Evliyalar Ansiklopedisi - Turkiye Gazetesi Yayinlari

Bekâ hazretlerinden, çok özür dilediler.
O ise su üstünde, kılarak önce namaz,
Kurtulmaları için, eyledi duâ, niyâz.
Dedi: "Pişmân oldular, bu kullar yâ İlâhî,
Onları boğulmaktan, halâs eyle sen dahi."
Duâ bitmemişti ki, dalga durdu âniden,
Gemideki insanlar, kurtuldular ölümden.
Az önce içki içip, nâra atarken hepsi,
Oldular bu velînin, hâlis bir talebesi.
Bir gün nasîhat edip, buyurdu: "Ey insanlar!
Kalpten dünyâ sevgisi, ancak sohbetle çıkar,
Yâni kim bu sevgiyi, etmişse kalpten ihraç,
O zâtın sohbetidir, bu derde asıl ilâç.
Onların bir sohbeti, kalp derdine devâdır,
Onların sözlerinde, rabbânî tesir vardır.
O zâtlardan birine, rastlarsa biri eğer,
Kalbine girmek için, göstersin türlü hüner.
Çünkü o büyük zâtlar, dostudurlar Allah'ın,
Onlar sevilmedikçe, kurtuluş zordur yârın.
Kimin ki yeri vardır, o zâtların kalbinde,
Kurtulur Cehennem'den, âhiret âleminde."
Bu büyük evliyânın, hürmetine İlâhî,
Onların sevgisini, ihsân et bize dahi.
1) Câmiu Kerâmât-il-Evliyâ; c.1, s.367
2) Tabakât-ül-Kübrâ; c.1, s.147
3) Kalâid-ül-Cevâhir; s.105
4) Nesâyim-ül-Mehabbe; s.349
5) İslâm Âlimleri Ansiklopedisi; c.6, s.141
BEKÂ BİN MAHLED;
Endülüs'te yetişen velîlerden. Doğum târihi ve yeri belli değildir. Hayâtı hakkında fazla bir
bilgi yoktur. Zamânın âlimlerinden ilim tahsîl etti. Tasavvuf, hadîs ve tefsîr ilimlerinde söz
sâhibi oldu. 986 (H.376) senesinde vefât etti.
Bekâ bin Mahled'in duâsı makbul idi. Bir gün Bekâ bin Mahled'in yanına bir kadın geldi;
"Oğlum esir düştü. Onu kurtaracak elimde bir imkânım yok." dedi. Bekâ bin Mahled; "Sen
git. Onun durumuyla Allahü teâlânın izniyle ilgilenirim." buyurdu. Sonra başını öne eğip
Allahü teâlâya duâ etti. Bir müddet sonra kadın, oğlu ile geldi. Oğlu, başından geçenleri
şöyle anlattı: "Rum memleketlerinden birine esir olarak düştüm. Bir işle meşgûl iken
elimdeki kelepçe çözüldü ve yere düştü. Görevliler, demir zinciri tekrar bağladılar. Fakat
biraz sonra kelepçe tekrar çözülüp düştü. Bu durumdan şaşkına dönen vazîfeliler, papazlarını
çağırdılar, durumu onlara anlattılar. Bunları dinleyen papazlar; "Onu salıverin. Allah'ın
sevgili bir kulu onun için duâ etmiş, ne yapsanız faydasız." dediler. Bunun üzerine, bana