Evliyalar Ansiklopedisi - Turkiye Gazetesi Yayinlari

âlimleri hadîs-i şerîf rivâyet ettiler. Hadîs ilminde sağlam ve güvenilir bir râvî olduğunda
ittifak edilmiştir. Rivâyetleri Kütüb-i Sitte denilen altı meşhûr hadîs kitabında yer almıştır.
Amr bin Meymûn, ilmiyle, üstün ahlâkıyla ve yaşayışı ile zamânındaki insanların sevdiği ve
takdîr ettiği bir zâttı. Dünyâya ve dünyâlık olan geçici şeylere hiç önem vermezdi. Hep ibâdet
ve tâatla meşgûl olurdu. Pek çok defâ hacca ve umreye gitti.
Evliyânın sıfatlarından biri olan; "Görüldükleri zaman Allahü teâlâ hatırlanır." sözü, onun da
hâlini bildirir. Onu gören, Allahü teâlâyı hatırlardı.
Buyurdu ki: "Mescidler, Allahü teâlânın evidir. Ziyâret edilenin, ziyâret edene ikrâmda
bulunması şânındandır."
Kendisine; "Nelere dikkat edelim?" diye sorulduğunda; "Beş şey gelmeden önce beş şeyi
ganîmet bil: Ölümden önce hayâtını, meşgaleden önce boş vaktini, fakirliğinden önce
zenginliğini, ihtiyarlığın gelmeden önce gençliğini, hastalığından önce sıhhatini." hadîs-i
şerîfini rivâyet etti.
1) Hilyet-ül-Evliyâ; c.4, s.148
2) Tabakât-ı İbn-i Sa'd; c.6, s.117
3) El-İstiâb; c.2, s.542
4) Üsüd-ül-Gâbe; c.4, s.275
5) Şezerât-üz-Zeheb; c.1, s.82
AMR BİN MÜRRE;
Tâbiînden sonraki devir âlim ve evliyâsından. İsmi Amr bin Mürre bin Abdullah el-Murâdî
el-Cemelî, künyesi Ebû Abdullah'tır. Kûfe'de doğdu. Doğum târihi bilinmemektedir. Kûfe'nin
meşhûr hadîs-i şerîf âlimi ve dünyâ malına îtibâr etmeyen zâhidi olarak şöhret buldu. 734
(H.116) senesi Kûfe'de vefât etti.
Amr bin Mürre, hadîs-i şerîf ilminde üstün bir dereceye yükseldi. İlim öğrenip hadîs rivâyet
ettiği zâtlar, Abdullah bin Ebî Evfâ, Saîd bin Müseyyeb, Abdurrahmân bin Ebî Leylâ,
Abdullah bin Hâris, Amr bin Meymûn ve diğer âlimlerdir. Kendisinden de; Ebû İshak
es-Sebîî, A'meş, Şu'be bin Haccâc, Süfyân-ı Sevrî ve başka âlimler hadîs rivâyet ettiler. Zîrâ
o, yüz bin hadîsi ezbere bildirdi. Bu bakımdan hadîs ilminde hâfız ünvânını almıştır.
Abdurrahmân bin Mehdî onun hakkında; "O Kûfe'de yetişen hadîs hâfızlarından biridir."
demiştir.
Amr bin Mürre zâhid olup dünyâya düşkün değildi. Şüpheli korkusuyla mubah yâni, izin
verilenlerin, helal olanların da çoğundan sakınırdı. Şu'be bin Haccâc anlatır: "Amr bin
Mürre'yi namaz kılarken gördüm. Duâsı kabûl olunmadıkça namazdan çıkmayacak gibi
namaz kılıyordu."
Süfyân-ı Sevrî hazretleri anlatır: "Mis'ar'a: "Gördüğün kimselerin en fazîletlisi kimdir?" diye
sordum. O da; "Amr bin Mürre'den daha fazîletli bir kimse görmedim. O, öylesine duâ ederdi
ki, ben hâlini görüp, duâsı kabûl olundu derdim." dedi.
Selîm bin Rüstem anlatır: "Amr bin Mürre'nin huzûrunda ders okuduğum sırada hep; "Yâ
Rabbî! Beni, seni tanıyanlardan ve emrine uyanlardan eyle!" diye duâ ederdi."
Ona, Allahü teâlâya îmân edip kulluk eden mümin hakkında soruldu. Bunun üzerine; "Allahü
teâlâ, îmân edip, kulluk yapan bir mümine azâb etmez. Onun emirlerine uyup, yasaklarından
sakınan müminin yüzü kara çıkmaz." diye cevap verdi.