Evliyalar Ansiklopedisi - Turkiye Gazetesi Yayinlari

unlarla meşgul oldu." dedi. Bunun üzerine oradakiler Seyyid Alevî hazretlerine hüsn-i zan
edip, onun büyük bir zât olduğuna daha çok inandılar.
Paraya ihtiyâcı olan birisi Seyyid Alevî hazretlerine gelerek yardım istedi ve sonradan zengin
olan bir kâfire havâle edilmesini istirhâm etti. Seyyid hazretleri onu istediği parayı ödünç
almak üzere o zengin kâfire gönderdi. Zengin bu isteği kabul etti. Lâkin gece olduğundan
isteğini ertesi güne bıraktı. Borç istiyen kişi evine döndü. Bir takım düşüncelere daldı.
Neticede kâfirin vereceği parayı ödememeyi niyet etti. Ertesi gün parayı almak için gidip
kâfirin kapısına vardığında arkasından iki kişi gelerek, para isteyenin hâin olduğunu,
kendisine para verilmemesini tembihleyerek, bunun Seyyid hazretlerinin emri olduğunu
bildirdiler. Borç isteyen kişi şaşkınlıkla oradan ayrılıp doğruca Seyyid hazretlerinin huzuruna
vardı ve durumunu anlattı. O zaman Seyyid Alevî hazretleri;
"Biz hâinlerle alış veriş yapmayız." buyurdu. Bunun üzerine o kişi yaptığı niyete pişman
olup, özür diledi.
Seyyid Alevî hazretleri sebebiyle müslüman olup, seâdete kavuşmuş bir hanım, Seyyid
hazretlerinin talebelerinden biriyle evlenmişti. Zevciyle berâber memleketlerine döndüler.
Orada hâmile kaldı. Doğacak çocuk için bir şeyleri bulunmamasından üzüntü içinde idiler.
Tam bu sırada Seyyid Alevî hazretlerinin gönderdiği her türlü ihtiyaçlarını giderecek bir
kayık dolusu eşyâ geldi. Kadıncağız bir erkek evlâd dünyâya getirdi. Yaptığı yardımlardan
dolayı Allahü teâlâya şükür ettiler ve Seyyid hazretlerine bağlılıkları daha da fazlalaştı.
Seyyid Alevî hazretlerinin sevdiği bir talebesi bir kış günü yağışlı bir havada vefât etmişti.
Defnedilmek için hangi kabir kazıldıysa su çıktı ve susuz bir yer bulunamadı. Mezarcı gelip
durumu Seyyid hazretlerine arzedince;
"Evvelce kazdığın yerlerden birini tekrar kaz!" buyurdu. O da emre uyarak o yerlerden birini
açtı. Sudan eser yoktu. Merhumu buraya defnettiler.
Bir defâsında denizde şiddetli fırtına oldu. Deniz kabarıp şehrin kenar mahallelerine taştı.
Tüccarlar ve halk bundan büyük zararlara uğrayacaklarını anlayıp Seyyid hazretlerinden
yardım istediler. O da deniz kenarına gidip duâ ederek;
"Sâkin ol ey deniz, sâkin ol!" diye seslendi. Çok geçmeden denizin sâkinleştiği, sularının
çekildiği görüldü. Herkes sevinçten bayram yaptı.
Müslüman olmayanlardan biri, şiddetli bir hastalığa tutulmuştu. Tabipler çâre bulamadılar.
Hasta, Seyyid hazretleriyle istigâseye (onu yardıma çağırmaya) başladı. Bütün gönlüyle onu
düşünüyor, yardım bekliyordu. Birgün birisi hasta kişinin kapısını çalıp içeri girdi ve
kendisini Seyyid Alevî hazretlerinin gönderdiğini söyleyip ona bir muz verdi. Hastalığı için
devâ olduğunu ve yemesini bildirdi. Hasta kendisine verilen muzu yiyince, Allahü teâlânın
izniyle şifâ buldu. Durum Seyyid hazretlerine haber verildiğinde;
"Evet o kişi bizi çok hatırlayıp yardım istedi. Allahü teâlânın izniyle biz de imdâdına
yetiştik." buyurdu.
Milibar bölgesinde bir çeşit sinek, zuhur edip insanın kulağına girer girmez rahatsızlığa
sebeb oluyordu. Pekçok ilaç kullanılmasına rağmen sinekleri kovmak mümkün olmadı.
İnsanlar kulaklarını pamukla tıkamağa başladılar. Bu da çâre olmadı. Sineklerin çocuklara
verdiği zarar daha büyük olup anne ve babalar, korumak için başlarında bulunmak ve
uyumamak mecbûriyetinde kalıyorlardı. Nihâyet durumu Seyyid Alevî hazretlerine arzettiler.
Seyyid hazretleri ellerini açıp;
"Yâ Rabbî! Şu dertli kullarına selâmet ihsân eyle." diye duâ edince o bölgede bu çeşit sinek
bir daha görülmedi.
Bir kadın akşama doğru kölesiyle birlikte bir köyden diğer bir köye gidiyordu.Yolun