Evliyalar Ansiklopedisi - Turkiye Gazetesi Yayinlari

"İnsanların sırlarını ortaya çıkaracak sorular sorma."
"Nefsim için en güvendiğim amelim, Peygamber efendimizin Eshâbına sevgi ve
hürmetimdir."
"Böbürlenmen, kendi ibâdetini çok, başkasınınkini az görmendir."
"Malınız varken aç sabahlamanızı, malınız yokken tok sabahlamanıza yeğ tutarız."
"Âdemoğlunu dünyâda tâkib eden musîbetlerin başında, sevdiklerinden ayrılması gelir."
"Bir kimse bize, hadîs anlat dediği zaman, anla ki, bize kolaylık göster, demek istiyor."
"Makâmların en yükseği, ölünceye kadar fakirliğe sabretmektir."
"İki haslet vardır ki, kalbe sıkıntı verir: Çok konuşmak, çok yemek."
"Bir kul Kur'ân-ı kerîmi hatmederse, melekler onun iki gözü arasını öperler."
"Kişi gazabını yenmedikçe, takvâ sâhibi olamaz."
"Konuşmak hoşuna giderse sus, susmak hoşuna gidince konuş."
"Kim Allahü teâlâdan dünyâyı isterse, Allahü teâlâ da onun dünyâda uzun zaman kalmasını
ister."
"Müminin izzeti, insanlardan uzak durmasıdır. Şerefi ise gece namaz kılarak ayakta
durmasıdır."
"Ana ve babanın evlatlarına duâları, bir peygamberin ümmetine olan duâsı gibidir."
"Verâ, şüphelilerden temizlenmek ve her an nefisle muhâsebe etmektir."
"Kötü insanlarla arkadaşlık yapmak, hayırlı insanlara sû-i zana, kötü düşünmeye sebeb olur."
"Cimrinin yüzüne bakmak, insanın kalbini karartır."
"Şâyet insanlar Allahü teâlânın büyüklüğünü düşünselerdi, O'na isyân etmezlerdi."
"Akıllı kimse, hayrı ve şerri bilen kimse değildir. Akıllı kimse hayrı gördüğünde ona tâbi
olan, şerri gördüğünde ondan kaçınan kimsedir."
"Ölümü hatırladığın zaman, dünyânın güzelliği ve şehvetleri senden gider."
"Kötülüklerini gizlediğin gibi iyiliklerini de gizle."
"Dünyâyı seven kişi ölümü sevmez."
"Melekler, kendisine hayran kaldığı kulun amelini yükseğe çıkarır ve Allahü teâlânın
huzûruna götürür."
"Kişinin ameli az olursa, düşünce ve sıkıntıya mübtelâ olur."
Vaktin kıymeti ile ilgili olarak buyurdu ki:
"Dün öldü, bugün can çekişiyor, yarın doğmadı. Öyle ise şu anı değerlendirmek için amele
sarıl."
Neden câmide vâz vermiyorsun diye sorduklarında; "Câmide vâz vermek için câmi hüviyetli
olmak, o işin ehli olmak lâzımdır." buyurarak tevâzuda bulundu.
Bişr-i Hâfî cemâatle sohbet ediyor, rızâdan bahsediyordu. Sohbette bulunanlardan birisi; "Ey
Bişr! Makam ve îtibâr sâhibi olduğun için halktan hiçbir şey kabûl etmiyorsun. Eğer zühd
sebebiyle hakîkaten dünyâdan yüz çevirmişsen, halktan gizlice bir şeyler alıp fakirlere ver ve
kendin de tevekkül üzere oturup rızkına râzı ol." dedi. Bu söz üzerine Bişr-i Hâfî buyurdu ki:
"Bunun cevâbını dinle. Fukarâ ve dervişler üç çeşittir. Birinci kısım, aslâ kimseden bir şey
istemez, verirlerse de almaz. Bunlar hâl sâhibi, rûhâniyet ehli kimselerdir. İzzet ve celâl