Evliyalar Ansiklopedisi - Turkiye Gazetesi Yayinlari

"Cebrâil aleyhisselâm dört bin senede iki rekat namaz kıldı ve; "Benim kıldığım namaz gibi
bir namaz kılan var mı?" diye düşündü. Bunun üzerine Allahü teâlâ; "Muhammed ümmetinin
her türlü kusurla, noksanla kıldıkları iki rekat namaz, ind-i ilâhîde, senin kıldığın bu iki rekat
namazdan daha çok hayırlı ve makbûldür. Çünkü sana, böyle bir namaz kıl diye emretmedim.
Onlara emrettim ve mükellef tuttum. Onların emre uymaları sebebiyle kıldıkları ve
kılacakları namaz bana çok sevimli ve makbûldür." buyurdu. İşte emre uymak böyle büyük
bir şereftir."
"Kalp üç şeyle hayat bulur: 1) Dünyâyı sevmemek, 2) Allahü teâlâyı çok zikretmek, 3)
Allahü teâlâya yakın olmak. Kalp dört şeyle ölür: 1) Nefsin arzû ve isteklerini yapmak, 2)
Şeytana uymak, 3- Dünyâya dalmak; âhireti, ölümü unutmak, 4- Kötü düşüncelere sâhib
olmak."
BELKİ ORADA EKMEK VARDIR
Ali Hâfız talebelerinin evlerine sohbet için giderdi. Yine bir talebesinin evine gitmişti. Akşam için
evin hanımı yemek hazırladı. Türkiye'de yaşanan sıkıntılı günler yüzünden, evde sofraya konacak
ekmek yoktu. Ali Hâfız, evin çocuğuna; "Evlâdım, yukarı odadaki dolabın gözüne bir bakın. Belki
orada ekmek vardır." deyince, evin hanımı ve çocuğu edeben, söz dinlemek için yukarı odaya çıkıp
açtıklarında, dolabın, fırından daha yeni çıkmış taze ekmeklerle dolu olduğunu gördüler. Alıp sofraya
koydular. Herkes karnını doyurdu. Ev sâhibi bunun hocasının bir kerâmeti olduğunu anladı.
1) Σοηβετν®µε
ALİ BİN HAMZA EL-İSFEHÂNÎ;
Evliyânın meşhûrlarından. Onuncu asrın başlarında yaşamış olup doğum ve vefât târihleri
bilinmemektedir. Tasavvufta Muhammed bin Yûsuf Bennâ'nın sohbetlerinde yetişti. Şöyle
demiştir:
"İsfehan'da Muhammed bin Yûsuf Bennân'ın sohbetlerinde bulundum. O, dâimâ helal yemek
ilminden anlatırdı. Ben de sohbetlerini yazardım. Bir müddet huzûrunda kaldıktan sonra
hacca gittim. Hac dönüşünde Basra'ya gelince hocamın vefâtını haber aldım. Çok üzüldüm ve
hocam vefât ettikten sonra İsfehan bana ne lâzım diyerek Basra'da kaldım."
Yine şöyle anlatmıştır: "Sehl-i Tüsterî'nin talebeleri onun hâllerini ve sohbetlerini
naklederlerdi. Ben de onun sohbetlerinden nakledilen şeyleri yazardım. Birgün dere
kenarında abdest alırken notlarım suya düştü, buna çok üzüldüm. O gece Sehl-i Tüsterî'yi
rüyâda gördüm. Bana;
"Ey mübârek! Defterinin suya düşmesi sebebiyle çok mu üzüldün?O sözlere olan
muhabbetinin hakkını, Allahü teâlânın hakkını ve dostlarının hakkını yerine getirmek için
onlarda yazılı olan şekilde amel etmez misin?" buyurdu. Ben de;
"Bu arzuya tâkat yoktur." dedim. Biz böyle konuşurken, Peygamber efendimiz, Eshâb-ı
kirâmdan bir cemâatle teşrif ettiler. Resûlullah efendimiz bana bakıp, tebessüm ederek; "Bu
tâifeye ve sözlerine muhabbet, hakîkattir." buyurdu. Sehl-i Tüsterî; "Estağfirullah yâ
Resûlallah!" dedi. Peygamber efendimiz tebessüm etti. Bu hâlin sevinci içerisinde uyandım.
1) Nefehât-ül-Üns; s.159
2) Tabakât-ı Ensârî; s.237
3) Nesâyim-ül-Muhabbe; s.65