metisiline dirençli stafilokoklarda glikopeptid antibiyotiklere duyarlılık ...

38
duyarlılardan ayırmada daha etkili olduğu gösterilmiştir. Çalışmanın sonucuna göre 6
μg/ml vankomisin içeren BHI agar besiyerinin tarama için uygun olduğu
görülmüştür. Günümüzde CDC'nin önerisi de glikopeptidlere azalmış duyarlılık
gösteren S. aureus kökenlerinin araştırılmasında 6 μg/ml vankomisin içeren BHI
agar besiyerinin kullanımı ve 48 saatlik inkübasyon sonunda üreyen bakterilerin
VISA ve h-VISA yönünden araştırılmasıdır. (107). Çalışmamızda da 120 S. aureus
suşundan 2’si BHI agarda 24 saat sonunda üremiş ve bunların yapılan PAP-AUC
değerlendirmeleri sonucunda h-VISA oldukları belirlenmiştir..
Yapılan bazı çalışmalarda E-test yönteminin glikopeptidlere azalmış duyarlılık
gösteren stafilokokların saptanmasında hızlı ve uygun bir test olduğu belirtilmiş ve
makrodilüsyon yönteminin hızlı ve daha az yanlış negatif sonuç vermesi nedeniyle
tarama için uygun olduğu gösterilmiştir (108). Fakat daha kesin sonuç için modifiye
populasyon analiz profili yönteminin kullanılmasını önerilmiştir. Standart E-test ve
makrodilüsyon E-test yöntemlerinin Mu3 ve Mu50 kökenlerini tanımlama etkinliğini
araştıran bir çalışmada standart E-test yönteminin h-VISA olan Mu3'ü
belirleyemediği, buna karşılık VISA olan Mu50'yi tanımlayabildiği, 2 MacFarland
bulanıklıkla hazırlanan bakteri süspansiyonunun kullanıldığı makrodilüsyon E-test
yönteminin ise her iki kökeni doğru bir şekilde saptayabildiği görülmüştür (80). Bu
çalışmada agar taramada üreyen bakteriler kuşkulu VISA/h-VISA olarak kabul
edilmiş, bunların MİK değerlerini belirlemek için standart E-test yöntemiyle beraber
mikrodilüsyon yöntemi kullanılmıştır. Vankomisin tarama agarda üreyen birinci.
bakterinin (427 no’lu bakteri) vankomisin MiK değeri standart E-test yöntemi ile 6
μg/ml, mikrodilüsyon yöntemi ile 8 μg/ml; ikinci bakterinin (575 no’lu bakteri)
vankomisin MiK değeri ise standart E-test yöntemi ve mikrodilüsyon ile 8 μg/ml
olarak belirlenmiştir. Bu değerlere dayanılarak bakterilerin VISA/h-VISA yönünden
araştırılmalarına karar verilmiştir.
Wootton ve arkadaşları (80) tarafından tanımlanan PAP-AUC oranı yönteminin
tekrarlanabilirliği ve etkinliği birçok çalışmada ortaya konulmuştur. Bu yöntemin
Mu3 ve Mu50 kökenlerini tanımlamadaki etkinliği %100 olarak bulunmuştur. Bu
nedenlerle günümüzde PAP-AUC yöntemi birçok araştırmacı tarafından VISA ve h-
VISA kökenlerinin tanımlanmasında altın standart olarak kabul edilmektedir (109).
Bu çalışmada da PAP-AUC yöntemi referans yöntem olarak değerlendirilmiş ve agar