streptopelia 

Semitorquata) 

Meraklısına ve öğrenmek 

isteyene!!!!!!! not: 

İngilizce’de tüm güvercin sülalesinden gelen 

kuşlara “pigeon” (bazen pidgeon diye de yazarlar 

ama yanlıştır) ve tüm kumrugillerden gelen kuşlara 

“dove” adı verilir. Farklılığı göstermek için başına bir 

kelime getirilir. Örneğin rock pigeon veya kaya güvercini 

ve turtle dove veya bizim üveyik gibi. 

Trap ve skeet atışlarına ise “clay pigeon” veya 

100 avdoğa


“target shooting” denir ki yukarıda anlattığımla hiçbir 

ilgisi yoktur. İlk trap plakaları kilden yapıldığı için 

kilden yapılmış güvercin anlamında kullanılır. Ama 

ilk trapçılıkta asilzadeler ve mavi kanlılar hakikaten 

kutudan çıkan canlı güvercinler kullanmışlardır. İngiltere’de 

1921 yılında yasaklanmıştır. 

Fotoğraf 21.Ben ve Ahmet sürülmüş yer fıstığı tarlasında dinlenirken 

NASIL AVLADIK? 

o kadar yüksek ki aşırı yağmurdan dolayı. Sürü bir 

Kaz ve ördek avını ortasından bir toprak araba kalkıyor ve o arada atabilirsen birkaç tane indiriyorsun.Ondan 

sonrası güzel. Yürüyerek pusan kuşların 

yolu geçen ve yolun her iki tarafında bulunan iki 

adet küçük göletin ortasına dizdiğimiz kaz mühreleri 

vasıtası ile yaptık. Bu av aslında ayçiçeği, soya velki avımda köpek kullanmıştım ve av kolaydı. Bu- 

içinden birkaç tane daha alabiliyorsun. Bundan ev- 

veya yerfıstığı tarlaları ortasına açılan avcı çukurlarının 

etrafına kaz mühreleri konarak yapılıyor. Ay- 

İçinde ada tavşanı bile kaçırdık. Yumrulu (düğmeli) 

rada köpek kullanılmıyor. Nefis ve heyecanlı bir av. 

nen zamanında Konya’nın Cihanbeyli ve Kulu kasabalarında 

yaptığımız kaz avları gibi. Bu sene Güney bombardımanı altında. 

domuz görmek bile bir olay o sıklığın ve sivrisinek 

Afrika’da Eastern Cape ve Kwala Zulu eyaletlerinde Ördekler ve kazlar için mühre kullandık. Mühreler 

ördek için çok iyi çalıştı, ama kazları pek etkile- 

22 Nisan da başlayan ve 60 kişinin ölümüne neden 

olan sellerin yaptığı tahribat çok büyük. Biz de bunun 

sıkıntısını çektik. Kaz avını sulak bir yerde hem avlansaydık kazlar mührelerin içine inerlerdi. Üvemedi. 

Tarlalarda avcı çukuru veya bir güme içinde 

ördek ve hem de kaz avlayarak yapmak zorunda yik ve güvercin avını Arjantin avları gibi yaptık. Çok 

kaldık. En büyük olumsuz fark sulak yerde kazın çok ama çok zevkli idi. En zevk aldığım avlardan biri. 

yüksek uçması idi. Karada kafana konuyor kazlar dizili 

mührelere doğru gelirken. 

metodu ile yaptık. Ahmet, avları büyük olduğu için 

Memeli avlarını yürü ve takip et (walk and stalk) 

Beç tavuğu avının tadını ben sivrisinek yüzünden 

istediğim gibi yapamadım, ama Ahmet herşeye cu takılmış bir kanallı (fluted) paslanmaz namlulu 

.30-06 kalibre, ucuna Hausken Lyd Demper susturu- 

rağmen yapabildi. Tabii bizden daha genç o. Otlar REMINGTON 700 yivli ile Barnes X çekirdekli 180 gra- 

102 avdoğa

in reload (dolma) fişek kullandı.Üstünde Fine Duplex 

artıkıllı Leupold 3-12x50 vardı. Ben ise springbok 

gibi küçük bir av için üstünde Fine Duplex artıkıllı 

3-12x50 Leupold dürbün ve Hausken Lyd Demper 

susturucu takılı bir RUGER .223 Rem kullandım. Fişeğim 

ise kalitesini çok sevdiğim Güney Afrika Denel 

fabrika imalatı(factory load) PPM 55 grain çekirdekli 

fişekti. 

Fotoğraf 22: Ahmet’in avladığı Yumrulu (Düğmeli) Yaban Domuzu (Warthog/Phacochoerus Africanus). 

Yanında da son derece işe yarayan Jack Russel köpek. Yaralı hayvan buluyor ve öyle saldırıyor ki ve tabii çok sevecen nefis bir köpek. 

Fotoğraf 23.Ahmet ’in avladığı oriks(Gemsbok/Oryx Gazella) 


Fotoğraf 24.Ahmet ’in avladığı beyaz kuyruklu gnu(White-tailed gnu/Connochaetes Gnou) 

Fotoğraf 25: Benim avladığım Sıçrayan Antilop (Springbok/Antidorcas Marsupialis). Hava kararırken avladım. 

Pestilimi çıkardı. Yürümekten canım çıktı. 

104 avdoğa

Fotoğraf 26: Son derece zararlı kabul edilen ve sayıları anormal çoğalmış Mavi Vervet Maymunlarını (Blue Vervet Monkey) donatanın 

şiddetle istemesi üzerine avladık ve çok ama çok eğlendik. Sakın bize kızmayın. Bu tip maymunlar, çakal, başka bazı hayvanlar 

da var bilmediğimiz. Bunları anında öldürüyorlar. 

Fotoğraf 27: Mavi Vervet Maymunu (Blue Vervet Monkey/Chlorocebus 

Pygerythrus) Mavi kelimesi, taşaklarının mavi renkte olmasından 

dolayı. 

Biraz da işin maliyetinden bahsedeyim. 

Bu maliyet yanlız kuş avı içindir. Yani avlanmış 

memeliler bu fiata dahil değildir. Listeye göre veya 

özel pazarlığa tabiidir. 

USD 450,-/günx6 gün=USD 2 700,- 

Bahşişler: USD 300,- 

Fişek parası: USD 380,- 

Silah kirası(yivli+yivsiz): USD 180,- 

Toplam: USD 3.560,- 

Buna uçak bedeli ilave edilecektir. 

SONSÖZ 

Çağdaş ülke avcılarının ava ve avlanmaya karşı 

bakış açısını ve Güney Afrika gibi bir ülkenin avcılıktan 

kazandığı parayı ve bu işle ilgili beslediği insan 

sayısını ve dolaylı olarak desteklediği yan endüstriyi 

düşününce içinizden ağlamak geliyor. Neden yeşili 

ve hayvanları sevmiyoruz ve korumuyoruz acaba. 

Tanrı da bize çok güzel bir ülke vermiş. Neden tarih 


Fotoğraf 27: Avcılığımın yanında avlandığım her ülkenin ziraat ve hayvancılığı ile çok ilgilenirim. Bir kg. dana veya kuzu etine 

verdiğim aşağılık ve fahiş bedelin nedenine kafa yorabilmek ve Tanrı’nın verdiği aklı kullanamayan toplumların birçok sorunu neden 

halledemediğinin ardındaki bütün pislikleri bilerek ve çok üzülerekten. 

Yukarıda görülen sığırın cinsi Bonsmara. Tüm Güney Afrika’da bu etlik sığır yetiştiriliyor. Güney Afrika’lı profesör Jan Bonsma tarafından 

Mara denen bölgede yetiştirildiği için bu adı vermişler. Sıcağa çok dayanıklı ve Hereford ve Shorthorn cinslerinin çapraz döllenmesi 

ile yaratılmış bir hayvan. Bazılarının sonradan düşen aşağı doğru sarkık boynuzları var. Canlı kilosu ortalama 1.5 Amerikan 

Doları.Cumhuriyet’in 100 yılını kutlayacağız. Ne bir dosdoğru sığır ve koyun cinsimiz var ve ne de dosdoğru bir buğday cinsimiz. Birileri 

çıkacak var diyecek. Nerede? Normal markette dana eti 45-60, kuzu eti 80-100 TL. Bırakın bana palavra atmayı. Kasap dükkanını 

unutun bile. 

boyunca gittiğimiz her yeri kuruttuk. İç ve Güneydoğu 

Anadolu sapsarı bozkır. Neden? Genlerimizde 

bir bozukluk mu var acaba? Tanrının verdiği en 

güzel yerlerde bir derenin kenarına her an yıkılabilecek 

altı katlı apartıman yapan insanın ve buna 

rüşvetle izin veren belediyecinin bu kadar ahlaksız 

ve namussuz olmasının nedenleri ne acaba? Ayder 

yaylasının halini ve Uzungöl’ü katledenler hiç mi yaşadıkları 

yeri sevmiyorlar? Kapadokya’da da aynısı 

yapılmak isteniyor. Bunun gibi binlerce örnek verilebilir 

bu ülkede. Yoksa toplumca intihar mı ediyoruz 

acaba? Yoksa cinnet mi geçiriyoruz? 

İşte bütün bu olumsuzluklardan kaçıp gidip gavur 

ellerinde avlanmaktan zevk alıyoruz pahalı da 

olsa. Bir hafta herşeyi unutuyoruz. İnsan olduğumuz 

aklımıza geliyor. Her yerde ölçülü ve biribirine 

saygılı yaşam. Çalılıktan (bush) gelen zenciler bile 

80-100 yıl içinde evrilmiş ve adam edilmiş. O kadar 

saygılı ve medeniler ki. Avcılıkları da böyle dışımızdaki 

dünyanın bir çok ülkesinde. 2019-2020 av sezonunda 

ahlaklı ve saygılı avlar yapmanız ve birbirinizi 

sevmeniz dileği ile . 

nejatuner@hotmail.com 

SÖZLÜK 

Dekar veya dönüm: Her ikisi de aynı alan ölçüsü 

olup 1000 m2’ye eşittir. 

Hektar: 10 000 m2’ye eşittir 

Nepotizm: Akraba ve yakın arkadaşları kayırma 

AIDS: Türkçesi edinsel bağışıklık yetmezliği 

sendromu olan AIDS, HIV adındaki mikrobun neden 

olduğu, kan yoluyla ve cinsel ilişki sırasında bulaşan 

bir hastalıktır. Bu virüs, vücuda girdiğinde hastalığa 

karşı direnç göstermemizi sağlayan bağışıklık sistemimizi 

yok eder. 

Mavi kanlı (Blue Blood): Ortaçağ Avrupa’sında 

asillerin kanlarının mavi olduğu gibi bir saçmalığa 

inanılması veya zenginlikleri asırlara dayanan ailelerin 

bireyleri için bugün bile kullanılan bir tabir. 

106 avdoğa

Deutsch Drahthaar Derneği’nin 

2019 yılı VJP Etkinliği 

Ankara Çubuk Değirmen 

Avlağı’nda yapıldı 

Aziz OMUR 

Deutsch Drahthaar Derneğinin 2019 yılı VJP etkinliği 

19-20 Nisan 2019 tarihlerinde Ankara Çubuk 

Değirmen Avlağı’nda yapıldı. Sınavların yapıldığı 

onuncu yılda otuz (30) köpek ile en yüksek sayıya 

erişildi. Hakem olarak Almanya’dan, Deutsch Drahthaar 

Dünya Birliği Müdürü ve Türkiye Sorumlusu 

Ulrich Augstein ile beraber Andreas Paul Aszyk ve 

Torsten Laue görev aldılar. Derneğimiz asistan hakemlerinden, 

Can Kaya Fesçi, Ayhan Kesim, Tolga 

Şahin, Şevket Çolak, Savaş Kaygısız, Nurettin Emre 

Şimşek, Sude Camuzcu Alman hakemlerle beraber 

çalıştılar. Günde üç hakem grubunun onbeş (15) köpekle 

çalıştığı sınav sonunda tüm köpekler VJP de 

başarılı oldular. Aramıza yeni katılan arkadaşların 

ilk sınav heyecanı ile istedikleri performansı sergileyemediklerini 

gözlemledik. Aslında bu konu iki canlının 

birlikte çalışmalarının zorluğundan kaynaklanan 

bir olaydır ve handlerin heyecanı, tecrübesizliği 


108 avdoğa

ve bilgi eksikliği kesinlikle köpek tarafından hissedilir 

ve sonuçta başarısız olan köpek olur. Dolayısı ile 

köpeklerinizi nasıl çalıştırmanız gerektiğini iyi araştırmanız 

gerekir. 

Bu sınavın devamı olan HZP ve ondan sonraki en 

üst seviye olan VGP sınavları 1-6 Kasım 2019 tarihleri 

arasında Düzce’de gerçekleştirilecek. Derneğimizin 

sınavlarından önce, 23-26 Ekim 2019 tarihleri 

arasında Sırbistan’da DDWV (Deutsch Drahthaar 

Dünya Birliği) tarafından ilk olarak uluslararası bir 

HZP düzenlenecektir. Derneğimiz de bu sınava belli 

sayıda köpekle katılacaktır. Bu sınavın Sırbistan da 

yapılma sebebi ise meralarında doğal olarak bulunan 

av hayvanı sayısı ve çeşitliliğidir. Ülkemizde 

maalesef hiç gelemeyeceğimiz bu durum karşında 

yapabileceklerimiz de çok sınırlıdır, zira her konuda 

olduğu gibi avcılık konusunda da yok etmeye ve/ 

veya üretmek ve korumaktan ziyade tüketmeye alışmış 

bir toplumun doğayı da yok etmeye doğru hızla 

gidişine şahit olmak istemiyoruz. Unutulmamalıdır 


ki avcılık bir centilmen 

uğraşıdır ve insanların 

birbirlerine 

olduğu kadar doğaya 

da saygısı olmalıdır. 

Avcılığın en önemli 

parçası olan av köpeği 

üretmek, yetiştirmek 

ve kullanmak 

da bu saygının, centilmenliğin 

en göze 

batan bölümüdür. 

Önce International 

HZP sonra da ülkemizdeki 

sınavlarda 

görüşmek üzere hepinize 

iyi şanslar ve 

rastgele... 

110 avdoğa


Geleneksel 

Tavşan Pilavı 


Çanakkale’ deki tüm avcı kulüplerinin Ocak ayı 

içinde, geleneksel hale gelmiş TAVŞAN PİLAVI ZİYA- 

FETİ, ikramı vardır. Her avcı kulübünde avcılar domuz-tavşan-kuş 

avlarına (bıldırcın, üveyik, keklik, 

çulluk, ördek, kaz) göre gruplaşarak ava giderler. Lokal 

sohbetlerinde, masalardaki avcılara bakarak av 

konusunun ne olduğunu 

tahmin etmek kolaydır. 

Her gurup o haftaki 

yapılan avın sohbetini, 

demli çaylar eşliğinde, 

yaşanan avın detaylarını, 

tatlı esprilerle süsleyerek 

yaparlar. Avcı fıkraları 

ve palavraları işte 

bu sohbetlerden doğar. 

Özellikle çok çabuk 

biten tavşan sezonu 

sonrası biriktirilen tavşanlardan, 

kulüp yönetimi, 

tüm üyelere ve davet 

edilen misafirlerle, 

kardeş kulüplere tavşan 

pilavı ziyafeti çeker. Bu 

ziyafet bir manada av 

sezonunun kapandığını 

da ilan eder. 

Cevatpaşa kulübü 

üyesi olup, kopay cinsi 

köpekleriyle tavşan 

avına giden avcılardan 

başkan İsmail EROL, 

Vahi BODUR, Cevdet 

TURAN, Akçalılı İSMAİL, 

Enver ve Recep KARA- 

DUMAN, Rahim GÖK- 

ÇE, Karayolcu Mustafa, 

Nihat ve Engin şahin, 

Mehmet ve Nihat BALA- 

DUR, Gündoğan ve usta 

avcıların biriktirdiği 23 

tavşan ile hazırlanan 

pilav, yoğurt, tulumba 

tatlısı ikramı çok güzel 

oldu. 

Her ne “Bu etler tavşan 

etine benzemiyor?” takılmaları olduysa da; sizin 

“bıldırcın pilavınız”da tavuk etine benziyordu cevap 

ve şakaları ile doyasıya yenildi. 

Seneye sağlık ve sıhhatle, kazasız, belasız tekrarının 

bol bol nasip olması, vefat eden avcılarında 

ruhlarının şad olması için Allah’a dualar edildi. 

112 avdoğa


114 avdoğa


İzmir’in Gölcük doğusundaki karaçam ormanı 

içindeyim. Havlamalarına yaklaştığım Boncuk beni 

görünce hareketleri hırçınlaştı, havlamaları çatkınlaştı. 

Pürdikkatim. Burada ama nerede? Sarmaşıklı 

sık karaçalılığı arıyor bakışım. 

Aha! Ağzımın önündeymiş. Kalın gövdeli kara- 

116 avdoğa


çam dibindeki apaçık çukur içinden koskocaman 

yabandomuzu belirdi ve uyku sersemliğinden mi, 

gaflette yakalanmanın şokundan mı bilmem, kıçını 

yerden kaldırmadan ön ayakları üzerinde dikildi, kulaklarını 

dikleştirdi, bana bakıyor. Şaşalamam geçer 

geçmez tüfeğe davranınca, oluversin on adım ötemde, 

zembereğinden fırlamış yay gibi hızlı, uzun sıçrayıştaki 

hınzıra nişan alamadan tüfeği savurtarak 

bir el ateş ettim. Çalılıkta hayhuy, sıkışınca kanatsız 

uçabilen hınzıra başka atış yapamadım. Vay be! Bu 

durumda roket gibi kalkan kekliğe aman tanımam; 

önümden havalanan koskoca hınzırı vuramadım! O 

ne, kan var yerde. Motoruna denk getirememişim. 

Patlak lâstikli araçla nereye dek gidilebilir? 

Baskın-çevirme yabandomuzu avcılığında, yabandomuzunu 

bulmak, kaldırmak, kovalamak, 

avlamak kadar önemlidir; bu olgu bu avcılık yönteminin 

saygınlık bileşenlerindendir. Dağdan dağa, 

ormandan ormana yabandomuzu kovalayan zağar 

ardından dur durak demeden yürüyen avcı apayrı 

keyiflenir; bence! 

Avcı yaraladığı yabandomuzunu arar bulur ve 

acısına son verir; bu tutum tüm av hayvanlarını kapsar. 

Ateş edip yaraladığı av hayvanını aramamak, yaralı 

hayvanı acısıyla bırakmak bana uymaz. Duruma 

göre zağarlar, sağlam yabandomuzu kovalasalar da 

öncelik hep yaralı hayvanındır. Yaralı av hayvanını 

izlemek, güçlüklere direnci, tehlikeyle karşılaşmayı, 

aşırı yorulmayı beraberinde getirir. Tuttuğu işi 

yarım yamalak bırakmayan, hem kendine hem av 

hayvanına karşı sorumluluğunu önemseyen sargın 

ve saygın ve özsaygılı avcıların, av günü bitimi avsal 

huzuru ve sevinci, çektikleri zorlukları, eziyetleri siler 

süpürür; bence! 

Nazlıca pırıldamaya başlayan Güneş bir adam 

veya bir kadın boyu yükseldi! İkisi aynı değil ki! 

Erillerin ortalama boyu 1.72 cm, dişillerin ortalama 

boyu 1.63 cm! İnatçılığım maymun iştahlılığa meydan 

okumakta, av hırsım yalımlar saçmakta. Besbelli 

karnından yaralı hınzır, ardında zağar gidiyor; 

peşlerine takıldım. Kaçıştaki hınzır ne duracak ne 

yıkılacak gibi değilse de tek kurşunla postu deldirdi, 

nasılsa bir yerde metazori kalakalacak. Yaralı yabandomuzu 

yönünü doğrulttu kuzeye; çavlanlı Kabız 

Deresi’ne; kenetlenmiş makilikli doğası yabandomuzu 

üretir, yetiştirir. Epeydir kâh koşuyorum kâh 

yürüyorum. Yamacında bulunduğum derenin çağıltısı 

ortama egemen, kılavuzum Boncuk’un sesini işitemiyorum. 

Kararsızım! Bilindiği üzere her yerde yol 

yok, yolsuz yerler çok, aha işte yolsuz yerde yolsuz 

kaldım; ilginç! Soluklanmak için çalı üzerine oturdum. 

Derenin kazan yapmış yerinde fırfır dönüyor 

pak suları, menevişli ışıltılar dağıtıyor hızlı inişteki 

şırıltı dalgaları. 

Uzun yamaç dibinden yükseldim. Yaralı yabandomuzu 

durup yatar ise zağarım için olası değil ya 

belki havlamadan orada bekler, düşüncesiyle Boncuk’u 

bağırtıyla ünledim; yanıt yok. Geriden ve dağın 

üst yamacından avdaşlar seslendiler. Gideceğim 

yön kararsızlığımdan dolayı dağa tırmanıp yanlarına 

vardığım keçiyolunda bekleşen avdaşlar, ben 

fişek attıktan sonra çıplak yamaçta zağarın havlamalarını 

işitince, beni koşardım görünce, dağın tepesinde 

bitkiler için açılmış yangın tıraşlamasından 

sonra yamaçtaki keçiyolundan ardımızı izlemişler. 

Burada saplanıp kalınca bana yetişmişler. Dere gürültüsünden 

işitemediğimi onlar tepeden işitmişler. 

Boncuk’un havlamaları dereyi geçip Yeniköy’e doğru 

makilikten gitmiş. Tüh be, hınzırın gittiği yer anasının 

inadında! Güneş yatmakta, dağlar karanlıktan 

yorganı örtünmek hazırlığında. 

4.000 kadarı özgün (endemik), 12.000 kadar tür 

içeren bitki örtülü (flora) Türkiye’nin üçte birini kaplayan 

ormanların % 70’e yakını doğal iken Avrupa kıtasındaki 

özgün bitkiler 2.500 kadardır ki, ormanları 

doğallığı % 2’dir, ama yaygındır. Şu an uygar uluslar 

sıralamasında üstte olan, tek endemik bitkili İsviçre 

1971 yılında kadınlara seçme hakkı ve seçilme hakkı 

tanımıştır; Türkiye’nin evrensel değerler, insan hakları 

kazanımlarından sadece biri bu hak, saygıdeğer, 

olağanüstü önder Atatürk Cumhurbaşkanı iken 

1934 yılında kazanıldı. Kanayan yaraya tuz basmak! 

Uluslararası Doğa Koruma Örgütü’nün Dünya’daki 

“Biyolojik Çeşitlilik Sıcak Nokta” listesindeki 34 

noktadan 3’ü ne yazık ki Türkiye’de. Bir yerin sıcak 

nokta bildirimi için en az 1.500 endemik bitki türü 

olması, doğal yaşam alanının dörtte üçünü yitirmesi 

gerekir. 

Türkiye’de ormanlar “Koru” ve “Baltalık” işletilmektedir; 

bu ikilinin ikisi de “Verimli” ve “Verimsiz” 

sahalara ayrılır. Toprak yüzeyinde geçit vermez yoğun, 

sıkı maki bitki örtüsü resmiyette “Bozuk baltalık” 

nitelenir ve makilikler sökülerek kızılçam dikilir, 

doğanın doğal parçaları niteliği değiştirilir. Resmî 

adıyla rehabilitasyon (iyileştirme) plânıyla makilikler 

yok edilmemelidir, atasözündeki “Devletli gözü 

perdeli” olunmamalıdır! Ağaçsız, erozyon etkisindeki 

yerler ağaçlandırılmalıdır. Sonuç olarak, ormanları 

ürün elde edilen ekonomik alanlar anlayışının 

yanı sıra makilik, frigona, fundalık gibi doğal bitki 

örtüleri biyolojik çeşitliliği barındıran doğal kaynaklar 

olarak değerlendirmek ve korumak gereklidir. 

Üzerinde bulunduğum, bazı yerleri seyrek sepildik 

bitkili Bozdağ yöresindeki derin yarıklı vadilerin 

yamaçlarında Akdeniz geleneksel bitki örtüsü makilik 

yanı sıra Alp Sıradağı bitki basamakları türleri var. 

Fransızca “kısa” anlamlı “maki” yaprak dökmeyen, 

kuraklığa dirençli bodur ağaçlarla, dikenli çalılıklar- 

118 avdoğa


la kaplı bölgedir. Keçiöldüren, böğürtlen, kocayemiş, 

süpürgeçalısı, mersin, katırtırnağı, akçaçekme, 

ardıç, çitlembik, çitlembik, sakız ağaççığı, delice 

zeytin, delice badem, ahlât, sandal, mazı, püsküllü 

meşe, saçlı meşe, pırnal meşe birbirlerine karışmış. 

Dereler yanlarında; defne, hayıt, zakkum, karaağaç, 

dişbudak, yabanî dut, söğüt, kavak, çınar ağaçları 

öbekler oluşturmuş. Bu ağaçlara, ağaççıklara; hanımeli, 

saparna, sarmaşık, kuşkonmaz, yabanî asma, 

itüzümü gibi sarılıcı, tırmanıcı bitkiler tutunmuşlar. 

Adlarını bilmediğim bitkiler çoğunlukta. 

Epey ilerledik! Enine boyuna onlarca kilometrekarelik 

bölgedeyiz, yol, köy hak getire. Kabız Vadisi 

arapsaçı makiliğine göz karartıp girilse çangalla cebelleşirken 

dönüş geceye kalacak, perişan olunacak. 

Geldiğimiz yere kestirmeden gidilse, kestirme 

kolay anlamına gelmez, hep yamaç yukarı ilerlemek 

zaman alacak, karanlığa kalınacak. Yamaç aşağı 

gidilirse Kurşunlu Kaplıcaları’na varmak için kısıtlı 

zaman yeterli. Tasarı uyarınca yürüyoruz. Paşa döküntüsü 

gibi geriden geliyorum. Boncuk’uma kaygılanıyorum, 

gerçi didiştiği karnından yaralı tekçe 

hınzır en geç gün yıldızlanınca yaldızlı ölümü görür. 

İnsanların, yakınlarımızın, binbir tür canlıların 

ölümlerini ister istemez görerek yaşıyoruz. Ölümü 

gören yaşamı asla göremez! 

Vardığımızda Kurşunlu Kaplıcası’na, avdaşların 

bedenleri çayhane sandalyelerine yığıldılar, höpürdeterek 

çay içiyorlar. Yeri, zamanı gelir kişi haz 

etmediği kişiyle biraraya gelmek zorunda kalır. İlk 

gideceği yabandomuzu avı öncesi en iyi domuz avcısı 

olacağını zırvalayan, avcılar derneğinden, samimiyetimin 

olmadığı, bıldırcın kadar keklik palazı 

ve far ışığıyla tavşan öldüren hâli vakti hayli yerinde 

biri de ava gelmişti. İşte kendini bitirim avcı sanan 

kişi, “Anam avratım olsun, bir daha domuz avına gelirsem!” 

gibisinden yeminler ediyor! 

İki su bardağında bol şekerli çay içtim. Ava başlarken 

aracımı bıraktığım yere gitmek için Ödemiş 

asfaltına çıktım. Birkaç taksiye otostop işareti ettim, 

hızlandılar. Eski devir iyiye mi kötüye mi değişti? İşaretime 

duran saman kamyonuna bindim. Yol boyu 

şoför ile biraz av yârenliği yaptım. Yöreyi biliyor, birkaç 

kez, “Gölcük’ten Kurşunlu Kaplıcası’na indiniz 

ha!” dedi. Canım sıkkın ki, konuşkan sayılmam; durumu 

geçiştiriyorum. Dağa yukarı sürekli yokuş yol, 

kasası aşırı yüklü eski kamyon, kağnı gibi gidiyoruz. 

“Bitse artık şu yolculuk!” Elmabağ Köyü yakınına 

varınca kamyondan indim, borcumu sordum. Şoför; 

“Git işine arkadaş, borcun yok.” dedi. Teşekkür ettim, 

iyi yolculuklar diledim. 

Tüfeği sırtıma çapraz astım, sabahın alacalılığında 

arabayı bıraktığım dağın sergenine çıktığımda 

günbatımıydı, kuşlar sustular, orman sessizleşti. 

Doğanın enfes parçaları ormanlı dağlarda gündüzcü 

canlılar yatarlarken, gececi canlılar kalkarlar; nöbet 

değişimi! İşte! Orman içindeki bir tilki acı havladı; 

belki tatlı havladı, anlamam ki dilinden! 

Zağar kısmı kendi izini izleyerek araçtan indirildiği 

yere er geç geri gelir, bekleyen yoksa aç ve yorgun 

durumda arayışa girer, sonra av köpeği yitirmek, 

av köpeği öldürmek, avcı kılıklı köpek hırsızları… 

Gecedeki yıldızlardan ışık kırparak ilerleyen zaman 

neşeli gibi! Açım, yorgunum, karamsarım; sezginliğimden 

pekin olmasam evime döneceğim. 

Boncuk yerimi belirlemesi için ara sıra eloğlu 

icadı delikli demiri ateşledim; namlu ucundan 

uzayarak çıkıp karanlıkta yiten alev ardından fişek 

gümbürtüsü gece sessizliğine karıştıkça üstümdeki 

ağır hava mıydı ve hafifliyor muydu, üstümdeki 

hafif hava mıydı ve ağırlaşıyor muydu, üstümdeki 

hava değişmiyor muydu? Fizikçi, fişek patlamasının 

havada minimal barometre basıncını değiştirdiğini 

söyler. Ayrıca “üstümdeki hava” doğru tanım, yeryüzünde 

her yerde hava içinde olduğumuzdan hava 

bedenimizdeki her yerin üstündedir, bu olguya göre 

her insan havalıdır! Gerçi havayı da havanın içindekileri 

de yerçekimi tutuyor ya. Neyse! 

Eğitilmişliğin, toplumsal uyuşmanın, geleneklerin, 

davranış kurallarının tekdüzeliğinin bastırılmışlığına 

karşı günümüz avcısı ruhu çatışır mı? Yaşantılar 

içerisinde toplumsallığın yön değiştiriciliğinin 

etkisiyle doğuştan gelmişler tutumlara dönüşerek, 

eften püften bahanelerle avcılar suçlanarak bir olgunun 

zorla altüst edilmek uğraşı toplumda kimi- 

120 avdoğa

lerince sergilenir. Sergiciler kim ola, avcılığın tartışılmaz 

varlıksal kanıtları silinemez ki! Apaçık olgu: 

insanlar, ya uçan, yüzen, sürünen, yürüyen canlı varlıkların 

öldürülmüşlerini ya da patates, soğan gibi 

canlı varlıkları yemişler, yiyorlar, yiyecekler. 

Saatlerdir bekledim; dağ yeli, hoş serinlik, okşayıcı 

sessizlik, müjdeli yalnızlık, saatlerce bekleyeceğim. 

Ortaçağda insanların insanlarca alındığı satıldığı 

“kölecilik” egemendi; öncesinde de sonrasında 

da! Hayrola, ne alâka? Dünya’da 1926 yılında kaldırılan 

köleliğin biçimleri değişti, anlamı değil! Yani? 

Özgürüm, sabahı ettim, oysa avcılık-avcı ilintisi de 

köleliğin bir biçimidir! 

17. yüzyılda Osmanlı “Lâle Devri” zevk sefa sahnelerini 

eserlerine işlemiş minyatür sanatçısı, sade 

Türkçeyle yazmış şair Türk Levni’nin (Abdülcelil Çelebi), 

“Atalar Sözü Destanı” şiirinin “Gün doğmadan 

neler doğar demişler” dizesi aklıma gelmişti. 

Tut atalar sözünü kalbi selim ol 

Gönülden gönle yol var demişler 

Gider yavuzluğun tâb’ı halim ol (yumuşak huylu) 

Sert sirke küpüne zarar demişler 

Her kâra uzatma elin eteğin 

Yelkovana döner ahır emeğin 

Nitekim göllerde şaşkın ördeğin 

Başın kor kıçından dalar demişler 

Aldanma cihanın sakın varına 

Düşmeye gör onun ahû zârına (inlemek) 

Bugünkü işini koyma yarına 

Yar yıkıldığı gün tozar demişler 

Çoktur bu âlemde boşa yelenler 

Kande (şeker) bilenler ile bilmeyenler 

Eskiden adettir dağdan gelenler 

Bağda olanları kovar demişler 

Dediler bu pendi (öğüt) sordumsa kime 

Tuz ekmek bilmeze müşkilin (zor) deme 

Kül kömür ye namert lokmasın yeme 

Gün olur başına kakar demişler 

Arz eyle bu pendi kendi özüne 

Dost addetme her güleni yüzüne 

İncinme dostunun doğru sözüne 

Doğru söz insana batar demişler 

Bir mürşid-i kâmil (olgun kılavuz) bulmayanlara 

Pirler nasihatın almayanlara 

Sözünün ispatı olmayanlara 

Bir dipsiz kile boş ambar demişler 

Yar ile ettiğin kavle ver karar 

Kâr etmezsen bari eyleme zarar 

Aza kanaat et olma tamahkâr 

Ucuz satan tezcek satar demişler 

Kanaat halkasın bırakma elden 

Elinden çıkmasın der isen dümen 

Deve ahu gibi boynuz isterken 

İki kulaktan da çıkar demişler 

Güneş balçık ilen sıvanmaz ey dil 

Bizeban da (dilsiz) olsa bellidir kâmil 

Kendüden gayruyu (kendinden başkalarını) beğenmez 

cahil 

Kendi çalar kendi oynar demişler 

Hileyi irtikâp etme kıl hazer (hileye bağlanma sakın) 

Desinler sana bir er oğlu er 

Sen elin kapısın çalarsan eğer 

El de senin kapın çalar demişler 

Gerek şaki olsun gerekse said (yüksekteki) 

Kerim kereminden eylemez teb’id (erdemli değişmez) 

Böyledir Mevlâ’dan sen kesme ümit 

Gün doğmadan neler doğar demişler 

Levni nasihatı pirlerin böyle 

Durub-ı emsalden hazm ile söyle (atasözlerini 

özümsemek) 

Meydan-ı hünerde ağırlık eyle 

Ağır bassa beğni ağar demişler 

Gün doğum sancıları çekiyor, yaktığım ateşin 

başında uykum geliyor, gezinerek ayıyorum, ateşle 

oyalanıyorum, bir yarım saat daha bekleyeyim kararımı 

sürekli yeniledim, artık gideceğim. İrkildim! 

Özlemle beklediğim konuğum yanı başımda beliriverdi. 

Hemen arabanın ön farlarını yakıp, zağarımı 

ışığı çektim, her yerine iyice baktım. Oh be! Yarası 

beresi yok, sapasağlam. Ağzının incecik dudakları 

yanındaki uzun, sert kılları kanlı, içimin sevinci dışıma 

taştı; zıplıyorum, haydama naraları atıyorum. 

Kılavuzum Boncuk izlediği yaralı yabandomuzu 

nerede durduysa orada beklemiş, “Elden gelen 

öğün olmaz, zaten o da zamanında gelmez.” deyişine 

uymaz; yabandomuzuyla kendini ödüllendirmiş. 

“Afiyet olsun, yarasın kostağıma.” demiştim! 

“A cane non magno saepe tenetur aper.” Bu 

Lâtince atasözü şu anlama gelir; “Yabandomuzu 

hep kendinden küçük köpeklere yem olur.” 


122 avdoğa


124 avdoğa


Dünyaya gelirken avcılığın virüsünü taşıdığımızı, 

avcı olarak dünyaya geldiğimizi gözlerimizi dünyaya 

açtığımızda ilgimizi çeken tek şeyin avcılığın olduğunu, 

her zaman, her fırsatta iftiharla söylemekteyiz. 

Peki ya ailemizin, çevremizin katkısı? Diyeceksiniz 

avcılıkla yakından uzaktan alakası olmayan 

birçok ailenin çocukları bugün avcı sıfatını layıkıyla 

taşıyorlar. Ben yine de avcı bir aileden ve çereden 

geldiğimden avcılığı onlara borçlu olduğumu itiraf 

etmeden edemeyeceğim. 

Bundan kırk-elli sene kadar önce İstanbul’un 

bazı semtlerinin yarısından fazlası 

avcıydı. Çocuklar daha yürümeye 

bile başlamadan barutun kokusunu, 

babalarının, dedelerinin eve 

getirdikleri atılmış fişeklerin karton 

kovanlarından alırlardı. Yürümeye 

başladıklarında ise özellikle karlı 

havalarda kuşlarla ilgili ilk derslerini 

alırlardı. 

Hiç unutmam, karın bahçemizi 

bembeyaz ettiği günlerde kümesteki 

tavuklarımıza, kulübelerindeki av 

köpeklerimize bakmaya çıkan dedem, 

ellerinde perişan bir çullukla 

dönerdi. Çulluğu bize gösterdikten 

sonra onu bahçenin kuytu bir yerine 

yerleştirirdi. Atılan bir avuç yeme 

karatavuk, cırlayık, sığırcık, serçe, ispinaz 

gibi kuşların nasıl hücum ettiklerini 

görürdük. Yetişen bir çocuğun 

oyuncakları da av malzemelerinden 

ibaretti. Sırtında eski bir av çantası 

belinde düşmemesi için iki kere 

dolaştırılmış eski bir fişeklik, artık 

kullanılamayacak eski birkaç kovan 

ve elinde kurulduğunda ve tetiğine 

basıldığında “Pat” diye ses çıkaran 

bir tüfek. Tüfek oyuncaktı, zararsızdı, 

fakat büyüklerinin “Tüfek böyle tutulur, 

şöyle tutulur. Namlu bu tarafa 

bakmalı, şu tarafa bakmalı” sözleriyle, 

silah emniyetiyle ilgili ilk dersler verilmeye başlardı. 

Avcı adayının hayalindeki tüfekler kenar vuruşlu 

Flabert tüfekleri veya küçük kalibreli tek namlulu 

tüfeklerdi. Avcı adayları bu tüfekleriyle kendilerini 

babalarının, amcalarının, dedelerinin av arkadaşı 

olarak görürlerdi. 

Avlakların tecrübeli avcılarla dolu oldukları zamanlarda 

genç bir avcı istediği gibi hareket edemezdi. 

Eti yenmez veya küçük kuşlara tüfek atmak, 

ağaçtaki, tellerdeki kuşa tüfek atmak, avlağın bir-iki 

metrekarelik tek su çukurunun yanıbaşındaki 

126 avdoğa

ağacın altında beklemek suretiyle 

su içmeye gelen kuşa tüfek atmak 

her şeyden evvel ayıptı. Genç avcılar 

büyüklerinin sözünü her zaman 

dinlerdi. Hiç unutmam, Yeşilköy 

tren istasyonunda çulluk avına 

çıkarken, ince giyindiğimi gören 

yaşlı bir avcı beni ikaz etmişti. 

Ben de eve dönüyor gibi yaparak 

trenin başka bir vagonuna binip 

yoluma devam ettim. Halkalı’dan 

bindiğim motortrend, Sinekli’de 

indiğimde adamın ne kadar haklı 

olduğunu geç de olsa anlamış oldum. 

Ama ne fayda, akşam iki-üç 

çullukla eve döndüğümde ateşim 

38’lere çıkmıştı bile. 

Bir defasında da Ağustosun 

birinde (avın ağustosun birinde 

başladığı tarihlerde) yerli bıldırcın 

avındayken yaşlı bir avcıyla yan 

yana geldim. Selamlaştık, bir-iki 

dakikalık bir sohbetten sonra yoluma 

devam ettim. Birkaç adım 

bile gitmeden ayaklarımın dibinden 

bir tavşan fırladı. Tam tüfeğimi 

ateşleyecektim “Atma” diye bir 

ses. Yaşlı avcıydı. Şaşkınlıkla başımı 

çevirip ona baktığımda; 

- Görmüyor musun? Hayvan 

hamile... dedi. 

Yani gel de adama dua etme... 

Yine doksanlı yılların bir gününde 

av merasında, lüks bir 

araba. Arabayı kullanan gençten 

biri. Yanında da babamın arkadaşı. 

Sevdiğim, saydığım bir avcı. 

Meğer onu ava getiren kişi yeğeniymiş. 

Bir ara yeğen, amcasının 

çiftesini alıp, sağa, sola küçük kuşlara 

ateş etti. Yanlarına gittiğimde 

amcanın surati iki karıştı. 

Bana yaklaşarak; 

- Herif tüfeğimi rezil etti” diye 

dert yandı. 

Bu hocalarımızın gıcık oldukları 

şeyler. Birinin özellikle eti yenmeyen 

küçük kuşlara ateş etmesi 

veya ava kendini koruyacak fırsatını 

vermemesiydi. 

Uzun süren kışlar, bir türlü 

kalkmayan karlar özellikle su kuşlarının 

bir deri bir kemik kalmasına 

sebep olurdu. 1985 kışı gibi. 

İşte bu durumdan yararlanıp bolca 

ördek, kaz vuranlara çok kızarlardı. 

Haksız da değillerdi. Kar kış 

oldu mu, bir kamyon şoförünün 

bana anlattıkları aklıma gelir. 

Günlerden beri kar yağıyormuş, 

her yer bembeyazmış. Malkara’dan 

zar zor kendilerini Tekirdağ’a 

atabilen şoförle muavin, 

kamyonun yeşil brandasını silkeleyip, 

karın üstüne sermişlerdi. 

Karın üstündeki yeşilliği gören yabani 

ördeklerden birkaçı hemen o 

tarafa doğru uçmaya başlamışlardı. 

Hocalarımız her avda nerede 

duracaklarını çok iyi bilirlerdi. 

Aşırıya kaçmazlardı. Tüfeklerinin 

menzilleri, günümüzün tüfeklerin 

menzillerinden belki biraz kısaydı, 

fakat her halukarda kendilerinin 

ne avlarının şansını zorlamazlardı. 

En önemlisi ise diğer avcılara 

karşı duydukları saygı ve sevgiydi. 

Sizlere yalan bana gerçek, yurt dışındaki 

av dergilerinin ve gazetelerinin 

önemli konularından biri, 

iki veya daha fazla avcının aynı 

anda ateş ettikleri kuşa, sahip çıkma 

kavgalarıdır. Dergilerin ve gazetelerin 

yazarları bu konu ile ilgili 

tavsiyelerde bulunmakta, okuyucularına, 

avcılığın yazılı ve yazılı 

olmayan kanunlarını hatırlatmaya 

çalışmaktadırlar. Vaktiyle bana da 

soruldu; “Türkiye’de durum nasıl” 

diye. 

- Hayatımın yarısını avda geçirdiğim 

Türkiye’de böyle bir olaya 

şahit olmadım. Fakat defalarca 

şahit olduğum olaylar avcıların 

vurulan avı birbirlerine verme mücadelesiydi. 

“Efendim sizin hakkınız”, “Evvela 

siz attınız”, “Sizin vurduğunuzu 

gördüm” “Buyrun helal hoş 

olsun” diyerek. 

İnandırıcı olup olmadığımı kesin 

söyleyemem. Fakat bu büyüklerimizin 

sayesinde avlarımda her 

şeyinden vicdanen rahat olduğumu 

her zaman rahatlıkla söyleyebilirim. 


Beklenmeyen Misafir 

Avcı bir aileden gelmem, ömrümün büyük bir 

kısmını avlarda geçirmem, elbette beni küçük yaştan 

av köpeklerine yaklaştırmış ve bu dostlarımla 

acı-tatlı olaylar yaşamamı sağlamıştır. 

Acı-tatlı diyorum, çünkü tatlı hatıralarımın olduğu 

kadar, çok acı hatıralarım da vardır. Onların çabuk 

yaşlanmaları, hastalanmaları, benim değilse 

de dost ve arkadaşlarımın köpeklerinin kaybolmaları, 

yollarda ezilmeleri, zehirlenmeleri gibi. Çok kez 

avda kaybolan bir köpeği ormanlarda, dağlarda, tepelerde 

saatlerce hatta günlerce aradık. Aramalarımıza 

ara vermemek için, köpeğin bana ait olmamasına 

rağmen ısrar ettim. Kötü oldum. Çok kez soğuk 

kış aylarında sıcak evlerin salonundan alınıp ava 

götürülen yarı donmuş hassas bir köpeği kurtarmak 

için elimden geleni yaptım. Arkadaşlarımın köpeklerini 

en az kendi köpeklerim kadar sevdim ve onlara 

birşey olmasın diye azami çabayı gösterdim. 

Tatlı hatıralarıma gelince de bunlarla ilgili yazılacak 

fazla bir şeyin olmadığını sanırım. Zira köpeğimizin 

verdiği bir fermayı, kuşun bol olduğu günlerde 

bize iyi bir av yaşatmak için nasıl çalıştığını 

unutamayız. Ve söz sadık dostlarımız köpeklerden 

açılmışken, gördüğümüz, yaşadığımız bazı olumsuzlukları 

kaleme almadan edemeyiz. 

Bence bu olumsuzlukların en kötülerinden bunların 

sessiz sedasız terkedilmeleridir. Nitekim buna 

da şahit oldum. Bir pazar sabahı mahallemizde, 

yüzünden korkunun okunduğu, bakışlarında kaybolmanın, 

terk edilmenin yabancı bir yerde yalnız 

bırakılmanın izlerinin bulunduğu, değil hareket etmeye, 

kıpırdanmaya bile cesareti ve hali olmayan 

bir köpek gördük. 

Boynunda tasması duruyordu. Ama ne fayda, 

sahibi yoktu. Kimbilir bu köpeğin onun için canını 

bile seve seve vermeye hazır olduğu o kişi, o gece 

nereden gelmiş ve köpeği arabasından indirdikten 

sonra hangi “vicdan ve gönül rahatlığı” ile arkasına 

bile bakmadan gazlayıp uzaklaşmıştı. 

Köpeğin terbiye gördüğü, sokak hayatını hiç tanımadığı 

belliydi. Açtı, perişandı. Zar zor biraz su 

içirebildik. Bir kenara biraz yiyecek bırakıp yemesi 

için uzaklaştık. Hepimizden kaçıyordu. Hepimiz ona 

yabancıydık. 

Neyse ki bu durum uzun sürmedi. Birkaç gün 

içinde o mahalleliye, mahalleli ise ona alıştı. Mahallenin 

olmazsa olmazı, gözbebeği, maskotu oldu. 

Bunun sebebi de bu köpeğin dış görünüşünden ziyade 

insanlara gösterdiği sevgi ve yakanlık, onların 

yanında duyduğu güvendi. 

Veterinere götürüldü, muayenesi yapıldı, aşıları 

yapıldı, kulübesi alındı ve kuytu bir yere yerleştirildi. 

Adı da “Tolly” oldu. Şimdi ise mahalleli sırayla yemeğini 

götürüyor, suyunu tazeliyor, ona göz kulak 

oluyor. O ise gözleriyle herkesin hareketini takip 

ediyor. Sabah işine gidene sanki “güle güle” akşam 

işinden dönene de “hoş geldin” demek istiyormuş 

gibi gözlerinin içine bakıyor, kuyruğuyla havada 

daireler çiziyor. Bunu fark edenlerde sadece köpeklerden 

anlayanlar değil, hayatları boyunca onlarla 

ilgileri olmayan mahallenin diğer sakinleridir. Zira 

bu kişilerin ellerinde bir şeylerle köpeğe gittiklerini 

sık sık görüyorum. 

Kısacası bizimki şanslı çıktı diyebiliriz. 

Fakat aynı kaderi paylaşanlar acaba ne kadar 

şanslı? 

Bu konuda da pek iyimser olmamak gerek. 

128 avdoğa


130 avdoğa

Avdoga Dergisi Haziran-2019 sayı 193

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?